5.1

Artikel 1 van de Welzijnsverordening stelt de betaling van uitvoerrestituties afhankelijk van de naleving, tijdens het vervoer van de dieren tot de eerste lossingsplaats in het derde land van de eindbestemming, van de artikelen 3 tot en met 9 van de Transportverordening, alsmede van de daarin genoemde bijlagen, en van de Welzijnsverordening zelf. Ingevolge artikel 3, eerste lid, onder b, van de Welzijnsverordening moet een controle worden uitgevoerd op de eerste lossingsplaats in het derde land van de eindbestemming. Ingevolge artikel 3, tweede lid, tweede en laatste alinea, van de Welzijnsverordening wordt die controle uitgevoerd door een dierenarts die van de door hem verrichtte controle een verslag moet opstellen volgens het model in bijlage IV bij die verordening. Artikel 4, tweede lid, aanhef en onder b, van de Welzijnsverordening bepaalt – kort gezegd – dat aanvragen om betaling van de uitvoerrestitutie binnen twaalf maanden worden aangevuld met de in artikel 3, tweede lid, derde alinea, van deze verordening bedoelde verslagen. Artikel 5, eerste lid, aanhef en onder c, van de Welzijnsverordening bepaalt dat – kort gezegd – de totale som van de uitvoerrestitutie per dier niet wordt betaald voor dieren waarvoor de bevoegde autoriteit op grond van de in artikel 4, tweede lid, bedoelde documenten en/of andere gegevens over de naleving van deze verordening waarover zij beschikt, van oordeel is dat de artikelen 3 tot en met 9 van de Transportverordening, alsmede de daarin genoemde bijlagen niet in acht zijn genomen. Uit het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie (Hof van Justitie) van 19 oktober 2017, Vion Livestock, C-383/16 (ECLI:EU:C:2017:783), volgt dat de aanvrager van de uitvoerrestitutie een kopie van het journaal als bedoeld in bijlage II bij de Transportverordening moet (laten) bijhouden – en dus volledig moet (laten) invullen – tot de eerste lossingsplaats in het derde land van de eindbestemming. Meer in het bijzonder volgt uit punt 47 van dit arrest dat de aanvrager de dierenarts in staat moet stellen na te gaan of is voldaan aan de verplichtingen ter zake van het bijhouden van het journaal.

5.2

Het College constateert dat er drie sets journalen zijn, namelijk de journalen die op 6 juni 2012 zijn ontvangen door de NVWA en de journalen die op 8 maart 2012 en op 9 augustus 2013 door het Productschap Vee en Vlees zijn ontvangen. Deze laatste twee sets zijn identieke exemplaren. Niet in geschil is dat de journalen die de NVWA op 6 juni 2012 heeft ontvangen, niet tot Ermakovo zijn bijgehouden en om die reden niet voldoen aan de ter zake geldende bepalingen van de Transportverordening. Nu de op 8 maart 2012 en 9 augustus 2013 ontvangen journalen wel tot Ermakovo zijn bijgehouden, heeft verweerder appellante niet verder tegengeworpen dat de journalen niet tot de eerste lossingsplaats in het derde land van de eindbestemming zijn bijgehouden.

5.3

Het College stelt vast dat in de afdelingen 4 van de op 8 maart 2012 en 9 augustus 2013 ontvangen journalen is vermeld dat de dieren op 5 december 2011 om respectievelijk 03.50 uur en 03.55 uur in Ermakovo zijn aangekomen en gelost. In de controleverslagen, als bedoeld in artikel 3, tweede lid, van de Welzijnsverordening, van Hormann van 17 februari 2012 (waarvan de verslagen van de controlerend dierenarts deel uitmaken), is vermeld dat de dieren op 6 december 2011 in Ermakovo zijn aangekomen tussen 10.30 uur, respectievelijk 10.45 uur en tussen 10.35 uur, respectievelijk 10.50 uur zijn gelost en gecontroleerd. Vast staat dus dat sprake is van een discrepantie in de datums en tijdstippen van aankomst en lossen tussen de journalen enerzijds en de controleverslagen van de controlerend dierenarts en Hormann anderzijds. Op basis hiervan heeft verweerder op goede gronden het feitelijk verloop van het transport zoals vermeld in de afdelingen 4 van de journalen in twijfel getrokken. Hierbij is nog van belang dat ook de controlerend dierenarts in zijn controleverslagen de datum 6 december 2011 heeft vermeld. In dit licht wringt voorts dat in de afdelingen 4 van de journalen, in de kolom waar de vervoerder verklaart dat de in afdeling 4 vermelde gegevens juist zijn, de datum en plaats van vertrek zijn vermeld, in plaats van de datum en plaats van aankomst in Ermakovo. Verweerder heeft terecht geconcludeerd dat de wijze van ondertekening van de afdelingen 4 van de journalen verder afbreuk doet aan de betrouwbaarheid en de juistheid van de gegevens in die afdelingen.

5.4

Dat Hormann voor het controleverslag een uitgebreider formulier heeft gebruikt dan de Welzijnsverordening en dat de controlerend dierenarts in zijn controleverslagen de reisschemagegevens in de afdelingen 4 van de journalen heeft goedgekeurd, doet niet af aan vorengenoemde discrepantie en neemt genoemde twijfel niet weg. Verweerder is bovendien bij de beoordeling of de toepasselijke bepalingen van de Transportverordening zijn nageleefd, niet gebonden aan vermeldingen van de dierenarts (zie in gelijke zin het arrest van het Hof van Justitie van 28 juli 2016, Masterrind, C-469/14 (ECLI:EU:C:2016:609, punten 47 e.v. en de daar aangehaalde rechtspraak). Het College is verder van oordeel dat de stelling van appellante dat de dierenarts zich in de datum heeft vergist dan wel een typefout heeft gemaakt, zich niet verhoudt met het feit dat in de journalen naast de verschillende datums, ook verschillende tijdstippen van aankomst en lossen zijn vermeld.

5.5

Het College is verder met verweerder van oordeel dat de door appellante overgelegde GPS-gegevens van één van de vrachtwagens niet kunnen dienen ter onderbouwing van de in de afdelingen 4 vermelde gegevens. De GPS-gegevens zien op het transport vanaf 29 november 2011 tot en met 5 december 2012. Appellante heeft gewezen op de aanduidingen “11-12-05 02:57:33 postój - - 0 dni 1:11:39 stacyjka 0FF” en “11-12-05 03:06:47 wejście 3 0FF”, wat volgens appellante betekent dat het transport op 5 december 2011 om 2:57 uur is stil gezet en de laadklep op 5 december 2011 om 3:06 uur is geopend. Hieruit blijkt volgens appellante dat de runderen op 5 december 2011 in Ermakovo zijn aangekomen en gelost. Het College volgt appellante hierin niet. In de GPS-gegevens zijn geen concrete plaatsnamen vermeld en ook geen GPS-coördinaten. Bij de door appellante aangehaalde aanduidingen in de GPS-gegevens, als hiervoor vermeld, is als locatieaanduiding alleen “Rosja” (Rusland) vermeld. Gelet hierop kan uit deze gegevens niet worden opgemaakt dat het transport in Ermakovo is geëindigd en op welk tijdstip. De GPS-gegevens kunnen de twijfels over het feitelijk verloop van het transport zoals vermeld in de afdelingen 4 van de journalen derhalve evenmin wegnemen.

5.6

Alles overziend komt het College tot de conclusie dat verweerder terecht heeft geconcludeerd dat twijfel bestaat aan het feitelijk verloop van de transporten zoals vermeld in de afdelingen 4 van de journalen en dat aldus niet van de juistheid van die gegevens kan worden uitgegaan. De journalen voldoen zodoende niet aan de ter zake geldende bepalingen van de Transportverordening. Verweerder was vanwege die niet-naleving gehouden op grond van artikel 7 van de Welzijnsverordening de vooruitbetaalde uitvoerrestituties in te trekken en met rente terug te vorderen.