Op grond van artikel 4:46, tweede lid, aanhef en onder b, van de Awb heeft verweerder de discretionaire bevoegdheid de subsidie lager vast te stellen indien de subsidieontvanger niet heeft voldaan aan de aan de subsidie verbonden verplichtingen. Bij het gebruik maken van deze bevoegdheid dient verweerder, gelet op artikel 3:4 van de Awb, de daarbij betrokken belangen zorgvuldig af te wegen. Bij die belangenafweging dient rekening te worden gehouden met zowel de positie van het bestuursorgaan dat de subsidie verleent als met de positie van de aanvrager.

In hetgeen appellante in beroep heeft aangevoerd ziet het College geen grond voor het oordeel dat verweerder geen gebruik heeft mogen maken van zijn bevoegdheid de subsidie op nihil vast te stellen en de subsidie in zijn geheel terug te vorderen. Uit het bestreden besluit blijkt dat verweerder een belangenafweging heeft gemaakt, waarbij verweerder het beperkte subsidiebudget, de systematiek van behandeling op volgorde van binnenkomst van aanvragen en het belang dat potentiele aanvragers onder gelijke voorwaarden toegang hebben tot het budget, heeft betrokken. Door eerst na de aanvraag een overeenkomst te sluiten, die zowel wat betreft de inhoud als de leverancier afwijkt van het bij de aanvraag gevoegde document, heeft appellante een premature aanvraag ingediend en andere aanvragers benadeeld die wel een correcte aanvraag hebben ingediend, maar pas na het bereiken van het subsidieplafond. Ter zitting is namens appellante bevestigd dat er ten tijde van de aanvraag nog geen definitieve overeenkomst was, anders dan zij bij de aanvraag deed voorkomen. Verweerder heeft bij de belangenafweging ook betrokken dat appellante een bedrag aan subsidie misloopt, waarop aanspraak gemaakt had kunnen worden bij een correct verloop van de procedure, maar verweerder heeft hier minder gewicht aan toegekend dan aan de belangen die gemoeid zijn met naleving van de subsidievoorwaarden. Het College acht de door verweerder gemaakte belangenafweging niet onevenredig nadelig voor appellante, waarbij betrokken wordt dat niet is gebleken dat het financiële nadeel voor appellante onevenredige gevolgen voor haar heeft, mede gelet op de financiële voordelen die zij heeft behaald door een andere leverancier te kiezen.

Het door appellante ter zitting ingenomen standpunt dat sprake is van overmacht omdat zij pas na het verlenen van de subsidie er achter kwam dat een andere leverancier de zonnepaneleninstallatie tegen lagere kosten zou kunnen plaatsen, volgt het College niet. Uit de Regeling volgt dat subsidie alleen kan worden verleend als de aanvrager ten tijde van de aanvraag reeds een overeenkomst heeft gesloten met de bouwer of de leverancier, waarin is aangegeven welke apparatuur of installatie als bedoeld in de maatregelenlijst in bijlage 4.7.1. van de Regeling zal worden aangeschaft. Het lag dus op de weg van appellante om zich tijdig te oriënteren op het meest gunstige aanbod, om vóór het indienen van de subsidieaanvraag een overeenkomst te sluiten met een leverancier en om het project conform de overeenkomst uit te voeren. Zij heeft er evenwel voor gekozen een aanvraag in te dienen zonder een overeenkomst te hebben gesloten en vervolgens alsnog een andere leverancier te kiezen. Van overmacht is naar het oordeel van het College geen sprake.

Voor zover appellante nog heeft aangevoerd dat de aanvraag om subsidie was ingediend door een intermediair (Klimaatroute) en dat appellante niet tot in detail op de hoogte was van de verplichtingen die verbonden zijn aan de subsidie, is het College van oordeel dat het op de weg ligt van appellante om kennis te nemen van de verplichtingen die zijn verbonden aan de subsidieverlening en dat het nalaten hiervan voor rekening en risico van appellante komt. Dat appellante de subsidieaanvraag heeft laten indienen door Klimaatroute, maakt dit niet anders.