Ter zake van het eerste verweer merkt het hof op dat het hof de verklaringen van [benadeelde partij 2] nauwelijks voor het bewijs zal gebruiken en waar het dat wel doet, zal motiveren waarom dat deel van zijn verklaring wel betrouwbaar wordt geacht.

Op basis van de gebezigde bewijsmiddelen stelt het hof allereerst de navolgende feiten en omstandigheden vast.¹ Bij de beoordeling van de resterende verweren zal het hof van die feiten en omstandigheden uit gaan.

Verklaringen buurvrouw en aangevers

De [getuige 1] heeft op 10 mei 2016 bij de politie een verklaring afgelegd. Zij heeft verklaard dat zij zich die dag omstreeks 19.10 uur in haar woning op [adres getuige 1] te Landgraaf bevond. Naast haar, op [nummer] , woonden [benadeelde partij 1] en [benadeelde partij 2] . [getuige 1] hoorde op voornoemd tijdstip een geluid, afkomstig uit haar achtertuin, wat leek op gerommel aan een houten tuinpoort. Hierop is zij bij haar tuinpoort gaan kijken. Toen [getuige 1] haar tuinpoort opende, zag zij twee mannelijke personen op de [straatnaam] staan. Deze personen stapten juist op dat moment in een auto. Op dat moment hoorde [getuige 1] dat [benadeelde partij 1] en [benadeelde partij 2] ook naar buiten kwamen. [getuige 1] zag dat [benadeelde partij 1] naar de voornoemde auto liep waar juist deze twee mannelijke personen waren ingestapt. Op het moment dat [benadeelde partij 1] naar de auto liep, zag [getuige 1] dat die auto weg reed. [getuige 1] zag even later dat [benadeelde partij 2] bij de tuinpoort stond en met een hamer het slot recht tikte. Ongeveer 10 tot 15 minuten later, [getuige 1] denkt dat dit rond 19.25 uur was, hoorde zij een hoop gestommel, komende uit de woning van [benadeelde partij 1] en [benadeelde partij 2] . Het leek alsof er met meubels werd geschoven en [getuige 1] hoorde geschreeuw alsof mensen ruzie hadden. [getuige 1] is hierop naar haar voordeur gelopen, heeft deze geopend en is een stukje naar buiten gelopen. Zij zag op dat moment nog niets. [getuige 1] keek in de richting van de woning van [benadeelde partij 1] en [benadeelde partij 2] , maar zag daar ook niets. [getuige 1] keek daarop naar de andere kant van de straat en daar zag zij toen twee mannen staan. Deze twee mannen stonden bij een donkerkleurige personenauto van het merk BMW. Deze twee mannen droegen elk een politie-uniform. [getuige 1] zag dat een van deze twee mannen druk doende was met zijn been. Ze hoorde hem ook iets zeggen in de trant van: “messteken, gestoken, mes”. [getuige 1] draaide zich hierop weer in de richting van de voordeur van [benadeelde partij 1] en [benadeelde partij 2] . Zij zag dat deze voordeur was gesloten en dat er bloed op zat. De twee mannen die eerder bij deze personenauto stonden waren inmiddels vertrokken. Zo'n 5 tot 10 minuten later zag [getuige 1] dat de voordeur van de woning van [benadeelde partij 1] en [benadeelde partij 2] openging. [getuige 1] zag dat [benadeelde partij 1] helemaal overstuur naar buiten kwam gelopen. [benadeelde partij 1] is vervolgens bij [getuige 1] de woning binnen gegaan en zij verklaarde toen tegenover [getuige 1] dat het nepagenten waren.²

Op 10 mei 2016 heeft [benadeelde partij 1] een verklaring afgelegd bij de politie. Hierbij heeft zij verklaard dat zij die avond televisie aan het kijken was, toen zij een geluid hoorde dat afkomstig was van de poort aan de achterzijde van de woning, gelegen aan [adres benadeelde partij 1 en 2] te Landgraaf. Bij de poort zag zij een mannelijk persoon staan. Terwijl [benadeelde partij 1] naar de man riep, riep zij ook naar [benadeelde partij 2] , die ook in de woning aanwezig was. [benadeelde partij 1] liep de tuin in en zag dat de tuinpoort open stond. Vervolgens is [benadeelde partij 1] naar de [straatnaam] gelopen, waarbij [benadeelde partij 2] achter haar aan liep. Op de parkeerplaats stond een zwarte auto en [benadeelde partij 1] zag dat er een mannelijk persoon op de bestuurdersplaats zat. Op de achterbank lagen grote lichtblauwe vuilniszakken. [benadeelde partij 1] klopte op het raam van het bestuurdersportier, maar kreeg de indruk dat de bestuurder niet haar kant uit durfde te kijken. De auto is vervolgens met hoge snelheid weggereden. [benadeelde partij 1] heeft vervolgens op zolder een hamer gepakt en daarmee heeft [benadeelde partij 2] op een stuk ijzer van de poort geslagen, waarna de poort weer kon worden gesloten. [benadeelde partij 2] en [benadeelde partij 1] zijn vervolgens de woning weer ingegaan. Enige tijd later, ongeveer tien minuten, stond [benadeelde partij 1] in de keuken en hoorde zij dat er op de voordeur werd geklopt. [benadeelde partij 1] hoorde dat [benadeelde partij 2] zei dat er politie voor de deur stond. [benadeelde partij 1] pakte hierop de sleutel en liep naar de voordeur. [benadeelde partij 2] stond toen ook in de gang naar de voordeur. Door het glas van de voordeur zag [benadeelde partij 1] een politie-uniform. Met de sleutel draaide [benadeelde partij 1] de voordeur van het slot. Op het moment dat [benadeelde partij 1] de voordeur opende, voelde ze dat de voordeur open werd geduwd. Een persoon in een politie-uniform duwde [benadeelde partij 1] boven de borst met een vlakke hand een stukje achteruit, de woonkamer in. [benadeelde partij 1] hoorde dat de persoon met een mannenstem schreeuwde: “liggen, liggen! “niet kijken!” en “gezicht op de grond!”. [benadeelde partij 1] zag dat die persoon een wapen in zijn hand hield. Ze denkt dat die persoon een pistool in zijn hand hield, haar vader heeft een revolver gehad.³ Haar vader had een ondergrondse schietkelder en had een revolver, waardoor zij wel weet wat het is (het hof begrijpt: het verschil tussen een pistool en een revolver).⁴ Deze persoon wees met dat pistool in haar richting, waarbij hij zijn arm op schouderhoogte gestrekt hield. Hij stond zodanig dichtbij dat hij met een gestrekte arm [benadeelde partij 1] bijna met het wapen aanraakte. In de woonkamer bij de eetkamertafel ging [benadeelde partij 1] op de grond liggen en er werd direct een deken over haar heen gelegd, waardoor ze niets meer kon zien. Terwijl zij op de grond lag, voelde zij dat tegen haar linkerbeen werd geschopt en op dat moment zag zij felgekleurde gymschoenen en realiseerde zij zich dat deze persoon geen politieagent kon zijn. [benadeelde partij 1] hoorde dat een mannenstem zei: “liggen!” en zij hoorde gerommel. Spullen vielen op de grond en ze hoorde [benadeelde partij 2] schreeuwen. Ook door het feit dat [benadeelde partij 2] kennelijk niet deed wat hem werd opgedragen, kreeg zij de indruk dat de mannen geen politieagenten waren. Vervolgens hoorde zij dat iemand naar de eerste verdieping liep. Dit was de persoon met de felgekleurde schoenen. [benadeelde partij 1] hoorde een klik en hierdoor dacht zij dat de deur van de slaapkamer waar een hennepplantage stond, werd geopend. Ze hoorde dat iemand na 15 tot 30 seconden weer naar beneden liep. [benadeelde partij 1] hoorde dat er een gevecht plaatsvond en ze hoorde twee harde knallen. [benadeelde partij 1] besefte dat het schoten uit een vuurwapen waren.

Ze hoorde een hoop gestommel. Ze hoorde dat iemand riep: “kijk uit, hij heeft een mes!”. Met die van [benadeelde partij 2] erbij geteld, hoorde [benadeelde partij 1] drie stemmen. [benadeelde partij 1] kreeg het idee dat de schoten waren gevallen omdat [benadeelde partij 2] niet deed wat hem werd gezegd. [benadeelde partij 1] weet niet meer in welke volgorde ze dit alles hoorde. Op een bepaald moment was het stil. Ze hoorde dat [benadeelde partij 2] riep dat zij de politie en een ambulance moest bellen. [benadeelde partij 1] kwam onder de deken vandaan en zag dat [benadeelde partij 2] helemaal onder het bloed zat. [benadeelde partij 1] heeft vervolgens de woning verlaten om hulp in te schakelen.⁵

Op 3 juli 2017 heeft [benadeelde partij 1] tegenover de politie verklaard dat toen zij de voordeur opende, een van de mannen meteen een wapen tegen haar hoofd zette, haar naar binnen duwde en ze meteen moest gaan liggen.⁶ Tegenover de rechter-commissaris heeft [benadeelde partij 1] op 7 maart 2018 verklaard dat zij op de pagina van [naam] op Facebook een foto heeft gezien van een man die zij herkent als de man die zij eerder in de personenauto heeft gezien en ook als de man die het pistool tegen haar hoofd heeft gezet en dat deze man is genaamd [medeverdachte] .⁷

Omtrent de gebeurtenissen op het moment dat [benadeelde partij 2] en [benadeelde partij 1] in de woning op grond moesten gaan liggen, heeft [benadeelde partij 2] op 11 mei 2016 op de vraag hoe hij aan de hoofdwonden komt, verklaard dat hij meerdere klappen op zijn hoofd kreeg van de dader die achter hem stond.⁸ Nadien heeft hij op 24 mei 2016 verklaard dat nadat [benadeelde partij 1] en hij op de grond moesten gaan liggen met dekens over zich heen, hij enkele malen op heeft willen kijken en vervolgens meerdere klappen op zijn hoofd voelde.⁹ Dit heeft hij herhaald tijdens zijn afgelegde verklaring op 30 januari 2017 bij de politie en bij de raadsheer-commissaris op 12 november 2019, namelijk dat de overvaller hem met een hard voorwerp op zijn hoofd sloeg op het moment dat hij twee keer probeerde op te staan.¹⁰

Medische gegevens en onderzoek kleding [benadeelde partij 2]

Uit de medische gegevens blijkt dat [benadeelde partij 2] meerdere schotverwondingen had, drie forse weefselverscheuringen (laceraties) op het achterhoofd en een schedelbasisfractuur.¹¹ Uit een gesprek met de hoofdchirurg op 10 mei 2016 is gebleken dat een van de patronen op een van de ribben, vermoedelijk de achtste rib, is afgeketst en zich een weg heeft gebaand naar beneden, door het lichaam van [benadeelde partij 2] . Hierbij heeft de patroon de maag van het slachtoffer doorboord, vervolgens is de patroon verder gereisd en is de dunne darm doorboord en vervolgens de nier en een ophangband van de dikke darm en in een beenspier vast komen te zitten. Een tweede patroon had een inschot in de romp van het slachtoffer gemaakt en is iets voorbij de navel uit het lichaam “gereisd”. Een derde patroon had een in- en uitschot in het been veroorzaakt. Dat hiervan geen bevestiging in de vorm van röntgenfoto’s zijn gevoegd, maakt, anders dan de verdediging stelt, niet dat aan deze gedetailleerde verklaring van de hoofdchirurg van het [naam ziekebhuis] dient te worden getwijfeld. Hierbij merkt het hof op dat ook de AIOS heelkunde, drs. [naam] , van de spoedeisende hulp al sprak over drie schotverwondingen. Het in- en uitschot bevond zich overigens in het linkerbovenbeen. Daarnaast verklaarde de arts dat bij [benadeelde partij 2] 12 barstwonden op zijn hoofd zijn aangetroffen.¹²

Aan de door [benadeelde partij 2] op 10 mei 2016 gedragen kleding is onderzoek verricht. In de onderbroek werd een gat met een diameter van 8 millimeter gezien.

Aan de jeansbroek zat aan de voorzijde links eenzelfde beschadiging. Het T-shirt was hevig

bebloed en open geknipt. Aan de voorzijde van dit T-shirt werd een rafelig gat gezien met een afmeting van ongeveer 5 millimeter. Uit de kledingzak, waarin de onderbroek was verpakt, rolde bij openen een kogel (AAFY2257NL). Deze bleek van het kaliber 7.65 mm.¹³

Wapen

Omtrent het voorhanden hebben van wapens in de woning heeft [benadeelde partij 1] verklaard dat [benadeelde partij 2] in het bezit was van een oude knepper zonder kogels.¹⁴ Op 18 mei 2016 heeft [benadeelde partij 1] wederom verklaard dat [benadeelde partij 2] naast het mes, in het bezit was van een klein revolver of pistooltje, waar niets in zat en waarvan een deel van het handvat ontbrak.¹⁵ Op 3 juli 2017 heeft zij verklaard dat dit ook het enige andere wapen was wat in de woning lag.¹⁶

[benadeelde partij 2] heeft hieromtrent verklaard dat hij een alarmpistool in de woning had liggen, waarvan het handvat kapot is en wat ergens in een keukenkast ligt.¹⁷

In de woning aan [adres benadeelde partij 1 en 2] te Landgraaf is door de politie een startrevolver aangetroffen waarmee geen projectielen verschoten kunnen worden¹⁸. Toen de politie [benadeelde partij 1] een foto van dit wapen toonde, heeft ze verklaard dat dit het wapen was waarover zij eerder in haar verklaring sprak als het enige wapen dat in de woning lag.¹⁹

Forensische onderzoeken

In de buurt van de woning werd door de politie een personenauto van het merk BMW aangetroffen, voorzien van het kenteken [kenteken] .²⁰ Uit onderzoek kwam vast te staan dat dit kenteken niet voor dit voertuig is opgegeven en dat het voertuig van diefstal afkomstig was. Aan dit voertuig is door de politie een sporenonderzoek ingesteld. Op de zitting van de rechtervoorstoel werd een bebloede klauwhamer met een houten steel aangetroffen. Op de achterbank werden een riem zoals in gebruik bij de politie en twee pistoolholsters aangetroffen.²¹

Door het NFI is onderzoek ingesteld naar de hiervoor vermelde aangetroffen hamer. Hierop zijn weefsel en bloedsporen aangetroffen. Het DNA-profiel van dat weefsel en dat bloed past bij het profiel van het DNA van [benadeelde partij 2] . Daarnaast is bloed op de hamer aangetroffen, waarvan het DNA-profiel past bij het profiel van DNA van de verdachte. In alle onderzochte gevallen is volgens de onderzoekers de kans dat deze DNA-profielen van het op deze hamer aangetroffen biologisch materiaal passen bij een willekeurig gekozen ander profiel van DNA kleiner dan één op één miljard.²²

In de woning werd eveneens een onderzoek naar sporen ingesteld. Op de vloer van de

woonkamer onder het raam aan de voorzijde van de woning werd een huls aangetroffen. Rechts naast de televisie werd eenzelfde patroonhuls aangetroffen. Onder de salontafel werd een mes, verpakt in een bijpassend foedraal aangetroffen. Onder de zijkant van de bank werd een contactsleutel van een personenauto van het merk BMW aangetroffen.²³

Door het NFI is geconcludeerd dat het extreem veel waarschijnlijker is wanneer de hulzen zijn verschoten met één en hetzelfde vuurwapen dan wanneer de hulzen zijn verschoten met twee vuurwapens van hetzelfde kaliber en met dezelfde systeemkenmerken. Het wapen waarmee is geschoten is vermoedelijk een Browning, merk FEGmodel PA-63, kaliber 7,65 mm. De afvuursporen op de onderzochte kogel (AAFY2257NL) passen volgens de mededelingen van deze medewerker eveneens bij dat type wapen.²⁴

Verklaringen buurtbewoners

De [getuige 2] heeft op 10 mei 2016 een verklaring afgelegd. Hij heeft verklaard dat hij aan [adres getuige 2] te Landgraaf woont. Op 10 mei 2016 omstreeks 19.13 uur zag [getuige 2] twee mannen voorbij lopen. Deze mannen droegen een politieshirt. Deze mannen liepen de [straatnaam benadeelde partij 1 en 2] omhoog, in de richting waar onder andere de woning met [huisnummer benadeelde partij 1 en 2] is gelegen. Na ongeveer 3 tot 4 minuten zag [getuige 2] weer beweging buiten. Hij zag dat er voor de woning met [huisnummer benadeelde partij 1 en 2] twee mannen in politieshirts stonden en hij hoorde dat iemand riep: “weg hier, weg hier, weg hier”. [getuige 2] hoorde veel geschreeuw door elkaar heen en hierop is hij naar buiten gelopen. Hij zag een donkerkleurige personenauto van het merk BMW staan. [getuige 2] zag een man bij het geopende bijrijdersportier van dat voertuig staan en een tweede man kwam aanlopen. De mannen droegen beiden een politieshirt. [getuige 2] hoorde de bijrijder tegen de chauffeur zeggen: “ik ben gestoken, hij heeft een mes”. [getuige 2] zag dat beide personen verwondingen hadden. De bijrijder hield zijn been vast en bij de chauffeur zag [getuige 2] ook een verwonding. Een van zijn handen zat helemaal onder het bloed en [getuige 2] heeft toen aan deze mannen gevraagd of hij hen kon helpen. [getuige 2] zag toen ook dat de persoon die bij het bijrijdersportier stond een pistool in een van zijn handen vasthield, welke zwart van kleur was. Plotseling zag [getuige 2] de twee mannen het voetpad in lopen en liepen zij uit het zicht van [getuige 2] . [getuige 2] is toen zijn woning binnengegaan en heeft uit zijn slaapkamerraam gekeken. Hij zag toen vanuit het raam beide mannen in het midden van de [straatnaam] staan. [getuige 2] zag dat de man die het pistool eerder vast had, nu met het pistool gericht in de richting van Eygelshoven stond, waarmee hij bedoelt dat hij zag dat die man zijn pistool met beide handen vasthield en daarmee voor zijn lichaam uitwees in de richting van Eygelshoven. De chauffeur stond kort achter hem en droeg opvallend meerkleurige schoenen. Hierna liepen de mannen uit zijn gezichtsveld. Even later hoorde [getuige 2] het geluid van piepende banden. [getuige 2]

zag toen vanuit het raam een kleine auto over de [straatnaam] hard voorbij rijden.²⁵

Ook de [getuige 3] , echtgenote van [getuige 2] en eveneens wonende aan [adres getuige 2] te Landgraaf, heeft op 10 mei 2016 een verklaring afgelegd. Zij heeft verklaard dat zij op 10 mei 2016 rond 19.30 uur nog net zag dat een politieagent bij de woning op [huisnummer benadeelde partij 1 en 2] naar binnen ging. Vijf minuten later zag zij een politieagent voor het huis rennen en ze hoorde dat deze politieagent iets zei in de trant van: “we moeten weg, gooi dat weg”. Ze zag de twee politieagenten richting de grote weg ( [straatnaam] ) rennen. Hierbij zag zij dat beiden een uniform droegen en dat ze beiden gewond waren. Ze hadden bloed aan hun benen en de broek was kapot. De tweede politieagent had een zwart pistool bij zich.²⁶

Verklaring aangeefster [benadeelde partij 3]

Aangeefster [benadeelde partij 3] heeft op 10 mei 2016 om 20.10 uur aangifte gedaan van de diefstal van haar personenauto, met kenteken [kenteken 2] . Zij heeft verklaard dat zij op voornoemde dag omstreeks 19.20 uur als bestuurder van een personenauto, merk Fiat, type Panda, over de [straatnaam] te Landgraaf reed, komende uit de richting van Eygelshoven. Ze zat alleen in de auto. Op een gegeven moment zag zij dat er een man vanaf het trottoir naar het midden van de weg liep. Deze man droeg politiekleding en had een doek voor zijn gezicht. De man kwam de weg opgelopen en ging midden op de weg staan, althans op het midden van de rijbaan waar [benadeelde partij 3] op dat moment reed. [benadeelde partij 3] zag dat de man haar een stopteken gaf en hierop stopte zij haar auto vlakbij de man en ze zag dat de man vrijwel direct naar de bijrijderskant van de auto kwam gelopen. Hij opende het bijrijdersportier en [benadeelde partij 3] zag dat de man een pistool in zijn hand had en dit pistool op haar richtte. De man had het pistool in zijn linkerhand vast en hij richtte op haar bovenlichaam. De afstand tussen de man en [benadeelde partij 3] was op dat moment hooguit een meter. [benadeelde partij 3] hoorde dat de man naar haar riep dat ze uit de auto moest stappen. Hij riep: “Uit de auto! En zo snel mogelijk! Anders gebeuren ongelukken hier!”. Terwijl de man dit riep, stapte hij aan de bijrijderskant in de auto. De man had intussen op de bijrijdersstoel plaatsgenomen. [benadeelde partij 3] kon maar aan één ding denken: “eruit”. Toen de man nog naast de auto stond, had [benadeelde partij 3] gezien dat vanaf de andere kant een andere man was komen aanlopen. Hij liep ook in de richting van haar auto. Deze man droeg ook een politie-uniform en had ook een doek voor zijn gezicht. Terwijl de man met het pistool al op de bijrijdersstoel zat, heeft [benadeelde partij 3] snel haar tas gepakt en is zij uit de auto gestapt. De andere man nam toen direct plaats op de bestuurdersstoel. De twee mannen zijn direct hierop met haar auto met zeer hoge snelheid weggereden over de [straatnaam] .

Over het pistool kon ze nog zeggen dat er een fijn loopje op zat van circa 4 centimeter met een andere kleur dan het matzwarte pistool.²⁷

Het gestolen voertuig Van [benadeelde partij 3] is de volgende dag, 11 mei 2016, in Schinveld volledig uitgebrand teruggevonden.²⁸

Verklaringen verdachte en [medeverdachte] en letsels

De verdachte heeft verklaard dat [medeverdachte] hem op 10 mei 2016 met een auto van het merk BMW heeft opgehaald om hennep te gaan stelen. Ze hebben eerst geprobeerd via de

achtertuin de woning te bereiken, maar zagen toen dat de bewoners thuis waren. Ze hebben

zich vervolgens gekleed in politie-uniformen en hebben via de voordeur de woning betreden. [medeverdachte] is naar de bovenverdieping gegaan terwijl de verdachte beneden is gebleven. [benadeelde partij 2] kwam echter telkens onder de deken uit. De verdachte is naar hem toegelopen en wilde de deken goed leggen. Terwijl de verdachte de deken goed wilde leggen, voelde hij een raar gevoel in zijn been. Hij zag toen een handvat van een grote dolk boven zijn knieholte in zijn rechterbeen steken. De verdachte zag vervolgens dat [medeverdachte] kwam aanrennen. De verdachte zag dat [benadeelde partij 2] [medeverdachte] probeerde te steken. [medeverdachte] riep toen naar de verdachte:“schiet, schiet” en [medeverdachte] riep ook om hulp. De verdachte heeft vervolgens op [benadeelde partij 2] geschoten en toen was het pistool leeg. Vervolgens kwam [benadeelde partij 2] niettemin met het mes op de verdachte af. De verdachte heeft vervolgens een hamer genomen en [benadeelde partij 2] daarmee twee of drie keer op zijn hoofd geslagen. Daarna hebben [medeverdachte] en de verdachte de woning verlaten. De verdachte heeft verklaard de hamer in de auto te hebben gegooid. [medeverdachte] kon vervolgens de sleutel van de auto niet meer vinden. De verdachte stond op dat moment bij de auto, hij meent bij het bijrijdersportier. Ze zijn toen via een pad naar de [straatnaam] gerend. De verdachte heeft vervolgens een personenauto tot stoppen gemaand door midden op straat een stopteken te geven. Daarna zijn [medeverdachte] en de verdachte in deze auto weggereden.²⁹

Ter terechtzitting in hoger beroep op 1 februari 2021 heeft de verdachte verklaard dat hij in paniek op [benadeelde partij 2] heeft geschoten van een afstand van ongeveer twee meter terwijl deze gebogen rechtop stond. Tevens heeft hij verklaard dat hij het pistool mee naar buiten heeft genomen en op het moment dat hij de auto van [benadeelde partij 3] tot stoppen heeft gemaand, hij dit pistool in handen heeft genomen.³⁰

Na aanhouding is de verdachte op 11 april 2017 door een arts bezocht. Deze arts heeft

gerelateerd dat de letsels op zijn rechterbeen (buitenkant rechterknie, achterzijde rechteronderbeen rondom knieholte) passen bij littekenvorming. De oorzaak is

waarschijnlijk een scherp voorwerp, waarmee de huid kan worden beschadigd.³¹

[medeverdachte] heeft verklaard dat het voornemen bestond tezamen met de verdachte de zich in de woning van [benadeelde partij 1] en [benadeelde partij 2] aanwezige hennepplanten te stelen. Hiertoe heeft [medeverdachte] de verdachte opgehaald en samen zijn ze naar de woning aan [adres benadeelde partij 1 en 2] te Landgraaf gereden. Ze hebben eerst de tuinpoort opengebroken om zo via de tuin de woning te bereiken. Toen ze zagen dat [benadeelde partij 1] en [benadeelde partij 2] zich in de woning bevonden en zij de tuin in kwamen gelopen, zijn ze weggegaan. Ze hebben zich vervolgens samen omgekleed en hebben politiekleding aangedaan. Vervolgens zijn ze samen teruggereden naar de voorzijde van de woning. De auto hebben ze een stukje verderop geparkeerd. Ze zijn samen naar de woning gelopen en hebben aangeklopt of aangebeld. Via de voordeur hebben zij de woning betreden. [medeverdachte] heeft verklaard dat hij [benadeelde partij 1] naar binnen heeft geduwd door met een platte hand tegen haar borst te duwen. De verdachte heeft [benadeelde partij 2] de woning in geduwd. [medeverdachte] is vervolgens naar de bovenverdieping gegaan om de hennep te stelen. Hij heeft hiertoe een dekbedovertrek gepakt en wilde dit overtrek vullen met hennep. Op een gegeven moment hoorde [medeverdachte] gestommel beneden, waarop hij naar beneden is gegaan, hij hoorde dat er werd gevochten. Toen hij beneden kwam zag hij dat [benadeelde partij 2] op de grond lag en dat de verdachte probeerde hem op de grond te houden. Op dat moment is [medeverdachte] ook bij [benadeelde partij 2] gaan staan en heeft hem vastgepakt. Toen [medeverdachte] [benadeelde partij 2] vast had riep de verdachte opeens: “kijk uit, hij heeft een mes”. [medeverdachte] zag dat [benadeelde partij 2] met het mes stekende bewegingen naar boven aan het maken was. [medeverdachte] voelde toen het mes in zijn lichaam. De eerste steek was in de bil van [medeverdachte] . [medeverdachte] werd hierna meerdere keren met het mes gestoken in zijn been. [medeverdachte] heeft toen de arm van [benadeelde partij 2] vastgepakt. De verdachte probeerde op dat moment het mes uit de handen van [benadeelde partij 2] te schoppen. [medeverdachte] zag vervolgens dat de verdachte een pistool vasthield en doorlaadde. [medeverdachte] zag en hoorde dat de verdachte op [benadeelde partij 2] schoot. Bij dat schot heeft de verdachte de rechterhand van [medeverdachte] geraakt, een schampschot. De verdachte heeft daarna nog een keer geschoten. [benadeelde partij 2] liep op de verdachte af met een mes in de handen en maakte stekende bewegingen. De verdachte pakte toen een hamer van de eettafel en sloeg [benadeelde partij 2] met de hamer. De verdachte en [medeverdachte] hebben vervolgens de woning verlaten. Omdat [medeverdachte] de sleutel van de auto was verloren, was het niet mogelijk met de auto te vertrekken. De verdachte is vervolgens samen met [medeverdachte] weggerend. Op de [straatnaam] heeft de verdachte een auto tot stoppen gemaand. [medeverdachte] is vervolgens samen met de verdachte in deze auto weggereden, waarbij [medeverdachte] de auto heeft bestuurd.³²

Na zijn aanhouding is [medeverdachte] op 13 juni 2017 door een arts onderzocht. Deze arts heeft

gerelateerd dat oud letsel werd vastgesteld bij [medeverdachte] , waaronder een over de linker bil

verlopend litteken van ongeveer 8 centimeter.³³

Het hof overweegt dienaangaande als volgt.

Op basis van de gebezigde bewijsmiddelen stelt het hof allereerst de navolgende feiten en omstandigheden vast.³⁴ Bij de beoordeling van de verweren zal het hof van die feiten en omstandigheden uit gaan.

Op 1 januari 2017 heeft [benadeelde partij 5] aangifte gedaan van een inbraak in haar woning, gelegen aan de [adres benadeelde partij 1 en 2] te Den Helder, gepleegd op 31 december 2016. Haar man (het hof begrijpt: [benadeelde partij 4] ) heeft op deze avond omstreeks 20.30 uur een inbreker overlopen. Uit de aangifte blijkt voorts dat de inbreker een kussensloop van een kussen in de logeerkamer heeft gehaald, welke kussensloop zij in de woonkamer gevuld met haar spullen heeft aangetroffen. In deze kussensloop lagen onder andere een tablet (merk Asus), een laptop (merk Acer), een portemonnee, 7 flesjes parfum, een autosleutel, een fototoestel

(merk Samsung) en een oplader.³⁵ Op 2 januari 2017 heeft de aangeefster aanvullend verklaard dat zij op die dag erachter kwam dat er geld was weggenomen uit haar portemonnee, namelijk een bedrag van € 1.500,00 in biljetten van € 50,00 en € 100,00.³⁶ Op 9 januari 2017 heeft aangeefster [benadeelde partij 5] naar de politie gemaild dat zij tevens een flesje parfum van [benadeelde partij 4] miste, waarbij zij een foto heeft toegevoegd. De verbalisant [verbalisant 1] zag dat het een flesje parfum van het merk Paco Rabanne, type 1 Million betrof.³⁷

Op 1 januari 2017 is [benadeelde partij 4] , echtgenoot van [benadeelde partij 5] , als verdachte van een poging tot doodslag verhoord. Hij verklaarde dat hij en zijn vrouw op 31 december 2016 om 20.00 uur naar hun buren zijn gegaan (de familie [slachtoffer 1] ). Op enig moment heeft [benadeelde partij 4] voorgesteld om bij hem thuis rosébier te halen en omstreeks 21.00 uur is [benadeelde partij 4] naar buiten

gelopen. De buurman [slachtoffer 1] is op dat moment in zijn auto gestapt om deze verderop te parkeren, omdat zij om 00.00 uur vuurwerk af wilden steken. Via zijn voordeur is [benadeelde partij 4] zijn woning ingegaan en vanuit zijn ooghoek zag hij iemand, een grote vent, in de woonkamer staan en hij is direct op de inbreker afgevlogen. Aan de manier waarop de inbreker met zijn lichaamshouding reageerde, zag [benadeelde partij 4] dat hij waarschijnlijk door de aanwezigheid van [benadeelde partij 4] werd verrast en dat hij wilde wegrennen. Hierop heeft [benadeelde partij 4] de inbreker vastgepakt en raakten zij met elkaar in gevecht. [benadeelde partij 4] sloeg hem twee à drie keer met zijn vuisten en de inbreker sloeg hem ook met gebalde vuisten. Op enig moment heeft de inbreker zich van [benadeelde partij 4] losgerukt en [benadeelde partij 4] zag dat hij naar achteren vluchtte richting de achterdeur. Hierbij hoorde [benadeelde partij 4] dat de inbreker heel duidelijk riep: “Ik ben gewapend, ik ben gewapend”. Vervolgens zag [benadeelde partij 4] dat de inbreker stopte met vluchten en de woonkamer weer in kwam rennen richting [benadeelde partij 4] , waarbij de inbreker een wolk pepperspray in zijn richting spoot en [benadeelde partij 4] vervolgens via de hal en de voordeur naar buiten is gerend. Eenmaal buiten heeft [benadeelde partij 4] naar [slachtoffer 1] geroepen: “ [slachtoffer 1] , inbreker”, waarop [slachtoffer 1] en [benadeelde partij 4] de woning weer in zijn gerend. Binnen zag en voelde [benadeelde partij 4] dat de inbreker opnieuw met pepperspray in de richting van [slachtoffer 1] en van hem spoot. [benadeelde partij 4] werd tot twee keer toe vol in zijn gezicht geraakt met pepperspray, waarbij hij zijn ogen voelde branden.

Hierop zag [benadeelde partij 4] dat de inbreker naar buiten vluchtte via de achterdeur. [slachtoffer 1] is achter de inbreker aangegaan, maar omdat [benadeelde partij 4] niets zag, kon hij niet meteen helpen. In een flits heeft [benadeelde partij 4] naar een mes in het messenblok op het aanrecht gegrepen. Eenmaal buiten zag hij in een flits dat de inbreker al voor een groot deel over de schutting was geklommen en dat [slachtoffer 1] de inbreker bij een been vast had. Terwijl de inbreker nog aan het klimmen was, spoot hij nog twee keer met pepperspray in het gezicht van [benadeelde partij 4] . Ook zag [benadeelde partij 4] vaag dat de inbreker [slachtoffer 1] sloeg. Doordat het donker was en de pepperspray in zijn ogen prikte, zag [benadeelde partij 4] niets. Hij heeft de inbreker toen gestoken met het mes. [benadeelde partij 4] denkt dat hij de inbreker een paar keer heeft gestoken. Ten slotte heeft [benadeelde partij 4] verklaard dat de inbreker de achterdeur heeft opengebroken.³⁸

Ook getuige [slachtoffer 1] heeft op 31 december 2016 een verklaring afgelegd. Hij

verklaarde dat [benadeelde partij 4] en [benadeelde partij 5] om 20.00 uur bij hem op bezoek waren en dat [benadeelde partij 4] omstreeks 20.30 uur naar huis wilde om rosébier op te halen. Op dat moment heeft [slachtoffer 1] tegen [benadeelde partij 4] gezegd dat hij met hem mee zou lopen, zodat hij meteen zijn auto kon verzetten, waarop hij in zijn auto is gestapt en aan de overkant heeft geparkeerd. Op enig moment hoorde [slachtoffer 1] dat [benadeelde partij 4] zijn naam riep en hij zag [benadeelde partij 4] buiten staan. Hij hoorde [benadeelde partij 4] zeggen: “Kom, kom er is iemand in mijn woning”. Hierop is [slachtoffer 1] de woonkamer ingelopen en hij zag links een persoon midden in de woonkamer staan. Hij zag dat die persoon recht voor hem stond. [slachtoffer 1] wilde een stap zetten naar de man toe om hem te kunnen grijpen. Hij zag dat de man in zijn hand iets had dat leek op een busje. Hij herkende aan de lichaamshouding van de man en de greep op het voorwerp dat de man een busje met CS-gas of pepperspray in zijn hand hield. Een fractie later zag [slachtoffer 1] dat de man in zijn richting wees met het busje en in de richting van zijn gezicht spoot. Hierbij voelde [slachtoffer 1] dat hij aan de linkerzijde van zijn gezicht werd geraakt met een vloeistof. Op dat moment liep [slachtoffer 1] naar de gang en pakte een jas van de kapstok om deze als afscherming voor de spray te gebruiken. Vervolgens is [slachtoffer 1] weer naar de woonkamer gegaan en daar zag hij de man niet meer. [slachtoffer 1] hoorde dat [benadeelde partij 4] zei: “Hij is naar achterin, naar buiten”. Via de woonkamer zijn [benadeelde partij 4] en [slachtoffer 1] langs de keuken naar achteren gerend. Helemaal achterin de tuin zag [slachtoffer 1] links in de hoek de man over de schutting klimmen. Hierop pakte hij het onderbeen van de man vast en probeerde de man terug naar beneden te trekken, zodat hij niet zou kunnen ontkomen. Hierop sproeide de man nog een keer met de pepperspray. [slachtoffer 1] zag en voelde niets, maar hoorde dat er gespoten werd. Vervolgens voelde [slachtoffer 1] vloeistof over zijn achterhoofd en nek stromen. Vervolgens heeft hij tegen [benadeelde partij 4] gezegd: “Ga mensen halen”. Hij hoorde [benadeelde partij 4] zeggen: “Dat gaat niet, ik zie niks meer”. Het viel [slachtoffer 1] op, toen hij het been van de man vasthield, dat de spijkerbroek van de man onder het bloed zat. De man probeerde uit de greep van [slachtoffer 1] te ontkomen, maar dat lukte hem niet. Vervolgens zag [slachtoffer 1] dat de man vijf, zes keer achter elkaar op zijn hand begon te rammen met zijn vuist, waardoor [slachtoffer 1] een dikke linker wijsvinger op heeft gelopen. Op enig moment zag [slachtoffer 1] dat de man achterover naar de andere zijde van de schutting viel, waarop [slachtoffer 1] hem losliet. Hierbij is [slachtoffer 1] ervan uitgegaan dat de personen aan de andere kant van de schutting de man hadden vastgegrepen, omdat hij tumult hoorde aan de andere zijde van de schutting.³⁹

Op 31 december 2016 heeft getuige [slachtoffer 3] een verklaring afgelegd. Hieruit blijkt dat hij omstreeks 20.43 uur op bezoek was bij zijn buurman, wonende op het [adres] te Den Helder en dat hij aan de overkant van het plein een persoon zag die met één been over een schutting hing. Hierop is de getuige naar buiten gerend en hij hoorde de man roepen: “Help, help, ik ben gestoken”. Tevens hoorde [slachtoffer 3] dat vanaf de andere zijde van de schutting werd geroepen: “Het is een inbreker. Ik ben zelf van de politie, bel de politie.” Inmiddels waren ook [slachtoffer 6] en [slachtoffer 5] ter plaatse gekomen en [slachtoffer 3] heeft naar de mannen aan de andere kant van de schutting geroepen: “Laat maar los, we hebben hem vast.” Hierop hebben [slachtoffer 3] en [slachtoffer 6] de man naar de grond begeleid, zodat hij op zijn beide benen kwam te staan. [slachtoffer 3] zag vervolgens dat de man een schroevendraaier uit zijn rugzak pakte en hij hoorde de man zeggen: “Ik steek jullie allemaal.”, waarbij de getuige ook zag dat de man twee stekende bewegingen maakte in de richting van de zij van [slachtoffer 2] , de buurvrouw die inmiddels ook ter plaatse was gekomen. Op dat moment is [slachtoffer 3] bovenop de man gedoken. Ook [slachtoffer 5] en [slachtoffer 4] zijn bovenop de man gaan liggen.⁴⁰

Ook getuige E [slachtoffer 4] heeft op 1 januari 2017 omtrent het tenlastegelegde een verklaring afgelegd. Hieruit blijkt dat hij de dag daarvoor in de woning op het [adres] te Den Helder was, waarbij hij een man over een schutting zag hangen. De getuige werd naar buiten geroepen door [slachtoffer 3] en eenmaal buiten zag hij dat [slachtoffer 3] en zijn zoon, [slachtoffer 5] , de man probeerden te ondersteunen, waarbij zijn ene been over de schutting hing. Op enig moment kwam de man over de schutting heen en hoorde de getuige de man zeggen: “Ik ga jullie steken”. Op het moment dat [slachtoffer 2] richting de man liep, zag de getuige dat de man twee of drie stekende bewegingen met een schroevendraaier maakte in haar richting.⁴¹

Op 31 december 2016 omstreeks 20.46 uur is verbalisant [verbalisant 2] ter plaatse gekomen bij de woning gelegen aan [verbalisant 2] te Den Helder. Hij zag dat er een man, naar later blijkt de verdachte, die gewond was aan zijn onderbeen, op de grond lag en dat deze man onder controle werd gehouden door twee mannen en dat een derde man zijn benen vasthield. Deze derde man herkende [verbalisant 2] als collega hoofdagent van de politie, genaamd [slachtoffer 1] . De jas van de man was kennelijk over zijn hoofd getrokken, want deze jas zat aan de voorkant van zijn lichaam. [verbalisant 2] zag dat er ook een rugzak tussen de jas zat. Op de grond achter de verdachte heeft [verbalisant 2] onder meer een

schroevendraaier aangetroffen. De aangetroffen rugtas van de verdachte werd door [verbalisant 2] in beslag genomen en hierin is onder andere een flesje parfum van het merk Paco Rabanne, type “1 million” aangetroffen. In de woning heeft [verbalisant 2] in het midden van de kamer een kussensloop, met daarin een laptop en een portemonnee, aangetroffen. Bij de achterdeur van de woning zag [verbalisant 2] dat de bovenste grendel van de deur was afgebroken. De bovenverdieping van de woning bleek geheel overhoop te zijn gehaald en in de tuin heeft [verbalisant 2] een busje pepperspray aangetroffen.

Ook [verbalisant 3] is ter plaatse gegaan op 31 december 2016 omstreeks 20.47 uur en hij is vervolgens met de ambulance meegereden om de verdachte te bewaken. De verdachte heeft hierbij een valse naam en geboortedag opgegeven, namelijk [valse naam] , geboren op [geboortedatum] . Bij controle van de kleding van de verdachte in het ziekenhuis trof [verbalisant 3] in de linker achterzak van de door de verdachte gedragen spijkerbroek een pakket met geld aan, zesentwintig biljetten van € 50,00 en één biljet van € 100,00.⁴² Later blijkt dit een geldbedrag van € 1.404,00 te zijn.⁴³ Op 31 december 2016 heeft [verbalisant 4] de verdachte herkend op foto van het programma Opsporing Verzocht.⁴⁴

Op 17 januari 2017 heeft de verdachte een verklaring afgelegd bij de politie. Hierbij verklaarde hij dat hij een week voor het aan hem tenlastegelegde een tip had gekregen dat de bewoners van de woning (het hof begrijpt: de woning gelegen aan [adres benadeelde partij 4 en 5] te Den Helder) op vakantie zonden zijn en dat in die woning zich een kluis zou bevinden. Hij werd op de bewuste dag met de auto daarheen gebracht, waarop hij bij de woning heeft aangebeld. Nadat niemand opendeed, is hij via de regenpijp het dak opgeklommen en via het dak naar de achtertuin gegaan. Toen de verdachte achterom kwam, bemerkte hij dat er maar één klip op de achterdeur zat, waarop hij aan de deur heeft getrokken en gewrikt en de deur open ging. Eenmaal binnen heeft hij het hele huis doorzocht op zoek naar de kluis. Vervolgens heeft hij wat voorwerpen in een kussensloop gedaan, te weten een geldkistje, parfum en een laptop. Op het moment dat de verdachte in de woonkamer stond, hoorde hij iets aan de voordeur en opeens stond er een man naast hem in de woonkamer. Deze man viel hem aan. De man trok de muts die hij droeg voor zijn ogen en sloeg hem. De man ging toen weer weg via de voordeur. Een paar seconden later kwam die man met een andere man, naar later bleek een agent, naar binnen gerend via de voordeur. De verdachte heeft vervolgens gespoten met pepperspray, waarop hij vervolgens de achtertuin in is gerend. Hij rende vervolgens de achtertuin in en sprong op de schutting. De agent van de politie pakte zijn been vast waardoor hij niet meer weg kon komen. Opeens zag de verdachte de andere man met een mes aankomen en vervolgens voelde hij dat hij meermalen in zijn rechter onderbeen werd gestoken. Aan de andere zijde van de schutting stonden verschillende personen. Hij werd door een persoon vastgepakt en hij viel aan de andere zijde van de schutting op de stoep. Daarna zaten drie van deze personen op zijn lichaam. Hierop heeft de verdachte ergens uit een jaszak een schroevendraaier gepakt en heeft die personen daarmee weggejaagd door hiermee te zwaaien.⁴⁵

Ter terechtzitting in hoger beroep op 1 februari 2021 heeft de verdachte verklaard dat het onder hem aangetroffen geldbedrag van € 1.400,00 en het flesje parfum van het merk Paco Rabanne, type “1 million” in zijn rugtas door hem uit de betreffende woning was gestolen.⁴⁶

Ad I.

Het is niet aan het oordeel van het hof om de relatie tussen de benadeelde en het slachtoffer te beoordelen op de mate van haar affectiviteit, maar gelet op het gegeven dat [benadeelde partij 1] en [benadeelde partij 2] kennelijk al langere tijd samen in de woning verbleven, gaat het hof uit van het bestaan van een dergelijk, nauwe affectieve relatie.

Ad II.

Hoewel de benadeelde de geweldshandelingen niet visueel heeft waargenomen, zoals de verdediging heeft gesteld, is het hof van oordeel dat de benadeelde wel degelijk direct is geconfronteerd met de geweldshandelingen jegens [benadeelde partij 2] en de ernstige gevolgen hiervan: de benadeelde heeft het hele incident gehoord en was zij in dezelfde ruimte als het slachtoffer en is direct na de vlucht van de daders ook visueel met het gevolg geconfronteerd. Gelet hierop is bij de benadeelde een hevige emotionele schok teweeggebracht.

Ad III.

Uit een verslag van psycholoog [naam psycholoog] , d.d. 21 maart 2018, volgt dat de benadeelde lijdende is aan PTSS en derhalve kan het hof vaststellen dat er sprake is van een in de psychiatrie erkend ziektebeeld. Het hof acht het aannemelijk dat de PTSS is ontstaan door de gebeurtenissen op 10 mei 2016, waaronder het waarnemen van de poging doodslag op [benadeelde partij 2] en de directe confrontatie met de ernstige gevolgen ervan.

Gelet op het bovenstaande is het hof van oordeel dat toewijzing van immateriële schade bestaande uit de component shockschade toewijsbaar is. Het hof is echter van oordeel dat niet het gehele bedrag toegewezen dient te worden, nu in de toelichting omtrent de psychische schade met name wordt verwezen naar de dreiging naar haar toe tijdens het incident en de angst dat zij het niet zou overleven, en in mindere mate naar de directe confrontatie van het bewezenverklaarde. Derhalve is het hof van oordeel dat een bedrag van € 2.500,00 toewijsbaar is. De verdachte is tot vergoeding van die schade gehouden zodat de vordering tot dat bedrag toewijsbaar is. Het hof is van oordeel dat dit hoofdelijk opgelegd dient te worden, nu sprake is van medeplegen en de schade door de daders gezamenlijk is veroorzaakt.

Het hof is van oordeel dat de benadeelde partij voor het overige niet in haar vordering kan worden ontvangen, zodat zij haar vordering in zoverre slechts bij de burgerlijke rechter kan aanbrengen.

Het toe te wijzen bedrag zal, zoals gevorderd, worden vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 10 mei 2016, zijnde het moment waarop de schade is ontstaan, tot aan de dag der algehele voldoening.

Het hof zal de verdachte veroordelen in de kosten van het geding door de benadeelde partij gemaakt (en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken), tot op heden begroot op nihil.

Schadevergoedingsmaatregel

Op grond van het onderzoek ter terechtzitting heeft het hof in rechte vastgesteld dat door het bewezenverklaarde handelen van de verdachte onder 1 meer subsidiair in de zaak met parketnummer 03-720716-16 rechtstreeks schade aan het slachtoffer [benadeelde partij 1] is toegebracht tot een bedrag van € 2.500,00. De verdachte is daarvoor jegens het slachtoffer naar burgerlijk recht aansprakelijk.

Het hof ziet aanleiding om aan de verdachte de maatregel tot schadevergoeding op

te leggen ter hoogte van voormeld bedrag, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf tot aan de dag der algehele voldoening, nu het hof het wenselijk acht dat de Staat der Nederlanden schadevergoeding aan het slachtoffer bevordert. Het hof zal daarbij bepalen dat gijzeling voor na te melden duur kan worden toegepast indien verhaal niet mogelijk blijkt, met dien verstande dat de toepassing van die gijzeling de verschuldigdheid niet opheft.

Vordering van de [benadeelde partij 2]

De benadeelde partij [benadeelde partij 2] heeft in eerste aanleg een vordering ingesteld, strekkende tot schadevergoeding tot een bedrag van € 64.520,00, te vermeerderen met de wettelijke rente. De vordering bestaat uit de volgende posten:

o ziektekosten € 31.172,00;

o mantelzorg eerste 3 maanden € 2.064,00;

o mantelzorg tweede 3 maanden € 1.032,00;

o daggeldvergoeding ziekenhuis € 252,00;

De rechtbank heeft bij het vonnis waarvan beroep de vordering hoofdelijk toegewezen tot een totaalbedrag van € 49.520,00, bestaande uit € 34.520,00 aan materiële schade en

€ 15.000,00 aan immateriële schade, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 10 mei 2016 tot aan de dag der algehele voldoening, en de vordering voor het overige afgewezen.

De benadeelde partij heeft te kennen gegeven de gehele vordering in hoger beroep te handhaven.

Uit het onderzoek ter terechtzitting is het hof voldoende gebleken dat de [benadeelde partij 2] als gevolg van het onder 1 meer subsidiair bewezenverklaarde handelen van de verdachte in de zaak met parketnummer 03-720716-16 rechtstreeks schade heeft geleden tot een bedrag van € 3.348,00 aan materiële schade (mantelzorg eerste en tweede 3 maanden na het incident en daggeldvergoeding ziekenhuis) en € 5.000,00 aan immateriële schade. De verdachte is tot vergoeding van die schade gehouden zodat de vordering tot dat bedrag toewijsbaar is. Het hof is van oordeel dat dit hoofdelijk opgelegd dient te worden, nu sprake is van medeplegen en de schade door de daders gezamenlijk is veroorzaakt.

Met betrekking tot de gevorderde ziektekosten is het hof van oordeel dat de behandeling van het verweer van de verdediging ten aanzien van het niet voldoen aan de wettelijke verplichting van het afsluiten van een ziektekostenverzekering een onevenredige belasting van het strafgeding zou. De benadeelde partij kan daarom thans in dit gedeelte van de vordering niet worden ontvangen en kan de vordering slechts bij de burgerlijke rechter aanbrengen.

Ten aanzien van de overige gevorderde immateriële schade is het hof van oordeel dat, gelet op het ontbreken van stukken van onderbouwing met betrekking tot de gestelde psychische schade, het hof niet kan beoordelen of de gestelde klachten het gevolg zijn van het bewezenverklaarde . Ook ten aanzien van dit gedeelte van de vordering kan de benadeelde partij thans niet worden ontvangen en kan de vordering slechts bij de burgerlijke rechter aangebracht worden.

Het toe te wijzen bedrag zal, zoals gevorderd, worden vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 10 mei 2016, zijnde het moment waarop de schade is ontstaan, tot aan de dag der algehele voldoening.

Het hof zal de verdachte veroordelen in de kosten van het geding door de benadeelde partij gemaakt (en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken), tot op heden begroot op nihil.

Schadevergoedingsmaatregel

Op grond van het onderzoek ter terechtzitting heeft het hof in rechte vastgesteld dat door het bewezenverklaarde handelen van de verdachte rechtstreeks schade aan het slachtoffer [benadeelde partij 2] is toegebracht tot een bedrag van € 8.348,00. De verdachte is daarvoor jegens het slachtoffer naar burgerlijk recht aansprakelijk.

Het hof ziet aanleiding om aan de verdachte de maatregel tot schadevergoeding op

te leggen ter hoogte van voormeld bedrag, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 10 mei 2016 tot aan de dag der algehele voldoening, nu het hof het wenselijk acht dat de Staat der Nederlanden schadevergoeding aan het slachtoffer bevordert. Het hof zal daarbij bepalen dat gijzeling voor na te melden duur kan worden toegepast indien verhaal niet mogelijk blijkt, met dien verstande dat de toepassing van die gijzeling de verschuldigdheid niet opheft.

Vordering van de [benadeelde partij 3]

De [benadeelde partij 3] heeft in eerste aanleg een vordering ingesteld, strekkende tot schadevergoeding van een bedrag van € 2.944,24 (materiële schade € 4.944,24 - € 4.500,00 verzekering personenauto en immateriële schade), te vermeerderen met de wettelijke rente. De vordering bestaat uit de volgende posten:

o Nachtbril met glazen op sterkte € 131,00;

o Damesvest € 98,00;

o Paraplu € 10,00;

o Sleutelbos met afstandsbediening garage € 130,20;

o Reiskosten huisarts, psycholoog en garage € 75,04

Voorts heeft de benadeelde partij € 6,20, te weten reis- en parkeerkosten ten behoeve van een gesprek bij Slachtofferhulp politiebureau Heerlen, aan proceskosten gevorderd.

De rechtbank heeft bij het vonnis waarvan beroep de vordering hoofdelijk toegewezen tot een totaalbedrag van € 2.950,44, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 10 mei 2016 tot aan de dag der algehele voldoening.

De benadeelde partij heeft te kennen gegeven de gehele vordering in hoger beroep te handhaven.

Uit het onderzoek ter terechtzitting is het hof voldoende gebleken dat de [benadeelde partij 3] als gevolg van het bewezenverklaarde handelen onder 2 in de zaak met parketnummer 03-720716-16 rechtstreeks schade heeft geleden tot een bedrag van € 450,44 aan materiële schade (nachtbril, damesvest, paraplu, sleutelbos, reiskosten huisarts, psycholoog en garage en reis- en parkeerkosten gesprek Slachtofferhulp) en € 2.500,00 aan immateriële schade. Met betrekking tot de gevorderde proceskosten overweegt het hof dat deze niet vallen onder proceskosten, maar dat het hier gaat om materiële schade ten gevolge van het bewezenverklaarde. De verdachte is tot vergoeding van die schade gehouden zodat de vordering tot dat bedrag toewijsbaar is. Het hof is van oordeel dat dit hoofdelijk opgelegd dient te worden, nu sprake is van medeplegen en de schade door de daders gezamenlijk is veroorzaakt.

Het toe te wijzen bedrag zal, zoals gevorderd, worden vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 10 mei 2016, zijnde het moment waarop de schade is ontstaan, tot aan de dag der algehele voldoening.

Het hof zal de verdachte veroordelen in de kosten van het geding door de benadeelde partij gemaakt (en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken), tot op heden begroot op nihil.

Schadevergoedingsmaatregel

Op grond van het onderzoek ter terechtzitting heeft het hof in rechte vastgesteld dat door het bewezenverklaarde handelen van de verdachte onder 2 in de zaak met parketnummer 03-720716-16 rechtstreeks schade aan het slachtoffer [benadeelde partij 3] is toegebracht tot een bedrag van € 2.950,44. De verdachte is daarvoor jegens het slachtoffer naar burgerlijk recht aansprakelijk.

Het hof ziet aanleiding om aan de verdachte de maatregel tot schadevergoeding op

te leggen ter hoogte van voormeld bedrag, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 10 mei 2016 tot aan de dag der algehele voldoening, nu het hof het wenselijk acht dat de Staat der Nederlanden schadevergoeding aan het slachtoffer bevordert. Het hof zal daarbij bepalen dat gijzeling voor na te melden duur kan worden toegepast indien verhaal niet mogelijk blijkt, met dien verstande dat de toepassing van die gijzeling de verschuldigdheid niet opheft.

Vordering van de [benadeelde partij 4]

De [benadeelde partij 4] heeft in eerste aanleg een vordering ingesteld, strekkende tot schadevergoeding tot een bedrag van € 4.530,00, te vermeerderen met de wettelijke rente. De vordering bestaat uit de volgende posten:

o Verlies van arbeidsvermogen € 2.500,00;

o Kosten behandeling psycholoog € 184,00;

o Kosten verslag psycholoog € 46,00

De rechtbank heeft bij het vonnis waarvan beroep de vordering toegewezen tot een totaalbedrag van € 500,00 (immateriële schade), vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 31 december 2016 tot aan de dag der algehele voldoening. Voor het overige is de benadeelde partij niet-ontvankelijk verklaard in de vordering.

De benadeelde partij heeft te kennen gegeven de gehele vordering in hoger beroep te handhaven.

Uit het onderzoek ter terechtzitting is het hof voldoende gebleken dat de [benadeelde partij 4] als gevolg van het primair bewezenverklaarde handelen van de verdachte in de zaak met parketnummer 03-866138-17 rechtstreeks schade heeft geleden tot een bedrag van € 230,00 aan materiële schade (kosten behandeling psycholoog en kosten verslag psycholoog) en € 1.000,00 aan immateriële schade. De verdachte is tot vergoeding van die schade gehouden zodat de vordering tot dat bedrag toewijsbaar is.

Beoordeling van het overige gedeelte van de vordering vormt naar het oordeel van het hof een onevenredige belasting van het strafgeding. In zoverre kan de benadeelde partij daarom thans in zijn vordering niet worden ontvangen en kan hij zijn vordering slechts bij de burgerlijke rechter aanbrengen.

Het toe te wijzen bedrag zal, zoals gevorderd, worden vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 31 december 2016, zijnde het moment waarop de schade is ontstaan, tot aan de dag der algehele voldoening.

Het hof zal de verdachte veroordelen in de kosten van het geding door de benadeelde partij gemaakt (en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken), tot op heden begroot op nihil.

Schadevergoedingsmaatregel

Op grond van het onderzoek ter terechtzitting heeft het hof in rechte vastgesteld dat door het primair bewezenverklaarde handelen van de verdachte in de zaak met parketnummer 03-866138-17 rechtstreeks schade aan het slachtoffer [benadeelde partij 4] is toegebracht tot een bedrag van € 1.230,00. De verdachte is daarvoor jegens het slachtoffer naar burgerlijk recht aansprakelijk.

Het hof ziet aanleiding om aan de verdachte de maatregel tot schadevergoeding op

te leggen ter hoogte van voormeld bedrag, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 31 december 2016 tot aan de dag der algehele voldoening, nu het hof het wenselijk acht dat de Staat der Nederlanden schadevergoeding aan het slachtoffer bevordert. Het hof zal daarbij bepalen dat gijzeling voor na te melden duur kan worden toegepast indien verhaal niet mogelijk blijkt, met dien verstande dat de toepassing van die gijzeling de verschuldigdheid niet opheft.

Vordering van de [benadeelde partij 5]

De [benadeelde partij 5] heeft in eerste aanleg een vordering ingesteld, strekkende tot schadevergoeding tot een bedrag van € 1.500,00, bestaande uit € 900,00 (gestolen geldbedrag € 1.400,00 - € 500,00 verzekering) aan materiële schade en € 600,00 aan immateriële schade, te vermeerderen met de wettelijke rente.

De rechtbank heeft bij het vonnis waarvan beroep de vordering toegewezen tot een totaalbedrag van € 900,00 (materiële schade), vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 31 december 2016 tot aan de dag der algehele voldoening. Voor het overige is de benadeelde partij niet-ontvankelijk verklaard in de vordering.

De benadeelde partij heeft te kennen gegeven de gehele vordering in hoger beroep te handhaven.

Uit het onderzoek ter terechtzitting is het hof voldoende gebleken dat de [benadeelde partij 5] als gevolg van het primair bewezenverklaarde handelen van de verdachte in de zaak met parketnummer 03-866138-17 rechtstreeks materiële schade heeft geleden tot een bedrag van € 900,00. De verdachte is tot vergoeding van die schade gehouden zodat de vordering tot dat bedrag toewijsbaar is. Met betrekking tot de overige gevorderde schade, de immateriële schade, is onvoldoende gebleken dat sprake is van de vereiste grondslag voor toewijzing . De benadeelde partij kan daarom voor het overige in de vordering niet worden ontvangen.

Het toe te wijzen bedrag zal, zoals gevorderd, worden vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 31 december 2016, zijnde het moment waarop de schade is ontstaan, tot aan de dag der algehele voldoening.

Het hof zal de verdachte veroordelen in de kosten van het geding door de benadeelde partij gemaakt (en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken), tot op heden begroot op nihil.

Schadevergoedingsmaatregel

Op grond van het onderzoek ter terechtzitting heeft het hof in rechte vastgesteld dat door het primair bewezenverklaarde handelen van de verdachte onder 2 in de zaak met parketnummer 03-866138-17 rechtstreeks schade aan het slachtoffer [benadeelde partij 5] is toegebracht tot een bedrag van € 900,00. De verdachte is daarvoor jegens het slachtoffer naar burgerlijk recht aansprakelijk.

Het hof ziet aanleiding om aan de verdachte de maatregel tot schadevergoeding op

te leggen ter hoogte van voormeld bedrag, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 31 december 2016 tot aan de dag der algehele voldoening, nu het hof het wenselijk acht dat de Staat der Nederlanden schadevergoeding aan het slachtoffer bevordert. Het hof zal daarbij bepalen dat gijzeling voor na te melden duur kan worden toegepast indien verhaal niet mogelijk blijkt, met dien verstande dat de toepassing van die gijzeling de verschuldigdheid niet opheft.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

De beslissing is gegrond op de artikelen 36f, 45, 47, 57, 287 en 312 van het Wetboek van Strafrecht, zoals deze ten tijde van het bewezenverklaarde rechtens golden dan wel ten tijde van het wijzen van dit arrest rechtens gelden.