Vanaf 1 januari 2015 geldt een nieuw wettelijk regime voor de toekenning van steun aan landbouwers zoals vastgelegd in onder meer Verordening (EU) nr. 1307/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 17 december 2013 tot vaststelling van voorschriften voor rechtstreekse betalingen aan landbouwers in het kader van de steunregelingen van het gemeenschappelijk landbouwbeleid (Verordening 1307/2013). Verordening 1307/2013 luidde ten tijde en voor zover van belang:

Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 640/2014 van de Commissie van 11 maart 2014 tot aanvulling van Verordening (EU) nr. 1306/2013 van het Europees Parlement en de Raad wat betreft het geïntegreerd beheers- en controlesysteem en de voorwaarden voor weigering of intrekking van betalingen en voor administratieve sancties in het kader van rechtstreekse betalingen, plattelandsontwikkelingsbijstand en de randvoorwaarden (Verordening 640/2014) luidde ten tijde en voor zover van belang:

Uitvoeringsverordening (EU) nr. 809/2014 van de Commissie van 17 juli 2014 tot vaststelling van uitvoeringsbepalingen voor Verordening (EU) nr. 1306/2013 van het Europees Parlement en de Raad wat betreft het geïntegreerd beheers- en controlesysteem, plattelandsontwikkelingsmaatregelen en de randvoorwaarden (Verordening 809/2014) luidde ten tijde en voor zover van belang:

De Uitvoeringsregeling luidde ten tijde en voor zover van belang als volgt:

Appellante heeft op 12 mei 2016 een Gecombineerde opgave bij verweerder ingediend waarin zij om uitbetaling van de basis- en vergroeningsbetaling voor 2016 heeft verzocht.

Bij het primaire besluit heeft verweerder de aanvraag om uitbetaling afgewezen, omdat appellante niet als actieve landbouwer kan worden aangemerkt, nu zij niet met een landbouwactiviteit als hoofdactiviteit stond ingeschreven in het handelsregister van de KvK.

3. Aan het bestreden besluit heeft verweerder ten grondslag gelegd dat appellante in 2016 geen actieve landbouwer was. Op 15 mei 2016 was appellante slechts met een landbouwactiviteit als nevenactiviteit in het handelsregister ingeschreven. Vanaf 2016 geldt dat als een landbouwer met een landbouwactiviteit als nevenactiviteit staat ingeschreven, de landbouwer met een accountantsverklaring dient aan te tonen dat de landbouwactiviteiten een belangrijk deel uitmaken van de totale economische activiteiten. Omdat appellante de accountantsverklaring te laat heeft ingediend, kan deze niet meer worden meegenomen en kan appellante niet als actieve landbouwer worden aangemerkt.

4. In beroep heeft appellante aangevoerd dat zij de accountantsverklaring weliswaar te laat heeft ingediend, maar dat dit verschoonbaar is wegens privé-omstandigheden. Appellante had de accountantsverklaring wel al in haar bezit en dacht dat zij deze had ingediend, maar toen zij in december 2016 contact opnam met verweerder, bleek dat zij de accountantsverklaring niet had ingestuurd. Zij heeft deze toen meteen alsnog ingediend. Door de situatie van de (schoon)zus van de vennoten, is de accountantsverklaring te laat ingediend. Appellante heeft medische verklaringen overgelegd waaruit blijkt dat de vennoten beiden last hebben gehad van deze situatie. De KvK heeft de codes kennelijk omgewisseld en appellante was hiervan niet op de hoogte.

5. Ter zitting heeft verweerder zich op het standpunt gesteld dat sprake is van een fatale termijn voor de indiening van de verzamelaanvraag en dat de in de landbouwverordeningen en de Uitvoeringsregeling genoemde bewijsstukken die nodig zijn voor de beoordeling van de verzamelaanvraag tegelijk met de verzamelaanvraag moeten worden ingediend zodat daarvoor deze fatale termijn ook geldt. Appellante heeft ter zitting benadrukt dat zij binnen de termijn over de accountantsverklaring beschikte, maar deze door (familie)omstandigheden vergeten is op te sturen, en dat zij zodra zij na navraag bij verweerder had vernomen dat de accountantsverklaring ontbrak, deze binnen enkele minuten alsnog heeft ingediend. Appellante heeft ter zitting betoogd dat zij altijd al landbouwer is geweest en aan alle vereisten van het zijn van actieve landbouwer voldoet.

6. Het College overweegt als volgt.

Om aan het bepaalde in artikel 2.3, vierde lid, van de Uitvoeringsregeling te voldoen, dient een landbouwer op de uiterste datum voor het indienen van de verzamelaanvraag met een landbouwactiviteit als eerstgenoemde en daarmee als hoofdactiviteit van de onderneming geregistreerd te zijn in het handelsregister van de KvK. Eén en ander sluit aan bij het bepaalde in artikel 13 van Verordening 639/2014, waarvan het derde lid, ter uitvoering van artikel 9, derde lid, aanhef en onder b, van Verordening 1307/2013, onder meer bepaalt dat een landbouwactiviteit als het voornaamste bedrijfs- of ondernemingsdoel van een rechtspersoon wordt aangemerkt, indien deze activiteit als voornaamste bedrijfs- of ondernemingsdoel is geregistreerd in het officiële bedrijvenregister of een gelijkwaardig officieel bewijsstuk van een lidstaat. De ondernemer is zelf verantwoordelijk voor de correcte inschrijving van zijn bedrijfsactiviteiten in het handelsregister. Het belang van de rangorde van die inschrijving mag in redelijkheid voldoende duidelijk worden geacht. De landbouwer kan eenvoudig controleren of hij op een juiste wijze in het handelsregister staat ingeschreven en voldoet aan de vereisten van artikel 2.3, derde en vierde lid, van de Uitvoeringsregeling. Indien dit niet het geval blijkt te zijn, is het eenvoudig om de registratie aan te (laten) passen.

Verweerder heeft appellante bij brief van 23 februari 2015 betreffende “Uw registratie bij de Kamer van Koophandel” erop gewezen dat binnen het nieuwe Gemeenschappelijk Landbouwbeleid alleen actieve landbouwers met een agrarisch bedrijf in aanmerking komen voor subsidie, dat haar bedrijf niet met één van de agrarische SBI-codes (011 tot en met 015) in het handelsregister van de KvK staat ingeschreven, en dat appellante wordt geadviseerd de juiste SBI-code(s) bij haar KvK-nummer te laten registreren. Zoals hiervoor onder 2.2 is vermeld, was appellante op 15 mei 2016 in het handelsregister van de KvK ingeschreven met de achtereenvolgende activiteiten Winkels in vlees en vleeswaren (SBI-code 47221) en Akker- en/of tuinbouw in combinatie met het fokken en houden van dieren (SBI-code 0150). De op 15 mei 2016 in het handelsregister van de KvK vermelde hoofdactiviteit van de onderneming van appellante, te weten Winkels in vlees en vleeswaren, kan naar het oordeel van het College niet als landbouwactiviteit worden aangemerkt. Als hoofdactiviteit van de onderneming van appellante stond op 15 mei 2016 dan ook geen landbouwactiviteit geregistreerd in het handelsregister van de KvK.

Appellante stelt dat bij de KvK de twee codes zijn omgedraaid. Deze stelling vindt geen steun in het door verweerder als bijlage bij het verweerschrift overgelegde mutatieoverzicht van de KvK, waarvan appellante de juistheid niet heeft betwist. Daaruit blijkt immers dat in de inschrijving van appellante tussen 14 december 2010 en 15 mei 2017 geen wijzigingen hebben plaatsgevonden in de vermelding van de SBI-codes. Op 15 mei 2017 vond een mutatie plaats waarbij de volgorde van de SBI-codes wordt omgedraaid en code 0150 de hoofdcode werd.

Het voorgaande brengt mee dat de inschrijving van appellante in het handelsregister van de KvK op 15 mei 2016 niet voldeed aan artikel 2.3, vierde lid, van de Uitvoeringsregeling. Dat appellante haar inschrijving in het handelsregister na 15 mei 2016 aldus heeft gewijzigd dat de SBI-code 0150 de hoofdcode werd, maakt dit niet anders. Appellante diende dan ook op andere wijze dan door middel van een inschrijving in het handelsregister aan te tonen dat zij in 2016 een actieve landbouwer was, namelijk door het indienen van een accountantsverklaring.

Uit artikel 9, derde lid, van Verordening 1307/2013, in samenhang gelezen met artikel 13, derde lid, van Verordening 639/2014 en artikel 2.3 van de Uitvoeringsregeling in onderlinge samenhang gelezen, leidt het College af dat bewijsstukken ten aanzien van het zijn van actief landbouwer, te weten bij een niet correcte inschrijving in het handelsregister van de KvK de accountantsverklaring, reeds bij het indienen van de verzamelaanvraag, althans uiterlijk voor het verstrijken van de kortingsperiode, overgelegd dienen te worden. In artikel 14, eerste lid, aanhef en onder f, van Verordening 809/2014 en artikel 4.2, vierde lid, van de Uitvoeringsregeling is bepaald dat alle bewijsstukken die nodig zijn dan wel nodig geacht worden door de bevoegde autoriteit, voor de beoordeling van de aanvraag met de aanvraag moeten worden overgelegd. Uit artikel 4.2 van de Uitvoeringsregeling volgt dat de uiterste datum voor het indienen van de verzamelaanvraag in 2016 13 juni 2016 is. Het College is van oordeel dat uit de Verordeningen en de Uitvoeringsregeling volgt dat de uiterste termijn voor het indienen van de verzamelaanvraag een fatale termijn is, die eindigt bij het verstrijken van de kortingsperiode.

Verweerder heeft appellante bij brief van 4 maart 2016 betreffende “Wijziging voorwaarde actieve landbouwer” erover ingelicht dat zij mogelijk met een landbouwactiviteit als nevenactiviteit staat geregistreerd bij de KvK, dat dit betekent dat zij vanaf 2016 alleen in aanmerking komt voor directe betalingen uit het GLB als zij jaarlijks aantoont dat de landbouwactiviteiten een belangrijk deel van haar totale economische activiteiten zijn, en dat zij dit kan aantonen met een accountantsverklaring waaruit blijkt dat het jaarlijkse bedrag aan directe betalingen uit het GLB meer is dan 5% van haar totale inkomsten uit niet-landbouwactiviteiten, of het bedrag aan inkomsten uit haar landbouwactiviteiten meer is dan 1/3 deel van haar totale bedrag aan inkomsten.

Het College stelt vast dat appellante de verzamelaanvraag vóór 13 juni 2016 en de accountantsverklaring op 12 december 2016, en dus na 13 juni 2016 heeft ingediend. Nu appellante haar accountantsverklaring pas op 12 december 2016 heeft overgelegd, is deze te laat ingediend en hoefde verweerder deze verklaring niet mee te nemen in zijn beoordeling of appellante als actieve landbouwer kan worden aangemerkt, behoudens overmacht of uitzonderlijke omstandigheden (artikel 13, eerste lid, van Verordening 640/2014).

De door appellante aangevoerde familieomstandigheden zijn naar het oordeel van het College niet zodanig bijzonder dat zij het overschrijden van de indieningstermijn van de accountantsverklaring verschoonbaar maken.

Verweerder heeft de aanvraag van appellante om uitbetaling van de betalingsrechten voor het jaar 2016 gelet op het voorgaande terecht afgewezen.