No.AWB 01/229 31 maart 2001

11230

A, te B, verzoekster,

gemachtigde: mr E. Couwenberg, werkzaam bij de Stichting Rechtsbijstand te Tilburg,

tegen

de Directeur van de Rijksdienst voor de keuring van Vee en Vlees, te Voorburg, verweerder,

gemachtigden: mr G.J.H. Houtzagers en mr E.J. Daalder, advocaten te 's-Gravenhage.

1. De procedure

Bij besluit van 29 maart 2001 heeft verweerder aan verzoekster medegedeeld dat alle

evenhoevige dan wel voor mond- en klauwzeer gevoelige dieren op het bedrijf van

verzoekster met ingang van 29 maart 2001 als verdacht van mond- en klauwzeer worden

aangemerkt, alsmede dat ter bestrijding van het mond- en klauwzeervirus en ter

voorkoming van verspreiding ervan het noodzakelijk is dat alle evenhoevige dieren op het

bedrijf van verzoekster worden gedood en dat deze dieren, in afwachting daarvan, worden

gevaccineerd tegen mond- en klauwzeer, over het precieze tijdstip verzoekster nader zal

worden ge‹nformeerd.

Tegen deze beslissing heeft verzoekster bij brief van 30 maart 2001 een bezwaarschrift bij

verweerder ingediend.

Op 30 maart 2001 heeft verzoekster zich eveneens tot de president van het College gewend

met het verzoek, bij wege van een voorlopige voorziening, dit besluit van verweerder te

schorsen, dan wel een passende voorlopige voorziening te treffen om onevenredig nadeel te

voorkomen.

De president heeft het verzoek om voorlopige voorziening behandeld ter zitting van 31

maart 2001, waar partijen, bij monde van hun gemachtigden, hun standpunten nader

hebben toegelicht.

2. De grondslag van het geschil

De considerans, alsmede de artikelen 2, 4,5 en 13 van de Richtlijn 85/511/EEG van

18 november 1985 van de Europese Gemeenschappen tot vaststelling van

gemeenschappelijke maatregelen ter bestrijding van mond- en klauwzeer, zoals nadien

enkele malen gewijzigd (Pb EG L315, hierna: de Richtlijn) luiden, voor zover hier van

belang, als volgt:

" (.)

Overwegende dat, zodat de aanwezigheid van de ziekte wordt vermoed,

maatregelen moeten worden getroffen om de ziekte onmiddellijk

doeltreffend te kunnen bestrijden nadat bevestiging van het vermoeden is

gekregen.

Artikel 2

(.)

Voorts wordt verstaan onder:

a) (.)

b) (.)

c) besmet dier: alle voor de ziekte vatbare dieren waarop:

- klinische symptomen of na het slachten letsels werden vastgesteld die op

mond- en klauwzeer kunnen duiden, of

- de aanwezigheid van mond- en klauwzeer officieel werd vastgesteld na

laboratoriumonderzoek;

d. van besmetting verdacht dier: alle voor de ziekte vatbare dieren die

klinische symptomen of na het slachten letsels vertonen, zodat met recht de

aanwezigheid van mond- en klauwzeer mag worden vermoed:

e. van besmetting verdacht dier: alle voor de ziekte vatbare dieren die -

volgens de ingewonnen epizo”tiologische inlichtingen - rechtstreeks of

onrechtstreeks in contact kunnen zijn geweest met het mond- en

klauwzeervirus.

Artikel 4

1. De Lidstaten zien erop toe dat, wanneer er zich op een bedrijf een of meer

van besmetting verdachte dieren bevinden, onverwijld een officieel

onderzoek wordt ingesteld om na te gaan of deze ziekte al dan niet aanwezig

is, en in het bijzonder dat de offici‰le dierenarts de passende monsters

neemt of laat nemen voor laboratoriumonderzoek.

Zodra de bevoegde autoriteit van de verdenking in kennis gesteld is, laat zij

het bedrijf onder officieel toezicht plaatsen en geeft zij met name opdracht:

- alle dieren van alle categorie‰n voor de ziekte vatbare dieren op het bedrijf

te tellen en voor iedere categorie het aantal dieren aan te geven dat reeds

gestorven is dan wel mogelijk besmet is; bij de telling moeten ook de dieren

in aanmerking worden genomen die in de periode van verdenking geboren

en gestorven zijn; de gegevens van deze telling moeten op verzoek worden

overgelegd en kunnen bij elke inspectie worden gecontroleerd,

- alle voor de ziekte vatbare dieren op het bedrijf op stal te houden of onder

te brengen op andere plaatsen waar zij ge‹soleerd kunnen worden,

(.)

2. De bevoegde autoriteit kan de in lid 1 bedoelde maatregelen uitbreiden

tot de onmiddellijk aangrenzende bedrijven wanneer in verband met de

ligging hiervan, de plaatselijke situatie of de contacten met de dieren van

het bedrijf die van de ziekte worden verdacht, voor een eventuele

besmetting moet worden gevreesd.

3. De in de leden 1 en 2 genoemde maatregelen worden pas opgeheven

wanneer officieel is vastgesteld dat het vermoeden van mond- en klauwzeer

niet langer bestaat.

Artikel 5

Zodra is bevestigd dat zich in een bedrijf een of meer dieren als omschreven

in artikel 2, onder c, bevinden, zien de Lid-Staten erop toe dat de bevoegde

autoriteit de volgende maatregelen neemt:

1. De offici‰le dierenarts neemt de passende monsters of laat deze nemen

met het oog op de onderzoeken door het in de bijlage vermelde

laboratorium, wanneer deze monsternemingen en onderzoeken niet zijn

verricht tijdens de periode van verdenking overeenkomstig artikel 4, lid 1,

eerste alinea;

2. Naast de in artikel 4, lid 1, genoemde maatregelen, worden onverwijld de

volgende maatregelen getroffen:

- worden alle voor de ziekte vatbare dieren op het bedrijf onder officieel

toezicht ter plaatse afgemaakt, op zodanige wijze dat alle gevaar voor

verspreiding van het mond- en klauwzeervirus kan worden voorkomen,

- worden voornoemde dieren, na het afmaken, onder officieel toezicht

vernietigd, op zodanige wijze dat alle gevaar voor verspreiding van het

mond- en klauwzeervirus kan worden voorkomen,

(.)

3. De onder 1 bedoelde bepalingen kunnen buiten werking worden gesteld

wanneer een secundaire besmettingshaard optreedt die epidemiologisch is

verbonden met een primaire besmettingshaard waarvoor reeds monsters zijn

genomen;

4. de bevoegde autoriteit kan de onder 1 bedoelde maatregelen uitbreiden tot

de onmiddellijk aangrenzende bedrijven, wanneer in verband met de ligging

hiervan, de plaatselijke situatie of de contacten met de dieren van het bedrijf

waar de ziekte werd geconstateerd, voor een besmetting moet worden

gevreesd.

Artikel 13

1. De Lid-Staten zien erop toe dat:

- het gebruik van mond- en klauwzeervaccins verboden wordt;

(.)

3. Onverminderd het bepaalde in lid 1 met betrekking tot het gebruik van

mond- en klauwzeervaccins, kan worden besloten een noodvaccinatie uit te

voeren op een wijze die een volledige immuniteit van de dieren garandeert,

wanneer de aanwezigheid van mond- en klauwzeer is bevestigd en de ziekte

zich op grote schaal dreigt te verspreiden. De in dat geval te nemen

maatregelen hebben met name betrekking op:

- de omvang van het geografisch gebied waar de noodvaccinatie moet

worden uitgevoerd,

- soort en leeftijd van de te vaccineren dieren

- de duur van de vaccinatiecampagne

- een specifiek verbod op verplaatsing voor gevaccineerde dieren en de

producten daarvan

- het specifieke merken en registreren van de gevaccineerde dieren

- andere in verband met de noodsituatie vereiste maatregelen.

Het besluit om tot noodinenting over te gaan wordt genomen door de

Commissie, in samenwerking met de betrokken Lid-Staat, volgens de

procedure van artikel 16. Bij dit besluit wordt in het bijzonder rekening

gehouden met de dichtheid van de veebezetting in sommige gebieden en de

noodzaak speciale rassen te beschermen.

In afwijking van de eerste alinea mag het besluit om tot noodinenting rond

de ziektehaard over te gaan evenwel worden genomen door de betrokken

Lid-Staat na kennisgeving aan de Commissie, mits de wezenlijke belangen

van de Gemeenschap niet in gevaar worden gebracht. Dit besluit wordt

onmiddellijk ge‰valueerd in het kader van het Permanent Veterinair Comit‚

volgens de procedure van artikel 16."

Een ingevolge deze Richtlijn vastgestelde beschikking van de Europese Commissie

(hierna: de Commissie) van 27 maart 2001 (hierna: de beschikking) luidt, voor zover hier

van belang:

" Overwegende hetgeen volgt:

(.)

6. Het op grote schaal doden van dieren of besmette of verontreinigde

bedrijven kan er al snel toe leiden dat de capaciteit voor het veilig vernietigen

van karkassen is opgebruikt waardoor onvermijdelijk vertraging ontstaat bij het

preventief doden, wat dan weer kan leiden tot verdere verspreiding van het

virus.

(.)

9. Toepassing van vaccinatie zal onvermijdelijk de status ten aanzien van

mond- en klauwzeer in het internationale handelsverkeer in het gedrang

brengen, niet alleen voor de lidstaat of het deel van het grondgebied van de

lidstaat waar vaccinatie wordt uitgevoerd.

(.)

Artikel 1

Voor de toepassing van deze beschikking gelden de onderstaande definities:

(.)

2. Suppressievaccinatie: noodvaccinatie van dieren van gevoelige soorten

op ge‹dentificeerde bedrijven in een bepaald gebied, het vaccinatiegebied,

die uitsluitend wordt uitgevoerd in combinatie met preventieve doding

als omschreven in punt 1.

(.)

Artikel 2

1. Onverminderd Richtlijn 85/511/EEC, en met name de artikelen 4,5 en 9,

mag Nederland besluiten gebruik te maken van suppressievaccinatie onder de

in de bijlage vastgestelde voorwaarden.

(.)"

In de in dit artikel genoemde bijlage is onder meer het volgende bepaald:

" Voorwaarden voor de toepassing van suppressievaccinatie bij de bestrijding en

uitroeiing van mond- en klauwzeer op grond van artikel 13, lid 3 van Richtlijn

85/511/EEG

1. Omvang van het geografische gebied waar suppressievaccinatie wordt

toegepast.

Het vaccinatiegebied omvat een gebied met een straal van maximaal

2 km rond een bedrijf waarvoor de in artikel 4 of artikel 5 van

Richtlijn 85/511/EEG vastgestelde beperkende maatregelen worden

toegepast.

Het vaccinatiegebied moet gelegen zijn in het in bijlage I bij

Beschikking 2001/223/EG van de Commissie, zoals laatstelijk

gewijzigd, vastgestelde deel van het grondgebied van Nederland.

(.)

6.1. Aanpassing van de overeenkomstig artikel 9 van Richtlijn 85/511/EEG

vastgestelde gebieden.

Een beschermingsgebied van ten minste 2 km en een toezichtsgebied

van en minste 10 km rond het in punt 1 bedoelde vaccinatiegebied.

(.)"

In de Gezondheids- en welzijnswet voor dieren (hierna: de wet), is het volgende bepaald:

" Artikel 15

1. (..)

4. Bij algemene maatregel van bestuur wort bepaald wanneer dieren als

verdachte dieren moeten worden aangemerkt.

Artikel 17

1. Onze Minister kan hetzij voor geheel Nederland, hetzij voor bepaalde

gedeelten daarvan bevelen dat dieren die door een besmettelijke dierziekte

kunnen worden aangetast, daartegen op een door hem te bepalen wijze

voorbehoedend worden behandeld, worden gemerkt, worden opgesloten of

aangelijnd, dan wel voor die dieren andere maatregelen bevelen ter

voorkoming van overbrenging van besmetting.

(.)

Artikel 21

1. Een door Onze Minister aangewezen ambtenaar deelt de burgemeester, zo

nodig na overleg met het hoofd van de voor de provincie waar het geval zich

heeft voorgedaan, door de stichting genoemd in artikel 82 aangewezen of

ingestelde gezondheidsdienst voor dieren, zo spoedig mogelijk mede welke

maatregelen tot bestrijding van de ziekte door hem nodig worden geacht.

2. De burgemeester neemt de nodig geachte maatregelen zo spoedig mogelijk.

3. In spoedeisende gevallen neemt de in het eerste lid bedoelde ambtenaar deze

maatregelen zelf en stelt hij de burgemeester dan onmiddellijk in kennis.

Artikel 22

1. De in artikel 21 bedoelde maatregelen kunnen zijn:

(.)

f. het doden van zieke en verdachte dieren;

(.)

j. het behandelen van dieren op een door Onze Minister aangegeven wijze.

Artikel 24

Een door Onze Minister aangewezen ambtenaar stelt het tijdstip vast waarop de

verdenking is ontstaan dat een dier lijdt aan een besmettelijke dierziekte

alsmede het tijdstip waarop deze verdenking eindigt en stelt daarbij tevens vast

welke op het bedrijf aanwezige dieren op het tijdstip waarop de verdenking is

ontstaan reeds ziek waren en welke dieren op dat tijdstip van de ziekte verdacht

waren.

Artikel 31

Indien in het belang van de bestrijding van besmettelijke dierziekten naar het

oordeel van Onze Minister een onverwijlde voorziening noodzakelijk is, kan

hij bepalen dat door hem krachtens dit hoofdstuk vastgestelde regelingen

onmiddellijk na hun bekendmaking in werking treden. In dat geval kan hij

zodanige regeling, in afwijking van het bepaalde in artikel 4, eerste lid, van de

Bekendmakingswet, op andere dan de daar genoemde wijze bekend maken.

Artikel 109

Tegen een op grond van deze wet genomen besluit kan een belanghebbende

beroep instellen bij het College van Beroep voor het bedrijfsleven.

Artikel 111

Bij of krachtens algemene maatregel van bestuur kunnen ter uitvoering van

krachtens het Verdrag tot oprichting van de Europese Economische

Gemeenschap vastgestelde verplichtingen inzake onderwerpen waarop deze

wet van toepassing is, regelen worden gesteld waarbij kan worden afgeweken

van bepalingen van deze wet."

In het Besluit verdachte dieren (Stb. 1994, 731) (hierna: het besluit) is onder meer het

volgende bepaald:

" Artikel 2

Dieren worden als verdachte dieren aangemerkt, indien:

(.)

c. de aangewezen ambtenaar redenen heeft om aan te nemen dat de dieren in de

gelegenheid zijn geweest om te worden besmet, en de diersoort voor de

desbetreffende besmettelijke dierziekte vatbaar is."

In de Regeling noodvaccinatie mond- en klauwzeer 2001 van 21 maart 2001 (hierna: de

Regeling), is onder meer bepaald:

" Artikel 1

Voor mond- en klauwzeer gevoelige dieren binnen een van de op grond van de

artikelen 17 en 30 van de Gezondheids- en welzijnswet voor dieren

aangewezen toezichtsgebieden inzake mond- en klauwzeer, worden in een door

de directeur van de Rijksdienst voor de keuring van Vee en Vlees te bepalen

zone rond de ziektehaard overeenkomstig de door hem gegeven aanwijzingen

gevaccineerd tegen mond- en klauwzeer."

In de Regeling toezichtsgebied Oene, Olst en Oosterwolde mond en klauwzeer 2001 van

21 maart 2001 (hierna: de Regeling toezichtsgebied) is ondermeer het toezichtsgebied

Oosterwolde vastgesteld.

2.2 Bij de beoordeling van het verzoek om voorlopige voorziening gaat de president uit van de

volgende feiten en omstandigheden.

- Verzoekster exploiteert, in maatschapsverband, een bedrijf aan C te B. Onder

hetzelfde kadastrale UBN nummer als het onderhavige bedrijf van verzoekster, wordt

een ander bedrijf, gelegen aan D te B, door verzoekster en/of beide maten van

verzoekster en/of hun zoon ge‰xploiteerd.

- Op 29 maart 2001 is in de omgeving van het bedrijf aan de C van verzoekster, bij een

bedrijf te E (hierna: het primaire bedrijf), een geval van de besmettelijke dierziekte

mond- en klauwzeer vastgesteld.

- Vervolgens heeft verweerder het bestreden besluit genomen.

3. Het besluit ten aanzien waarvan het verzoek om voorlopige voorziening is gedaan en

het standpunt van verweerder

Het besluit ten aanzien waarvan het verzoek om voorlopige voorziening is gedaan houdt

onder meer het volgende in.

" Hierbij deel ik u, overeenkomstig artikel 24 van de Gezondheids- en

welzijnswet voor dieren (GWWD), mede dat alle evenhoevige danwel voor

mond- en klauwzeer gevoelige dieren op uw bedrijf op grond van artikel 2,

onderdeel c, van het Besluit verdachte dieren (Stb. 1994, 731) met ingang van

heden als verdacht van mond- en klauwzeer worden aangemerkt.

De reden van verdenking is dat in de omgeving van uw bedrijf, te weten in E

op 29 maart 2001 een geval van mond- en klauwzeer is vastgesteld. Daardoor

kan niet uitgesloten worden dat de dieren op uw bedrijf in de gelegenheid zijn

geweest om te worden besmet met mond- en klauwzeer.

Voorts deel ik u mede, dat ik overeenkomstig artikel 21, derde lid, van de

GWWD spoedheidshalve de volgende maatregelen neem:

1. Ter bestrijding van het mond- en klauwzeervirus en ter voorkoming van

verspreiding ervan is het noodzakelijk dat alle evenhoevige dieren op uw

bedrijf, overeenkomst artikel 22, eerste lid, onderdeel f, van de GWWD,

worden gedood. Over het precieze tijdstip van het doden van de dieren zult u

nog nader ge‹nformeerd worden.

In afwachting van het doden van de op uw bedrijf aanwezige evenhoevige

dieren zullen zij overeenkomstig artikel 17, eerste l lid, van de GWWD worden

gevaccineerd tegen mond- en klauwzeer. Het vaccineren geschiedt namens de

Rijksdienst voor de keuring van Vee en Vlees. De gevaccineerde dieren

worden terstond na de vaccinatie voorzien van een daartoe door de directeur

van de Rijksdienst voor de keuring van Vee en Vlees aangewezen

identificatiemerk. Over het precieze tijdstip waarop uw dieren gevaccineerd

zullen worden zult u nog ander ge‹nformeerd worden."

Ter zitting heeft verweerder daaraan nog het volgende toegevoegd.

Op 18 maart 2001 zijn 47 bloedmonsters genomen voor het uitvoeren van tests op het

mond- en klauwzeervirus bij dieren op een bedrijf te E. Op grond van de definitieve uitslag

van die tests van 29 maart 2001 is het mond- en klauwzeervirus bij bedoeld bedrijf

vastgesteld. Het bedrijf van verzoekster aan C is gedeeltelijk gelegen binnen een straal van

2 kilometer binnen deze ziektehaard.

Ter onderbouwing van deze stelling heeft verweerder ter zitting 4 topografische kaarten

overgelegd waarop de locatie van het primaire bedrijf is aangewezen, alsmede het

aansluitende gebied binnen een straal van 2 kilometer rond het primaire bedrijf.

Op grond van het vigerende beleid, worden de evenhoevige dieren op bedrijven binnen een

cirkel van 2 kilometer rond de ziektehaard gevaccineerd en vervolgens gedood. Het beleid

van verweerder is redelijk te achten. Het betreft weliswaar een rigoureuze maatregel, maar

deze is als rechtmatig aan te merken. Verweerder is bevoegd tot het nemen van de

onderhavige beslissing.

Het bedrijf aan de C van verzoekster is weliswaar gedeeltelijk buiten voornoemde 2

kilometerzone gelegen, doch gedeeltelijk ook binnen deze 2 kilometerzone, zodat gelet

daarop, op grond van voornoemd beleid de dieren op dit bedrijf van verzoekster worden

gevaccineerd en vervolgens worden gedood.

De dieren op het bedrijf gelegen aan D te B en gesitueerd buiten de

2 kilometerzone, worden thans niet gevaccineerd of geruimd.

Verweerder concludeert tot afwijzing van het verzoek tot het treffen van een voorlopige

voorziening.

4. Het standpunt van verzoekster

Verzoekster heeft - samengevat - het volgende aangevoerd.

Ten onrechte heeft verweerder tot de onderhavige maatregelen besloten. In een laat

stadium, eerst bij de mondelinge behandeling van het verzoek om voorlopige voorziening,

is door verweerder aangevoerd dat noodvaccinaties worden uitgevoerd bij de dieren op het

bedrijf van verzoekster en deze dieren vervolgens worden gedood om reden dat het bedrijf

van verzoekster is gelegen binnen een straal van 2 kilometer rond het primaire bedrijf.

Gelet op de aard van deze beslissing en de verregaande consequenties daarvan voor

verzoekster, had het op de weg van verweerder gelegen om de beslissing van voornoemde

motivering te voorzien. Nu dit niet is geschied, is het onderhavige besluit onvoldoende

gemotiveerd.

Het onderhavige besluit is voorts ten onrechte genomen, aangezien het bedrijf (waaronder

de stal en het vee) van verzoekster slechts voor een klein gedeelte binnen en grotendeels

buiten de 2 kilometerzone vanaf het primaire bedrijf is gelegen.

Bovendien zijn de dieren op dit bedrijf van verzoekster niet besmet. Voorts heeft de

buurman van verzoekster die een bedrijf op korte afstand van het bedrijf van verzoekster

exploiteert, welk bedrijf is gelegen buiten de 2 kilometerzone, geen mededeling van

verweerder ontvangen dat op zijn bedrijf noodvaccinaties worden uitgevoerd en zijn bedrijf

vervolgens wordt geruimd.

Onder hetzelfde kadastrale UBN nummer als het onderhavige bedrijf van verzoekster,

wordt nog een ander bedrijf, gelegen aan D te B, ge‰xploiteerd. Dit bedrijf is gelegen

buiten voornoemde cirkel van 2 kilometer.

Met betrekking tot de spoedeisendheid van de door hen verzochte voorlopige voorziening,

heeft verzoekster erop gewezen dat verweerder voornemens is op korte termijn op dit

bedrijf van verzoekster noodvaccinaties uit te voeren. Gelet daarop heeft zij een

spoedeisend belang bij het treffen van een voorlopige voorziening.

5. De beoordeling van het geschil

Ingevolge het bepaalde bij artikel 8:81 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) juncto

artikel 19, eerste lid, van de Wet bestuursrechtspraak bedrijfsorganisatie kan, hangende de

beslissing op bezwaar en indien van de beslissing daarop beroep bij het College openstaat,

de president van het College op verzoek een voorlopige voorziening treffen, indien

onverwijlde spoed, gelet op de betrokken belangen, dat vereist.

Hieromtrent overweegt de president als volgt.

Verzoekster heeft aangevoerd dat haar dieren niet zijn besmet zodat gelet daarop de

beslissing ten onrechte is genomen. De president overweegt te dier zake dat partijen niet

van mening verschillen dat de dieren op het primaire bedrijf in de zin van de Richtlijn als

besmet dienen te worden aangemerkt, hetgeen ook uit de overgelegde stukken blijkt. Zulks

brengt met zich dat de onderhavige dieren terecht in de zin van artikel 15, vierde lid, van de

wet en het besluit door verweerder als verdachte dieren zijn aangemerkt. De president

overweegt hierbij dat de aanwijzing van de dieren op het bedrijf van verzoekster als

"verdachte dieren" vooralsnog voldoende lijkt te zijn onderbouwd.

Zoals de president al eerder heeft overwogen, moet in aanmerking worden genomen dat het

begrip "verdacht" een ruime betekenis toekomt. Volgens artikel 15, vierde lid, van de Wet

wordt bij algemene maatregel van bestuur bepaald wanneer dieren als verdachte dieren

moeten worden aangemerkt. Dit is gebeurd bij het besluit. Ingevolge het bepaalde in

artikel 2, onder c, luidt het criterium dat de ambtenaar redenen heeft om aan te nemen dat

de dieren in de gelegenheid zijn geweest om te worden besmet. Het is niet de taak van de

rechter om zelf daaromtrent een oordeel te geven. Hij toetst of het betrokken gezag niet in

redelijkheid tot zijn oordeel heeft kunnen komen. Niet is gebleken dat verweerder, gelet op

het onderstaande, niet in redelijkheid tot zijn oordeel heeft kunnen komen.

Partijen verschillen niet van mening dat verweerder de bevoegdheid heeft om binnen een

straal van 2 kilometer rond het primaire bedrijf over te gaan tot het uitvoeren van aan

doding voorafgaande noodvaccinaties en vervolgens doding van de dieren. Ter zake van

voornoemde bevoegdheid overweegt de president dat ingevolge artikel 21 van de wet de

aangewezen ambtenaar in spoedeisende gevallen kan overgaan tot het nemen van

maatregelen tot bestrijding van een besmettelijke dierziekte, zoals mond- en klauwzeer.

Ingevolge artikel 22, eerste lid, aanhef en onder f, kunnen die maatregelen zijn het doden

van zieke en verdachte dieren. De president is voorshands van oordeel dat verweerder gelet

op het bepaalde in de artikelen 13, derde lid van de Richtlijn, juncto artikel 17, eerste lid

van de wet, juncto artikel 1 van de Regeling de bevoegdheid heeft om de dieren op het

bedrijf bij verzoekster in een door verweerder te bepalen zone rond de ziektehaard in E

overeenkomstig de door hem gegeven aanwijzingen te vaccineren tegen mond- en

klauwzeer alvorens tot doding over te gaan.

In dit verband overweegt de president dat artikel 13, derde lid, laatste alinea van de

Richtlijn de mogelijkheid aan de betrokken Lid-Staat biedt te besluiten tot noodinenting

over te gaan, zulks rond de ziektehaard, na kennisgeving aan de Commissie en mits de

wezenlijke belangen van de Gemeenschap niet in gevaar worden gebracht. Verweerder

heeft conform het bepaalde in dit artikel aan de Commissie kennis gegeven van zijn besluit

om tot noodinenting over te gaan. Gesteld noch gebleken is dat de wezenlijke belangen van

de Gemeenschap in gevaar worden gebracht.

In het onderhavige geschil is aan de orde de vraag of verweerder op juiste gronden gebruik

heeft gemaakt van voornoemde bevoegdheid en heeft mogen beslissen dat het bedrijf van

verzoekster is gelegen binnen de 2 kilometerzone, om noodvaccinaties uit te voeren en

vervolgens de dieren te doden.

Dienaangaande overweegt de president dat hem slechts een marginale toetsing toekomt. De

president toetst met name of het betrokken gezag op feitelijk juiste grondslag tot zijn

oordeel is gekomen en voorts of gezegd moet worden dat het betrokken gezag niet in

redelijkheid tot dat oordeel heeft kunnen komen.

Voor het oordeel dat de beslissing van verweerder, inhoudende dat het bedrijf van

verzoekster moet worden behandeld als een bedrijf dat gelegen is binnen de

2 kilometerzone, zodat overgegaan wordt tot aan doding voorafgaande vaccinatie en tot

doding van dieren, onmiskenbaar onrechtmatig is, zodat de voorgenomen maatregelen

moeten worden geschorst, ziet de president voorshands geen plaats. Hij overweegt hier-

omtrent dat het uiteraard niet zo kan zijn dat in een geval het onderhavige slechts ge‰nt

en/of gedood wordt op het binnen de zone gelegen gedeelte. Er van uitgegaan moet immers

worden dat in zo'n geval de contacten tussen mens en dier en dieren onderling zodanig zijn

dat het risico van besmetting op het bedrijf voor alle voor mond- en klauwzeer gevoelige

dieren gelijk is, zodat met betrekking tot deze dieren dezelfde maatregelen aangewezen

zijn.

Verweerder heeft, nu blijkens de overgelegde kaarten een niet als zeer gering aan te

merken gedeelte van de bedrijfsgebouwen aan C van verzoekster binnen de 2

kilometerzone ligt, in redelijkheid tot de slotsom kunnen komen dat dit met zich brengt dat

dit gehele bedrijf als zodanig moet worden behandeld. Dat de buurman net buiten de zone

ligt maakt vorenvermelde niet anders.

De president overweegt voorts dat de aard van de maatregel onmiskenbaar uiterst rigoureus

is, maar naar het oordeel van de president niet onredelijk. Bij dit oordeel wordt betrokken

het mogelijk epidemisch karakter van de ziekte. Van belang daarbij is de uit onder rubriek

2.2 weergegeven gebleken veterinaire aspecten van de zaak en met name de aard van de

besmetting en daarmee samenhangende nauwelijks te overziene risico's van verspreiding,

de door verweerder te beoordelen noodzaak tot uitbreiding van zones wanneer het virus om

zich grijpt, het capaciteitstekort bij het (preventief) ruimen waardoor vertraging ontstaat bij

het preventief doden en de noodzakelijkheid van een extra hulpmiddel bij de bestrijding

van het virus.

Verweerder heeft bij afweging van de in aanmerking komende belangen waaronder deze

belangen en de belangen van verzoekster in redelijkheid tot de slotsom kunnen komen dat

het bedrijf van verzoekster behandeld diende te worden als ware het geheel gelegen binnen

de 2 kilometerzone en dat gelet daarop de inzet van de nadere maatregel tot vaccineren en

de maatregel tot doding noodzakelijk was.

Zoals al gezegd, komt de president alleen een marginale toetsing toe. Die toetsing kan niet

- bij de huidige stand van zaken met betrekking tot de mond- en klauwzeer epidemie - tot

het oordeel leiden dat de beslissing van verweerder zozeer kennelijk onredelijk is dat een

schorsing van de besluiten in de rede ligt.

Het voorgaande brengt de president tot het oordeel dat de beslissingen van verweerder niet

zozeer kennelijk onredelijk zijn dat een onmiddellijk ingrijpen van de president

noodzakelijk is, zodat het verzoek niet voor toewijzing in aanmerking komt.

De president ziet geen termen aanwezig om een der partijen met toepassing van artikel

8:75 van de Algemene wet bestuursrecht te veroordelen in de kosten die de andere partij in verband met de behandeling van het verzoek heeft moeten maken.

De president wijst het verzoek om een voorlopige voorziening af.

Aldus gewezen door mr D. Roemers, fungerend president, in tegenwoordigheid van mr I.K. Rapmund, als griffier, en uitgesproken in het openbaar op 31 maart 2001.