1.1

Voor een uitgebreide weergave van het verloop van de procedure en de in dit geding van belang zijnde feiten en omstandigheden, voor zover niet bestreden, wordt verwezen naar de inhoud van de bestreden uitspraak van de accountantskamer, die als hier ingelast wordt beschouwd. Het College volstaat met het volgende.

1.2

Betrokkene 1 is sinds 23 maart 2005 en betrokkene 2 is sinds 22 september 1999 als registeraccountant ingeschreven in het accountantsregister van (thans) de Nederlandse beroepsorganisatie van Accountants (Nba).

1.3

Betrokkenen zijn beiden als accountant verbonden aan [naam 6] ( [naam 6] ). [naam 6] verricht al meer dan vijfentwintig jaar accountantswerkzaamheden ten behoeve van- en in opdracht van de Coöperatieve Vereniging Serviceflat " [naam 7] " U.A. ( [naam 7] ), die daartoe jaarlijks een nieuwe opdracht verstrekt. In de periode van 2008 tot medio 2016 zijn deze werkzaamheden gedurende enige tijd uitgevoerd door betrokkene 2. Sinds medio 2016 zijn de genoemde accountantswerkzaamheden uitgevoerd door betrokkene 1.

1.4

De statuten van [naam 7] , zoals luidend ten tijde van belang, bevatten onder meer de volgende bepalingen:

1.5

De financiële administratie van [naam 7] wordt sinds 2006 verzorgd door mevrouw [naam 8] (dochter [naam 8] ). De ouders van dochter [naam 8] hebben op enig moment na 2006 een flatwoning van [naam 7] betrokken en weer enige tijd daarna is de heer [naam 9] toegetreden tot het bestuur van [naam 7] in de functie van penningmeester.

1.6

Appellanten hebben tegen betrokkenen bij separate brieven een tuchtklacht ingediend.

1.7

Voor de periode waarop de door appellanten geformuleerde klachten betrekkingen hebben, was aan zowel betrokkene 1 als betrokkene 2 een beoordelingsopdracht gegeven, als bedoeld in de Standaard 2400, "Opdrachten tot het beoordelen van financiële overzichten" van de Nadere voorschriften controle- en overige standaarden (NV COS 2400).

2.1

De klacht, zoals weergegeven in de uitspraak van de accountantskamer, welke weergave door partijen niet wordt bestreden, houdt in dat betrokkenen gehandeld hebben in strijd met de voor hen geldende gedrags- en beroepsregels. Meer concreet gaat het om de volgende verwijten:

1. Betrokkenen betogen ten onrechte dat zij niet de in artikel 9 van de statuten bedoelde registeraccountant zijn. Zij hebben derhalve ten onrechte geen verslag uitgebracht van hun bevindingen aan de Algemene Ledenvergadering (ALV);

2. Betrokkenen hadden opmerkingen moeten maken over de (on)wenselijkheid van de situatie dat dochter [naam 8] de financiële administratie van [naam 7] voerde;

3. Betrokkenen hebben ten onrechte in hun beoordelingsverklaringen verklaard dat hun niets is gebleken op basis waarvan zij zouden moeten concluderen dat de jaarrekening geen getrouw beeld geeft van de grootte en de samenstelling van het vermogen van [naam 7] . Klagers verwijten betrokkenen met dit klachtonderdeel dat zij hadden moeten opmerken dat de liquide middelen van [naam 7] onvoldoende zijn in relatie tot de omvang van de reserve groot onderhoud en de voorziening groot onderhoud en dat daarom geoordeeld moet worden dat de grootte en de samenstelling van het vermogen daadwerkelijk minder rooskleurig waren dan door betrokkenen is beoordeeld.

2.2

4.1

Appellanten zijn het niet eens met het oordeel van de accountantskamer dat betrokkenen niet kunnen worden aangemerkt als accountant in de zin van artikel 9 van de statuten en dat betrokkenen daarom niet verplicht waren om in de jaarlijkse ALV verslag te doen. Volgens appellanten is bij het antwoord op de vraag of betrokkenen aangemerkt kunnen worden als de in artikel 9 van de statuten bedoelde accountant, niet zozeer de opdracht van belang die betrokkenen hebben ontvangen, maar de omstandigheid dat, naast betrokkenen, niet nog andere accountants bij [naam 7] betrokken waren.

4.2

Naar het oordeel van het College staat, mede gelet op de door [naam 7] ‘voor akkoord’ getekende opdrachtbevestigingen van betrokkenen, vast dat door [naam 7] aan betrokkenen voor de onderhavige jaren 2014 tot en met 2016 beoordelingsopdrachten zijn verstrekt. Het College onderschrijft de overweging van de accountantskamer dat reeds de titel van NV COS 2400 waar appellanten naar verwezen hebben, luidende ‘Opdrachten tot het beoordelen van financiële overzichten’, en ook de overige bewoordingen en de strekking van deze standaard de beoordelingsopdracht beperken tot een beoordeling van financiële overzichten en dat dit een aanmerkelijk beperkter opdracht is dan ‘het toezicht op het beheer van de vereniging’ als genoemd in artikel 9 van de statuten. Met de accountantskamer is het College verder van oordeel dat de aan betrokkenen verschafte beoordelingsopdracht van een andere aard en omvang is dan de taakomschrijving van de accountant in artikel 9 van de statuten van [naam 7] en dat betrokkenen op grond van die ontvangen beoordelingsopdracht dan ook niet kunnen worden beschouwd als de accountant genoemd in artikel 9 van de statuten.

4.3

Het College is met de accountantskamer van oordeel dat de vraag of op betrokkenen ondanks hetgeen hiervoor is overwogen en geoordeeld, de verplichting rustte om in de ALV te verschijnen en daar een toelichting te gegeven op de door hen beoordeelde jaarstukken, ontkennend moet worden beantwoord. Vast staat dat betrokkenen niet door het bestuur noch door (leden van) de ALV zijn verzocht om in enig jaar bij de ALV aanwezig te zijn voor een mondelinge toelichting. Dat betrokkenen in dat opzicht een tuchtrechtelijk verwijt valt te maken, valt gelet op het voorgaande, niet in te zien.

5.1

Appellanten zijn het niet eens met het oordeel van de accountantskamer dat betrokkenen er in het kader van hun beoordelingsopdracht terecht niet bij het bestuur op hebben aangedrongen om in de jaarrekening een passage op te nemen over de werkzaamheden van dochter [naam 8] bij [naam 7] . Appellanten menen dat als gevolg van de bestaande situatie geen scheiding van competenties bestaat en dat de verbondenheid om die reden gemeld had moeten worden in de jaarrekening. De omstandigheid dat de verbondenheid voor de leden een bekend gegeven was, achten zij niet van belang. Appellanten betwisten dat de vergoeding van € 5.400 die vanuit [naam 7] aan dochter [naam 8] voor haar werkzaamheden is betaald, redelijk en niet als onzakelijk is aan te merken.

5.2

Het College is van oordeel dat dit betoog faalt. De accountantskamer heeft terecht geoordeeld dat het enkele feit dat sprake is van een verbonden partij niet reeds met zich brengt dat daar in het kader van de voor de jaarrekening van [naam 7] geldende verslaggevingsregels in die jaarrekening aandacht aan diende te worden besteed. Betrokkenen hebben aangegeven dat zij de positie van dochter [naam 8] met het bestuur expliciet hebben besproken en dat het bestuur over de betrokkenheid van de dochter transparant was richting de leden. Naar het oordeel van het College heeft de accountantskamer bij de beoordeling van dit klachtonderdeel terecht waarde gehecht aan het feit dat het zowel bij het bestuur als bij de leden al langere tijd bekend was dat met dochter [naam 8] naast een zakelijke relatie ook sprake was van een familieband met een van de bestuursleden. Daarbij betrekt het College dat de zakelijke relatie al bestond voordat de heer [naam 9] lid werd van de vereniging en toetrad tot het bestuur. Hetgeen appellanten verder hebben aangevoerd over de transactie met dochter [naam 8] , leidt niet tot het oordeel dat de aan haar betaalde vergoeding voor haar werkzaamheden van € 5.400,- exclusief btw per jaar geen redelijke of onzakelijke vergoeding zou zijn. Dat, zoals appellanten hebben gesteld, de administratrice in dienst van de vereniging eveneens 40% van haar tijd zou hebben besteed aan werkzaamheden die door dochter [naam 8] zouden zijn verricht, is door betrokkenen betwist en dit is evenmin door appellanten aannemelijk gemaakt.

6.1

Appellanten houden vast aan hun standpunt dat de jaarrekening geen getrouw beeld geeft van de grootte en de samenstelling van het vermogen van [naam 7] omdat betrokkenen hadden moeten constateren dat de liquide middelen van [naam 7] in relatie tot de omvang van de reserve groot onderhoud en de voorziening groot onderhoud, onvoldoende zijn. Appellanten menen dat de accountantskamer heeft miskend dat er wel degelijk bijzondere omstandigheden zijn die nopen tot specifieke opvattingen over het aanhouden van liquide middelen. Appellanten voeren daartoe aan dat het bestuur op grond van de statuten geen leningen mag aangaan zonder voorafgaande toestemming van de ledenvergadering. Volgens appellanten is het daarom noodzakelijk dat de liquide middelen toereikend zijn om toekomstige verplichtingen die samenhangen met de reserve /voorziening groot onderhoud te kunnen nakomen.

6.2

Het College overweegt dat de vrees van appellanten dat het bestuur van de vereniging niet in staat zou zijn de voor de financiering van groot onderhoud noodzakelijke leningen te verkrijgen, feitelijk niet is onderbouwd en bovendien niet kan leiden tot een gegrond tuchtrechtelijk verwijt ter zake van de onderhavige verslagjaren. Ten aanzien van de onderhavige verslagjaren hebben betrokkenen gesteld dat er tot en met boekjaar 2015 sprake was van een bestemmingsreserve voor groot onderhoud en dat in de loop van 2016, naar aanleiding van het opgesteld meerjaren-onderhoudsplan, in de jaarrekening van 2016 een stelselwijzing is doorgevoerd waarbij er een voorziening groot onderhoud is opgenomen. Betrokkenen hebben onweersproken gesteld dat zij bij hun beoordeling aandacht hebben gegeven aan het verband tussen het verwachte aanwendingstijdstip van de voorziening en de daarvoor benodigde liquide middelen en dat dit punt bij de bespreking van de jaarrekening en hun aanbiedingsbrief aan de orde is gekomen. Appellanten hebben daartegen geen feiten of omstandigheden aangevoerd die aannemelijk maken dat betrokkenen in dit verband enig tuchtrechtelijk verwijt treft.

7. De slotsom is dat het hoger beroep ongegrond moet worden verklaard.

8. De beslissing op dit hoger beroep berust mede op hoofdstuk V van de Wet tuchtrechtspraak accountants.