1.1

Appellante heeft op 13 mei 2015 een Gecombineerde opgave 2015 bij verweerder ingediend en verzocht om uitbetaling van de graasdierpremie.

1.2

Verweerder heeft bij het primaire besluit geen graasdierpremie aan appellante toegekend omdat het vastgestelde bedrag lager is dan het drempelbedrag van € 1.000.

1.3

Bij bestreden besluit heeft verweerder het primaire besluit gehandhaafd en daartoe het volgende overwogen. Gebleken is dat 97 schapen niet voldoen aan de eisen van het systeem van Identificatie en Registratie (I&R-systeem), zodat deze schapen niet voor graasdierpremie in aanmerking komen. Appellante heeft de afvoer van schapen van haar bedrijf te laat gemeld. Daarom komen van de in totaal 248 registreerde schapen slechts 151 schapen in aanmerking voor graasdierpremie. Appellante heeft de schapen 28.904 dagen aangehouden. Appellante heeft gemiddeld (28.904 : 288) 100,3611 schapen gehouden. Dit leidt tot een bruto toegekend bedrag aan graasdierpremie van € 2.408,67. Na toepassing van een administratieve sanctie van € 2.408,67 leidt dit tot een netto uit te betalen bedrag van € 0,00.

1.4

Appellante stelt dat ten onrechte een administratieve sanctie is opgelegd. Verweerder heeft de spelregels tijdens het spel gewijzigd. Pas bij brief van 30 juli 2016 heeft verweerder kenbaar gemaakt dat een juiste registratie in het I&R-systeem inhoudt dat op het moment van indienen van de steunaanvraag en gedurende het verdere verloop van het jaar waarop de aanvraag betrekking heeft geen enkele fout in de registratie mag zijn, ook niet voor het verleden. Voor het jaar 2015 was het niet mogelijk om voor individuele dieren graasdierpremie aan te vragen, zodat haar niet kan worden tegengeworpen dat zij de graasdierpremie voor alle dieren heeft aangevraagd. Ter zitting heeft appellante hieraan toegevoegd dat zij voldeed aan de voorwaarde dat haar schapen ten tijde van de aanvraag op 13 mei 2015 juist geregistreerd waren. Als verweerder haar eerder over de voorwaarden had geïnformeerd, had appellante, nadat het op 8 augustus 2015 misging het registreren van de geruilde dieren, de registratie tijdig op orde kunnen brengen dan wel de desbetreffende 97 dieren uit de aanvraag kunnen terugtrekken. Verder heeft appellante aangevoerd dat het doel van het I&R-systeem is om dieren te kunnen traceren bij een uitbraak van dierziekten. Verweerder kan niet de graasdierpremie gebruiken om schapenhouders af te rekenen op registratiefouten in het I&R-systeem. Bovendien lag de fout de niet bij appellante zelf, maar bij het managementsysteem Litams dat appellante gebruikte om haar schapen te registreren. Dat appellante door de fout bij de ruil van de 97 schapen bijna € 6.000 aan graasdierpremie misloopt staat niet in redelijke verhouding tot de ernst van die fout. Ten slotte heeft appellante gevorderd dat verweerder de voorwaarden voor de graasdierpremie voorafgaand aan 30 juli 2016 dient te herzien.

2.1

Artikel 52 van Verordening (EU) nr. 1307/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 17 december 2013 tot vaststelling van voorschriften voor rechtstreekse betalingen aan landbouwers in het kader van de steunregelingen van het gemeenschappelijk landbouwbeleid (Verordening 1307/2013) luidt, voor zover hier van belang, als volgt:

2.2

Artikel 53 van de Gedelegeerde verordening (EU) Nr. 639/2014 van de Commissie van 11 maart 2014 tot aanvulling van Verordening (EU) nr. 1307/2013 van het Europees Parlement en de Raad tot vaststelling van voorschriften voor rechtstreekse betalingen aan landbouwers in het kader van de steunregelingen van het gemeenschappelijk landbouwbeleid (Verordening 639/2014) luidt, voor zover hier van belang, als volgt:

2.3

Artikel 31 van de Gedelegeerde verordening (EU) Nr. 640/2014 van de Commissie van 11 maart 2014 tot aanvulling van Verordening (EU) nr. 1306/2013 van het Europees Parlement en de Raad wat betreft het geïntegreerd beheers- en controlesysteem en de voorwaarden voor weigering of intrekking van betalingen en voor administratieve sancties in het kader van rechtstreekse betalingen, plattelandsontwikkelingsbijstand en de randvoorwaarden luidde, ten tijde en voor zover hier van belang, als volgt:

2.4

Artikel 21 van de Uitvoeringsverordening (EU) Nr. 809/2014 van de Commissie van 17 juli 2014 tot vaststelling van uitvoeringsbepalingen voor Verordening (EU) nr. 1306/2013 van het Europees Parlement en de Raad wat betreft het geïntegreerd beheers- en controlesysteem, plattelandsontwikkelingsmaatregelen en de randvoorwaarden (Verordening 809/2014) bepaalt, voor zover hier van belang, het volgende:

2.5

Verordening (EU) nr. 1306/2013 van het Europees Parlement en de Raad wat betreft het geïntegreerd beheers- en controlesysteem en de voorwaarden voor weigering of intrekking van betalingen en voor administratieve sancties in het kader van rechtstreekse betalingen, plattelandsontwikkelingsbijstand en de randvoorwaarden (Verordening 1306/2013) bepaalt in welke gevallen geen administratieve sanctie wordt toegepast. Deze bepaling luidt als volgt:

2.6

Artikel 2.23 van de Uitvoeringsregeling bepaalde ten tijde van belang het volgende:

3.1

Nederland heeft in 2015 gebruik gemaakt van de mogelijkheid die artikel 21, vierde lid, van Verordening 809/2014 biedt door in artikel 2.23, vijfde lid, van de Uitvoeringsregeling een koppeling te leggen met het I&R-systeem schapen en geiten als bedoeld in artikel 34, onderdeel a, van de Regeling identificatie en registratie van dieren. Dit brengt met zich dat ingevolge artikel 21, vierde lid, van Verordening 809/2014 gewaarborgd dient te zijn dat het een begunstigde bekend is dat alle potentieel subsidiabele dieren die niet correct geïdentificeerd of geregistreerd overeenkomstig de identificatie- en registratieregeling voor dieren blijken te zijn, worden beschouwd als in artikel 31 van Verordening 640/2014 bedoelde dieren waarvoor een niet-naleving is geconstateerd. Het College is van oordeel dat met een enkele vermelding op de website van verweerder bij de toelichting op de aanvraag voor de graasdierpremie in 2015 dat de aanvrager dient te verklaren dat zijn dieren juist zijn geregistreerd in het I&R-systeem, aan dit vereiste niet is voldaan. Dit klemt te meer nu verweerder in 2015 de aanvraagprocedure zodanig heeft ingericht dat het niet mogelijk was de graasdierpremie voor individuele schapen aan te vragen en dat van de begunstigden – zonder dat zij daarvan vooraf op de hoogte waren gesteld – werd verlangd zelfstandig afzonderlijk melding te maken van schapen waarbij zich onjuistheden of onvolledigheden in de registratie hadden voorgedaan of die zich in de loop van het subsidiejaar zouden voordoen. Evenmin waren begunstigden geïnformeerd over de mogelijkheid om na indiening van de aanvraag voor een of meer individuele schapen die aanvraag ook weer in te trekken. Dat appellante bij het indienen van de aanvraag een verklaring ondertekent dat de schapen correct geregistreerd zijn in het I&R-systeem kan daaraan niet afdoen.

3.2

Verweerder heeft voor de opvolgende jaren de aanvraagprocedure voor graasdierpremie aangepast en de informatievoorziening daarover verbeterd. Zo heeft verweerder de aanvraag voor het subsidiejaar 2016 zodanig ingericht dat schapenhouders voor individuele dieren graasdierpremie kunnen aanvragen. Verder heeft verweerder bij brief van 30 juli 2016 alle schapenhouders die in 2016 een aanvraag voor graasdierpremie hebben ingediend geïnformeerd over het belang van de juiste registratie in Identificatie en Registratie, waarbij verweerder voorbeelden van onjuiste meldingen en/of onvolledige administratie heeft genoemd. Daarnaast heeft verweerder in deze brief gewezen op de gevolgen van onjuiste registratie en op de mogelijkheid de aanvraag van graasdierpremie in zijn geheel in te trekken of de aanvraag voor specifieke dieren in te trekken, zolang de aanvrager nog niet op de hoogte is gebracht van een controle of de resultaten van een controle. In 2015 ontbrak dit alles. Verweerder heeft in 2015 niet voldaan aan het bepaalde in artikel 21, vierde lid, van Verordening 809/2014. Bij gebreke van de vereiste informatie valt het appellante niet aan te rekenen dat zij steun voor niet juist dan wel onvolledig geregistreerde dieren heeft aangevraagd, respectievelijk deze dieren niet tijdig uit haar steunaanvraag heeft ingetrokken. Onder deze omstandigheden had verweerder gelet op het bepaalde in artikel 77, tweede lid, onder d, van Verordening 1306/2013 van het opleggen van een sanctie moeten afzien. De beroepsgrond slaagt.

3.3

Voor zover appellante met haar vordering dat verweerder de voorwaarden van de graasdierpremie voorafgaand aan 30 juli 2016 dient aan te passen heeft beoogd te betogen dat verweerder voor de 97 onjuist en/of onvolledig geregistreerde schapen alsnog graasdierpremie dient toe te kennen overweegt het College als volgt. Schapenhouders zijn sinds 1 januari 2010 verplicht om te voldoen aan de registratie-eisen zoals neergelegd in Verordening (EG) nr. 21/2004 van de Raad van 17 december 2003 tot vaststelling van een identificatie- en registratieregeling voor schapen en geiten, welke verplichting in Nederland nader is uitgewerkt in het Besluit identificatie en registratie van dieren en in de Regeling identificatie en registratie van dieren. Het College volgt appellante dan ook niet in haar betoog dat de registratie-eisen waaraan zij diende te voldoen ten tijde van de aanvraag niet bekend waren en/of dat deze in de besluitvormingsfase zijn gewijzigd. Dat verweerder voor het subsidiejaar 2017 een folder heeft uitgebracht getiteld “Controleren I&R registratie schapen voor graasdierpremie”, waarin verweerder een toelichting geeft op de voorwaarden voor de graasdierpremie, de regels voor I&R schapen, het controleren van I&R registratie met het bedrijfsregister, andere mogelijkheden om de registratie te controleren en hoe ervoor te zorgen dat schapen waarvoor graasdierpremie is aangevraagd ook daarna blijven voldoen aan de voorwaarden, betekent niet dat appellante in 2015 niet met de registratie-eisen bekend diende te zijn. Voor zover appellante daarover vragen had mocht van haar worden verlangd dat zij die aan verweerder voorlegde, dan wel een deskundig adviseur raadpleegde. Ook de stelling van appellante, dat verweerder het I&R-systeem gebruikt voor een ander doel dan waarvoor het in het leven is geroepen, kan niet leiden tot een ander oordeel. In artikel 53, vierde lid, van Verordening 639/2014 en in artikel 21, vierde lid, van de Uitvoeringsregeling is bepaald dat een juiste registratie van de graasdieren een voorwaarde is om voor de graasdierpremie in aanmerking te komen. Appellante heeft niet betwist dat voor 97 schapen in 2015 niet aan deze voorwaarde werd voldaan. Verweerder heeft daarom terecht voor deze dieren geen graasdierpremie toegekend. De omstandigheid dat appellante een managementsysteem gebruikte dat niet goed bleek te functioneren komt voor rekening en risico van appellante. Appellante heeft weliswaar pogingen ondernomen om de registratie op orde te brengen, maar zij heeft zich daarvoor niet tot verweerder gewend, maar de leverancier van voornoemd managementsysteem ingeschakeld. De beroepsgrond faalt.

4. Het beroep is gegrond. Het bestreden besluit komt voor vernietiging in aanmerking. Verweerder dient een nieuw besluit te nemen met inachtneming van deze uitspraak. Het College zal hiervoor een termijn van zes weken stellen.

5. Er zijn geen voor vergoeding in aanmerking komende proceskosten.