Appellante stelt dat zij als houder van het Uniemerk SPRINGBREAK, als hiervoor onder 1.1 vermeld, ingevolge artikel 9, eerste lid, van Verordening (EU) 2017/1001 van het Europees Parlement en de Raad van 14 juni 2017 inzake het Uniemerk (Verordening 2017/1001 of Uniemerkverordening) een uitsluitend recht heeft. Appellante beroept zich voorts erop dat zij ingevolge artikel 9, tweede lid, aanhef en onder b, van Verordening 2017/1001 het gebruik van een teken in het economische verkeer voor waren en diensten, dat gelijk is aan of overeenstemt met het Uniemerk dat gebruikt wordt voor dezelfde of soortgelijke waren of diensten, kan verbieden indien daardoor verwarring bij het publiek kan ontstaan. Verwarring behelst ook de mogelijkheid van associatie met het merk. De vaststelling van de rasbenaming Spryng Break in het bestreden besluit kan leiden tot verwarring met haar merk SPRINGBREAK. Het bestreden besluit is volgens appellante daarom in strijd met artikel 27, vijfde lid, van de ZPW en artikel 63 van Verordening 2100/94

Appellante betwist het standpunt van verweerder dat de eerdere registratie van de rasbenaming Spryng Break in het register van de KAVB, een in haar ogen niet-officieel register, maakt dat deze rasbenaming een soortnaam is geworden. Voor dit standpunt van verweerder biedt het Roncardo-arrest (ECLI:NL:GHSGR:1999:AM3000), anders dan verweerder meent, volgens haar geen steun.

Appellante stelt dat verweerder het gevaar voor verwarring tussen de rasbenaming en de merknaam (herkomstverwarring) ten onrechte heeft beoordeeld op grond van regels die bedoeld zijn voor rasbenamingen onderling. Appellante stelt dat het verwarringsgevaar beoordeeld moet worden naar de maatstaven van het merkenrecht, zoals vastgelegd in de jurisprudentie, in het bijzonder het arrest Puma/Sabel van het Hof van Justitie van de Europese Unie (Hof van Justitie) van 11 november 1997 (ECLI:EU:C:1997:528).

Verweerder stelt dat de rasbenaming Spryng Break door de inschrijving in het register van de KAVB de soortaanduiding is geworden voor dit ras in het gewas tulp. Verweerder heeft daartoe het navolgende aangevoerd. In de sector sierteelt bestaan, anders dan voor gewassen waarvoor verplichte registratie geldt, zoals landbouw- en groentegewassen, geen verplichte wettelijke registers. Het register van de KAVB is gezaghebbend in de sector. De houders van de wettelijke registers (waaronder de Raad voor plantenrassen en het CPVO) werken samen met de KAVB in rassenonderzoek en naamtoetsing. Daarnaast werkt het Bureau voor intellectuele eigendom van de Europese Unie (EUIPO) te Alicante samen met het CPVO. Omdat de CPVO-namendatabase ook de namen bevat van de KAVB, worden in de naamtoetsen van het EU-merkenbureau ook de namen meegenomen van de KAVB. De geregistreerde merken worden ook meegenomen in de naamtoetsen van het CPVO, de KAVB en het Nederlands Rassen Register (NRR) (van verweerder). Volgens verweerder is de reden dat het CPVO concludeert tot geschiktheid (no observation) van de rasbenaming Spryng Break hierin gelegen dat deze rasbenaming als gevolg van de eerdere registratie (ten opzichte van het woordmerk SPRINGBREAK) bij de KAVB in het normale taalgebruik de gebruikelijke benaming (de soortnaam) van een tulpenras is geworden.

Verweerder stelt verder dat als gevolg van de inschrijving van woorden als Spring, Spryng en Break in de wettelijke registers van - onder andere - het CPVO en verweerder, het woord Spring of Spryng, afzonderlijk of in een woordencombinatie, ook in formeel wettelijke zin algemeen gebruikelijk is geworden voor een tulpenras en geen onderscheidende waarde heeft als merk. Verweerder verwijst in dit verband naar het hiervoor onder 1.9 vermelde Red Flair-arrest van het Hof Den Haag van 8 februari 2001 in een volgens verweerder met de onderhavige zaak vergelijkbare zaak over de botsing van een (voorstel voor een) rasbenaming, Red Flair, en een daartegen ingebracht bezwaar van een houder van het merk FLAIR, een aanduiding die ook in de (voorgestelde) rasbenaming voorkomt. Verweerder heeft ter zitting verder nog verwezen naar een beslissing van 15 oktober 2015 van de eerste Kamer van Beroep van het toenmalige Bureau voor Harmonisatie binnen de Interne Markt (BHIM), thans het EUIPO, in een zaak die volgens verweerder enkele gelijkenissen heeft met de onderhavige zaak, te weten de zaak Silverado (zaak R-279/2014-1). In die zaak gaat het om de registratie van het woord Silverado als merk voor rozen en rozenplanten terwijl er al plantenrassen, te weten longkruid en tuinsla, waren met de rasbenaming Silverado. Ingevolge die beslissing kunnen een woordmerk en een identieke rasbenaming onder bepaalde voorwaarden naast elkaar bestaan. Daaraan is onder andere ten grondslag gelegd dat een rasbenaming en een merk elk een verschillende functie hebben. Een rasbenaming is verbonden aan één (gewas)soort terwijl een merk één of meer soorten kan omvatten, als bijvoorbeeld klasse 31. In die zaak is geoordeeld dat nu het merk Silverado in klasse 31 niet al geregistreerd was voor rozen of rozenplanten, de rasbenaming Silverado voor andere plantenrassen in die klasse, te weten longkruid en tuinsla, niet aan de mogelijkheid tot registratie van Silverado als merk voor rozen en rozenplanten in de weg staat. Volgens verweerder lijken zowel plantenkwekers die werken met rasbenamingen als juristen die werken met merkenrechten, tevreden te zijn met deze uitkomst.

Het College stelt voorop dat het, gelet op de stukken, het onderzoek ter zitting en hetgeen verweerder daaromtrent naar voren heeft gebracht geen reden heeft verweerder niet te volgen in diens opvatting omtrent de ontvankelijkheid van het bezwaar van appellante.

Hetgeen appellante heeft aangevoerd ten betoge dat het bestreden besluit reeds niet in stand kan worden gelaten omdat het bepaalde in artikel 7:7 van de Awb, in samenhang gelezen met artikel 7:13, zesde lid, van de Awb niet in acht is genomen, treft geen doel. In het advies van de adviescommissie, dat de motivering vormt van het bestreden besluit, wordt genoegzaam verwezen naar hetgeen ten tijde van het horen aan de orde is geweest en welke opvattingen partijen daar over en weer hebben geventileerd. Het betoog faalt.

Met betrekking tot het partijen verdeeld houdende materiële punt van geschil overweegt het College als volgt. Tussen partijen is niet in geschil, en ook het College gaat daarvan uit, dat op 29 november 2007 de rasbenaming ‘Spryng Break’ voor een tulpenras is geregistreerd in het register van de KAVB. De aanvraag voor merkenrechtelijke registratie van het gemeenschapsmerk SPRINGBREAK dateert van 24 juni 2008.

Verweerder heeft zich, mede in aanmerking genomen de uitslag van de hiervoor vermelde denomination test voor de rasbenaming Spryng Break (nr. 1010239), waarbij tussen partijen niet in geschil is dat de aanduiding “no observation” betekent “geen bezwaar”, op het standpunt kunnen stellen dat die, eerdere, registratie tot gevolg heeft gehad dat vanaf 29 november 2007 Spryng Break de soortaanduiding is geworden voor het desbetreffende ras in het gewas tulp en dat de thans vastgestelde rasbenaming Spryng Break derhalve niet zodanig met het merk SPRINGBREAK van appellante overeenstemt, dat het gebruik van de rasbenaming in dat opzicht aanleiding kan geven tot verwarring omtrent de aard of herkomst ten opzichte van dat merk.

Appellante heeft betoogd dat die eerdere registratie in het KAVB-register niet tot gevolg kan hebben dat Spryng Break de soortaanduiding is geworden voor het desbetreffende ras in het gewas tulp, omdat dit register niet wordt gehouden door een bestuursorgaan en die registratie niet door de wet wordt voorgeschreven. Dit betoog slaagt niet. Appellante heeft niet weersproken dat houders van wettelijke registers (waaronder de kwekersrechtregisters van de Raad voor plantenrassen en het CPVO) samenwerken met de KAVB in rassenonderzoek en naamtoetsing. Uit de toelichting van het CPVO op de Richtsnoeren met betrekking tot artikel 63 van Verordening 2100/94 blijkt voorts dat het CPVO onderzoekt voor rassen die worden aangemeld voor communautair kwekersrecht of ze dezelfde rasbenaming dragen zoals vermeld in, onder meer, het KAVB-register, indien ze reeds in de handel werden gebracht. Ook blijkt uit die toelichting dat het CPVO zich daarbij uitdrukkelijk rekenschap ervan heeft gegeven dat in de sector van de sierplanten gecommercialiseerde rassen soms zijn ingeschreven in commerciële registers, zoals dat van de KAVB. Voldoende aannemelijk is geworden dat de KAVB fungeert als International Cultivar Registration Authority. Daarbij komt dat naast de Raad voor plantenrassen en het CPVO, naar appellante niet heeft weersproken, ook de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit en de keuringsdiensten het KAVB-register raadplegen. Deze omstandigheden tezamen genomen geven aan het KAVB-register een zodanige status dat vermelding van een rasnaam daarin gewoonlijk tot gevolg zal hebben dat die naam vanaf dat moment gebruikelijk zal zijn voor de aanduiding van, hier, een tulpenras.

Het door appellante, onder verwijzing naar het arrest Puma/Sabel van het Hof van Justitie van 11 november 1997 (ECLI:EU:C:1997:528) ontwikkelde betoog dat het verwarringsgevaar in een geval als het onderhavige moet worden beoordeeld naar de maatstaven van het merkenrecht, slaagt evenmin, daargelaten tot welke conclusie dit betoog zou moeten leiden. In dat arrest heeft het Hof van Justitie voor recht verklaard:

Al hetgeen appellante verder nog heeft aangevoerd, als hiervoor onder 2.3.1 tot en met 2.3.3 vermeld, stuit af op hetgeen hiervoor is overwogen. Dat betekent dat de hiervoor onder 2.2 geformuleerde vraag aldus moet worden beantwoord dat verweerder zich op het onder 2.2 vermelde standpunt heeft kunnen stellen. Het beroep zal ongegrond worden verklaard.