gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de rechtbank Limburg van 14 december 2018 in de strafzaak met parketnummer 03-721257-16 tegen:

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1956,

zonder bekende woon- of verblijfplaats hier te lande,

ter terechtzitting in hoger beroep heeft de verdachte als postadres opgegeven:

[adres] .

Hoger beroep

Bij vonnis waarvan beroep is de verdachte door de rechtbank vrijgesproken van poging tot doodslag (feit 1 primair) en ter zake van – zakelijk weergegeven –

veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 5 jaren met aftrek van voorarrest en daarnaast ter zake van feit 2 primair tot een ontzegging van de rijbevoegdheid voor de duur van 10 jaren.

Voorts heeft de rechtbank beslist op de vorderingen tot schadevergoeding van de benadeelde partijen [slachtoffer 1] , [slachtoffer 2] en [slachtoffer 3] .

Van de zijde van de verdachte is tegen dit vonnis hoger beroep ingesteld.

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting in hoger beroep en in eerste aanleg.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door en namens de verdachte naar voren is gebracht.

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat het hof het beroepen vonnis zal vernietigen en, opnieuw rechtdoende, verdachte zal vrijspreken van het onder 1 primair tenlastegelegde, bewezen zal verklaren het onder 1 subsidiair, 2 primair, 3 primair, 4, 5, 6 en 7 tenlastegelegde en de verdachte te dien aanzien zal veroordelen tot een gevangenisstraf voor de duur van 4 jaren met aftrek van voorarrest en daarnaast ten aanzien van feit 2 primair tot een ontzegging van de rijbevoegdheid voor de duur van 10 jaren.

Ten aanzien van de vorderingen van de benadeelde partijen heeft de advocaat-generaal gevorderd dat het hof:

De verdediging heeft bepleit dat het hof enkel kan komen tot de bewezenverklaring van

en dat het hof de verdachte dient vrij te spreken van het meer of anders tenlastegelegde.

Voorts heeft de verdediging het hof verzocht te volstaan met de oplegging van een lagere straf dan is opgelegd door de rechtbank en heeft het zich ten aanzien van een eventueel op te leggen ontzegging van de rijbevoegdheid gerefereerd aan het oordeel van het hof.

Tot slot heeft de verdediging verweer gevoerd tegen de vorderingen tot schadevergoeding van de benadeelde partijen [slachtoffer 1] , [slachtoffer 3] en [slachtoffer 2] .

Vonnis waarvan beroep

Het beroepen vonnis zal worden vernietigd, reeds omdat het hof tot een andere bewezenverklaring komt dan de rechtbank.

Tenlastelegging

Aan de verdachte is - na wijziging van de tenlastelegging ter terechtzitting in eerste aanleg - tenlastegelegd dat:

1.

hij op een of meer momenten op of omstreeks 14 augustus 2016 in de gemeente Roerdalen, ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om

[slachtoffer 1] en/of [slachtoffer 4] en/of [slachtoffer 2] en/of [slachtoffer 3] , (telkens) opzettelijk van het leven te beroven, met dat opzet met een door hem, verdachte, bestuurde personenauto met hoge snelheid tegen een ander voertuig, waarin die [slachtoffer 1] en/of [slachtoffer 4] en/of [slachtoffer 2] en/of [slachtoffer 3] zich bevond(en), is gereden, terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

subsidiair althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:

hij op een of meer momenten op of omstreeks 14 augustus 2016 in de gemeente Roerdalen, ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om aan [slachtoffer 1] en/of [slachtoffer 4] en/of [slachtoffer 2] en/of [slachtoffer 3] (telkens) opzettelijk zwaar lichamelijk letsel toe te brengen, met dat opzet met een door hem, verdachte, bestuurde personenauto met hoge snelheid tegen een ander voertuig, waarin die [slachtoffer 1] en/of [slachtoffer 4] en/of [slachtoffer 2] en/of [slachtoffer 3] zich bevond(en), is gereden, terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

meer subsidiair althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:

hij op een of meer momenten op of omstreeks 14 augustus 2016 in de gemeente Roerdalen, [slachtoffer 1] en/of [slachtoffer 4] en/of [slachtoffer 2] en/of [slachtoffer 3] heeft bedreigd met enig misdrijf tegen het leven gericht, althans met zware mishandeling, immers heeft verdachte (telkens) opzettelijk dreigend met een door hem, verdachte, bestuurde personenauto met hoge snelheid tegen een ander voertuig, waarin die [slachtoffer 1] en/of [slachtoffer 4] en/of [slachtoffer 2] en/of [slachtoffer 3] zich bevond(en) gereden;

2. hij op of omstreeks 14 augustus 2016 in de gemeente Roerdalen ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om [slachtoffer 3] , opzettelijk van het leven te beroven, met dat opzet met een door hem, verdachte, bestuurde personenauto met hoge snelheid op die [slachtoffer 3] is ingereden, althans in de richting van die [slachtoffer 3] heeft gereden, terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

subsidiair althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:

hij op of omstreeks 14 augustus 2016 in de gemeente Roerdalen ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om aan [slachtoffer 3] opzettelijk zwaar lichamelijk letsel toe te brengen, met dat opzet met een door hem, verdachte, bestuurde personenauto met hoge snelheid op die [slachtoffer 3] is ingereden, althans in de richting van die [slachtoffer 3] heeft gereden, terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

meer subsidiair althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:

hij op of omstreeks 14 augustus 2016 te Posterholt, in elk geval in de gemeente Roerdalen, [slachtoffer 3] heeft mishandeld door met een door hem, verdachte, bestuurde personenauto met hoge snelheid op die [slachtoffer 3] in te rijden;

3. hij op of omstreeks 14 augustus 2016 in de gemeente Roerdalen ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om aan [slachtoffer 4] opzettelijk zwaar lichamelijk letsel toe te brengen, met dat opzet met een door hem, verdachte, bestuurde personenauto in de richting van die [slachtoffer 4] is gereden en/of met een bijl, althans een scherp en/of hard voorwerp, tegen de rug, althans het lichaam, van die [slachtoffer 4] heeft geslagen, terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

subsidiair althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:

hij op of omstreeks 14 augustus 2016 in de gemeente Roerdalen [slachtoffer 4] heeft bedreigd met enig misdrijf tegen het leven gericht, althans met zware mishandeling, immers heeft verdachte opzettelijk dreigend met een door hem, verdachte, bestuurde personenauto in de richting van die [slachtoffer 4] gereden;

en/of

hij op of omstreeks 14 augustus 2016 in de gemeente Roerdalen [slachtoffer 4] heeft mishandeld door die [slachtoffer 4] met een bijl, althans een scherp en/of hard voorwerp, tegen de rug, althans het lichaam, te slaan;

4.hij, als degene die al dan niet als bestuurder van een motorrijtuig betrokken was geweest bij een verkeersongeval dat had plaatsgevonden in de gemeente Roerdalen op/aan de kruising de Echterboschlaan, de Haarenderweg en de Postertweg, op of omstreeks 14 augustus 2016 de (voornoemde) plaats van vorenbedoeld ongeval heeft verlaten, terwijl bij dat ongeval, naar hij wist of redelijkerwijs moest vermoeden, aan een ander (te weten [slachtoffer 5] ) letsel en/of schade was toegebracht;

5.hij op of omstreeks 14 augustus 2016 in de gemeente Roerdalen, opzettelijk en wederrechtelijk een goed, te weten een personenauto (van het merk Ford, type Focus, kleur blauw met kenteken [kenteken] ), dat geheel of ten dele aan een ander toebehoorde, te weten aan [slachtoffer 5] heeft vernield en/of beschadigd;

6.hij op of omstreeks 14 augustus 2016 in de gemeente Roerdalen, opzettelijk en wederrechtelijk een goed, te weten een (voordeur)ruit, dat geheel of ten dele aan een ander toebehoorde, te weten aan [slachtoffer 6] heeft vernield;

7.hij op of omstreeks 30 april 2016 te Posterholt, in elk geval in de gemeente Roerdalen, een wapen van categorie III, te weten een alarmpistool, en/of munitie van categorie III, te weten 42 patronen, voorhanden heeft gehad.

De in de tenlastelegging voorkomende taal- en/of schrijffouten of omissies zijn verbeterd. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.

Vrijspraak

Ten aanzien van het onder 1 primair tenlastegelegde

Met de rechtbank, de advocaat-generaal en de verdediging is het hof van oordeel dat op grond van de voorhanden zijnde bewijsmiddelen niet kan worden vastgesteld dat het handelen van de verdachte, te weten het met een door hem bestuurde personenauto met een (hoge) snelheid tegen een andere personenauto met vier inzittenden rijden die op dat moment met een snelheid reed van ongeveer 50 kilometer per uur, zonder meer naar algemene ervaringsregels de aanmerkelijke kans op de dood van deze inzittenden in het leven roept. Datzelfde geldt naar het oordeel van het hof voor het vervolgens inrijden op een stilstaande auto met daarin een inzittende. Nu ook anderszins niet is komen vast te staan dat verdachte met zijn handelen een dergelijke kans heeft aanvaard, zal het hof de verdachte vrijspreken van het onder 1 primair tenlastegelegde.

Ten aanzien van het onder 6 tenlastegelegde

De advocaat-generaal heeft gerekwireerd tot een bewezenverklaring van het onder 6 tenlastegelegde. Hierbij heeft zij verwezen naar de aangifte van de vernieling van de voordeurruit en de voorhanden zijnde getuigenverklaringen.

De verdediging heeft bepleit dat het hof de verdachte zal vrijspreken van het onder 6 tenlastegelegde. Hiertoe heeft de raadsman betoogd – kort weergegeven – dat op grond van de voorhanden zijnde verklaringen onduidelijk blijkt wie de voordeurruit heeft vernield.

Het hof overweegt als volgt.

Blijkens de voorhanden zijnde bewijsmiddelen heeft enkel [getuige 1] daadwerkelijk gezien dat een man de ruit van de voordeur insloeg. Over deze man heeft [getuige 1] verklaard dat hij vermoedt dat dit de bestuurder van de Saab is geweest en dat deze man een ontbloot bovenlichaam had (pagina 70 van het politiedossier).

Echter de getuige [slachtoffer 5] heeft verklaard dat zijn moeder heeft gezien dat de bestuurder van de (het hof begrijpt uit het overige van de verklaring) Saab een ruiten hemd aan had (pagina 37 van het politiedossier), terwijl de getuige [getuige 2] meent gezien te hebben dat de bestuurder van de Saab iets wits droeg (pagina 61 van het politiedossier). Tot slot heeft de getuige [getuige 3] verklaard dat de bestuurder van de Saab een grijs, althans lichtkleurig, hemd droeg (pagina 64 van het politiedossier).

Nu de getuige [getuige 1] enkel vermoedt dat het de bestuurder van de Saab is geweest die de voordeurruit heeft ingeslagen, zijn beschrijving van de bestuurder van de Saab geen bevestiging vindt in andere bewijsmiddelen, terwijl de verdachte ontkent de betreffende vernieling te hebben gepleegd en ook niet is uit te sluiten dat dit door een andere aanwezige is gedaan, is voor het hof niet wettig en overtuigend komen vast te staan dat het de verdachte is geweest die de tenlastegelegde vernieling heeft gepleegd. Het hof zal de verdachte bijgevolg vrijspreken van het onder 6 tenlastegelegde.

Bewijsmiddelen

In de volgende bewijsmiddelen wordt – tenzij anders vermeld – verwezen naar dossierpagina’s van het doorgenummerde procesdossier van de Politie Eenheid Limburg, District Noord- en Midden-Limburg, Basisteam Echt, registratienummer PL2300-2016168215, opgemaakt door [verbalisant 1] , sluitingsdatum 21 september 2016, pagina’s 1 tot en met 143.

Alle te noemen processen-verbaal zijn in de wettelijke vorm opgemaakt door daartoe bevoegde verbalisanten. Alle verklaringen zijn, voor zover nodig, zakelijk weergegeven.

Elk bewijsmiddel wordt – ook in zijn onderdelen – slechts gebruikt tot bewijs van dat bewezenverklaarde feit, of die bewezenverklaarde feiten, waarop het blijkens zijn inhoud betrekking heeft.

Ten aanzien van de feiten 1, 2 en 3

Ik wil aangifte doen van poging doodslag/moord gepleegd op de Echterboschbaan, Posterholt, binnen de gemeente Roerdalen, door mijn ex-vriend [verdachte] . [verdachte] woont op de [adres] in Posterholt.

Ongeveer twee en een halve week geleden ben ik weggegaan bij mijn verloofde [slachtoffer 4] . Ik ben tijdelijk naar mijn ex-vriend [verdachte] gegaan.

[verdachte] gedroeg zich jaloers. [verdachte] zag mij weer als zijn bezit. Ik mocht niet alleen weg. [verdachte] was altijd bij me, hij liet me niet alleen.

Ik heb de afgelopen dagen via de email stiekem contact gezocht met [slachtoffer 4] . Ik heb het adres van [verdachte] via de mail ook doorgegeven aan [slachtoffer 4] .

Afgelopen middag opende ik mijn mail en ik zag dat [slachtoffer 4] een mail had gestuurd.

Ik heb vanmiddag omstreeks 13.30 uur de mail gelezen. Ik las dat [slachtoffer 4] schreef dat hij over ongeveer een half uur op de camping zou zijn om mij te komen halen.

Volgens mij was de mail door [slachtoffer 4] net verstuurd op het moment dat ik deze opende.

Binnen in de woning van [verdachte] hangt een camera, via een tv/monitor kan ik de voorzijde van de tuin zien, het pad en de oprit naar de woning en de weg die uitkomt op de Zwembadweg te Posterholt zien.

Ik zag op de camera dat een persoon die leek op mijn buurman in Maastricht, genaamd [slachtoffer 3] (het hof begrijpt telkens: [slachtoffer 3]), kwam aanlopen. Ik ben naar de voordeur van de woning gelopen. Toen ik de deur opende, zag ik dat inderdaad mijn buurman [slachtoffer 3] op het pad voor de woning stond.

[slachtoffer 3] gaf een seintje met zijn ogen en gezicht waaruit het mij duidelijk werd dat ik weg moest zien te komen. Ik verliet de woning, ik ben over de weg gaan lopen die uitkomt op de grote parkeerplaats van de camping. Ik hoorde dat [verdachte] riep: “Wat moet dat nu”. Ik zag dat [slachtoffer 3] heel rustig bleef staan. Ik ben doorgelopen in de richting van de parkeerplaats van de camping. Vervolgens zag ik dat [slachtoffer 4] mij tegemoet kwam lopen. Ik hoorde dat [slachtoffer 4] tegen mij zei: “Ga zo snel mogelijk naar de auto op de parkeerplaats”. Ik zag dat [slachtoffer 4] in de richting van de woning van [verdachte] rende. Ik ben doorgelopen richting de parkeerplaats. Ik schat dat [slachtoffer 4] , maximaal een halve minuut later, achter mij aankwam en dat hij samen met mij naar de parkeerplaats liep. [slachtoffer 4] en ik zijn in een klein model blauwe auto gestapt. In de auto zat een voor mij onbekende man achter het stuur. Ik ben links achter de bestuurder in de auto gaan zitten. [slachtoffer 4] is naast mij op de achterbank gaan zitten.

Ik zag dat [slachtoffer 3] op de bijrijdersplaats van de auto ging zitten. Wij zijn vervolgens weggereden. Terwijl de bestuurder met de auto wegreed, keek ik over mijn schouder en ik zag dat [verdachte] in de blauwe Saab met een redelijke snelheid in onze richting kwam gereden. Ik werd heel erg angstig omdat ik weet hoe [verdachte] kan reageren.

Ik hoorde dat [slachtoffer 4] zei dat [verdachte] met een steeds hoger wordende snelheid achter ons aan kwam rijden. Dit was voor mij erg beangstigend. Inmiddels waren wij bij op het einde van een weg in Posterholt bij een kruispunt. Ik zag uit de ooghoek van mijn linkeroog de motorkap/voorzijde van de auto van [verdachte] steeds meer naar onze auto komen. Ik voelde en hoorde dat [verdachte] met zijn auto met volle vaart tegen onze auto reed. Ik schat dat wij op het moment dat [verdachte] met zijn auto tegen ons aanreed met een snelheid van ongeveer 40 à 60 km/uur reden. Ik voelde dat [verdachte] tegen onze auto reed en dat hij ons raakte net achter de plek waar ik zat. Ik zat achter de bestuurder. [verdachte] raakte ons net achter de linker achterportier. Op het moment dat de auto stil stond heb ik de linker achterportier van onze auto geopend. Ik ben vervolgens, uit angst, heel snel uit de auto gestapt. Ik ben vervolgens gaan rennen in de richting van een woonhuis dat naast deze weg lag. Ik ben over een hek met prikkeldraad geklommen.

Opmerking verbalisant:

Ik zag dat aangeefster [slachtoffer 1] enkele krassen en roodkleurige puntjes aan de achterzijde van haar linker onderbeen/kuit had.

Ik zag toen dat [verdachte] zijn Saab omdraaide met een flinke vaart. Ik zag ook dat er iemand op de weg stond en dat [verdachte] reed in de richting van deze persoon op de weg. Ik zag dat hij steeds rondjes bleef draaien.

De afstand tussen [verdachte] en zijn auto en de persoon op de weg bedroeg volgens mij ongeveer 10 a 15 meter. Ik hoorde ook steeds het scheurende geluid van de auto van [verdachte] .

Ik heb in een flits gezien dat [slachtoffer 3] ook uit de kleine blauwe auto was. Nu ik terug denk, denk ik dat [slachtoffer 4] de persoon was die op de weg stond.

Ik zag iemand van de boerderij staan. Ik vroeg aan deze persoon of hij een veilige plek voor mij had. Ik werd door de man meegenomen in de richting van een stal.

Ik heb toen nog omgekeken op het moment dat ik in de stal was en ik zag toen dat [verdachte] [slachtoffer 4] neersloeg.

Ik zag dat de rechterarm van [verdachte] in een bukkende beweging naar beneden werd bewogen in de richting van [slachtoffer 4] . Ik heb niet gezien of [verdachte] iets in zijn handen had.

[verdachte] sloeg opzettelijk en met kracht op de rug van [slachtoffer 4] . Ik zag dat [slachtoffer 4] achter op zijn rug is geraakt. Ik heb gezien dat [verdachte] drie keer [slachtoffer 4] heeft geslagen op zijn rug. Later zag ik dat [slachtoffer 4] een wond op zijn rug had. Ik zag dat een wond op de rug van [slachtoffer 4] open was, het leek alsof een stukje huid weg was.

Ik doe aangifte van poging tot doodslag gepleegd in Posterholt op 14 augustus 2016 op de Echterbosbaan (het hof begrijpt telkens: Echterboschbaan). Tussen 14.00 uur en 14.30 uur bevond ik mij op de voornoemde Echterbosbaan in Posterholt. Ik was in gezelschap van [slachtoffer 3] , mijn buurman uit Maastricht en nog een kennis van de heer [slachtoffer 3] . Ook mijn verloofde [slachtoffer 1] was bij me.

Ik had kort te voren mijn vriendin [slachtoffer 1] bevrijd bij [adres] in Posterholt bij [verdachte] . [slachtoffer 1] had mij namelijk vanaf vrijdagavond enkele noodkreten gestuurd middels mail waaruit bleek dat ik haar moest komen halen.

Uiteindelijk ben ik dus vandaag met die beide mannen naar de bungalow van [verdachte] gegaan. De kennis van [slachtoffer 3] reed in zijn auto. Ik had [slachtoffer 1] van tevoren een mail gestuurd en daarin aangegeven hoe laat wij daar zouden aankomen. Blijkbaar had [slachtoffer 1] ons zien lopen want zij kwam de woning van [verdachte] uitgelopen. Ik heb [slachtoffer 1] toen laten plaatsnemen in de auto van [slachtoffer 2] . [slachtoffer 1] heeft plaatsgenomen achter de bestuurdersstoel. Ik ben naast [slachtoffer 1] gaan zitten en [slachtoffer 3] kwam korte tijd later naast [slachtoffer 2] zitten. We zijn toen weggereden in de richting van Maastricht. Het was [slachtoffer 1] die plotseling riep dat [verdachte] met zijn auto, een zwarte Saab, achter ons aan kwam rijden, vol gas. Plotseling voelde ik dat we aan de achterzijde geraakt werden.

Het volgende wat ik mij kan herinneren is dat we aan de zijkant werden aangereden.

We zijn toen nog zeker een tweede keer geraakt aan de zijkant. Op een gegeven moment raakte onze auto van de weg af. Dat was duidelijk door de acties van [verdachte] . Het leek wel alsof hij ons dood wilde hebben. Hij wilde ons van de weg af rijden. Op een gegeven moment stonden wij met de auto van [slachtoffer 2] half in de greppel. Dat was dus op de Echterbosbaan in Posterholt (het hof begrijpt: in de gemeente Roerdalen). We zijn meteen uit de auto gevlogen.

Wat ik me herinner is dat ik bij die boerderij door [verdachte] met een bijl geslagen werd. Ik heb duidelijk gezien dat [verdachte] uit die Saab stapte, een bijl in zijn hand droeg en met die bijl naar mij toe kwam gelopen. Hij heeft minstens een keer met het bijl op mijn rug geslagen. Ik weet dat hij 3 keer op mij ingeslagen heeft.

V: Wat kunt u mij in het kort vertellen over wat gisterenmiddag te Posterholt is voorgevallen?

A: [slachtoffer 3] belde mij gisterenmorgen op. Of ik even een meisje in Echt kon ophalen. Later hoorde ik dat het om Posterholt ging. Die vrouw zou op het [adres] zijn. Ik heb de wagen geparkeerd op de [adres] . [slachtoffer 3] en die andere jongen, [slachtoffer 4] heette die volgens mij, stapten uit en ik werd verzocht om in de auto te blijven zitten. Na een minuut of vijf zag ik dat een meisje met die [slachtoffer 4] naar de auto kwam gelopen. Die zijn ingestapt in de wagen. Een paar minuten later kwam [slachtoffer 3] aan en die is ook in de auto gestapt. Toen ben ik weggereden. Toen ik de grote weg opdraaide, hoorde ik achter mij zeggen: ”Oei daar komtie aangereden.”. Ik reed gewoon rustig door, zo ongeveer 50 kilometer per uur. Plotseling voelde ik dat die andere auto, die achter ons reed, tegen mijn auto aan reed aan de achterzijde.

Ik kon indraaien naar een grasveldje. Dat meisje, die [slachtoffer 4] en [slachtoffer 3] stapten alle drie uit. Ik zag dat die auto die tegen mijn auto was aangereden voorbij reed en zich omkeerde. Hij is teruggekomen met een flinke vaart en heeft toen de linkerzijde van mijn auto nog eens gepakt.

[slachtoffer 3] liep naar de overkant en toen kwam die andere auto opnieuw aangereden en heeft mij eerst flink in de flank gepakt. Toen is hij weer een stukje achteruit gegaan. Toen is hij weer met volle vaart op mijn auto ingereden waarbij hij de deurstijl tussen de voor en achterportier raakte en het achterportier finaal indrukte. Ik voelde dat mijn auto naar rechts overhelde.

Tussendoor heb ik gezien dat de bestuurder van die andere auto met zijn auto eerst achter dat meisje en [slachtoffer 4] was aangereden. Ik zag die auto weer terugkomen en dat hij op [slachtoffer 3] ingereden had. Ik zag dat [slachtoffer 3] daarbij op de motorkap van die auto was gesprongen om erger te voorkomen. Ik weet zeker dat als die auto [slachtoffer 3] vol geraakt had, [slachtoffer 3] in twee stukken zou zijn geweest. Dat ging heel erg hard. Ik reed in een Hyundai.

V: Waar ging de vrouw zitten?

A: Achter mij.

V: Waar namen de andere personen plaats?

A: [slachtoffer 4] ging naast de vrouw zitten achter de bijrijdersstoel. [slachtoffer 3] kwam wat later aan en nam plaats op de bijrijdersstoel.

V: Wat voor een auto was het die u achtervolgde?

A: Ik vermoed een Saab.

V: Hoe mogen wij jou aanspreken?

A: Gewoon [slachtoffer 3] .

V: Jullie komen aan in Posterholt en wat doe jij vervolgens?

A: Ik zoek de [adres] gelopen. Meteen toen ik bij [adres] kwam, zag ik dat [slachtoffer 1] de deur open maakte, ik zag dat zij bleef staan in de deuropening en ik zag dat ze met haar hand waarschuwde dat hij daar was. Ik bedoelde daarmee [verdachte] . Ik gebaarde aan haar dat ze weg moest gaan. Ik zag aan [slachtoffer 1] dat ze doodsbang was.

Op het moment dat [slachtoffer 1] mij voorbij was gelopen en bij [slachtoffer 4] stond zag ik [verdachte] . Ik zei tegen hem dat ik even met hem wilde praten. Net toen ik dat gezegd had, deed hij de deur dicht. Ik draaide me om liep weg en binnen vijf seconden hoorde ik dat de deur openvloog en ik zag dat hij naar buiten gestormd kwam met een goudkleurige of messingkleurige kleine hakbijl in zijn hand. Ik zag dat hij dreigend op me afgelopen kwam.

Toen zijn we de auto ingestapt en weggereden. Ik zat naast [slachtoffer 2] in de auto. Ik hoorde dat [slachtoffer 1] van achteruit riep: ”Daar komt hij.” Ik keek achterom en zag op tien meter afstand een auto met grote snelheid op ons af komen rijden. Ik voelde opeens een volle klap achter op de auto van [slachtoffer 2] . De auto werd een paar keer geraakt door die andere auto. Hij wilde ons gewoon kapot hebben.

Ik ben er uit gegaan. Toen ik eruit was zag ik dat hij met volle snelheid op de auto van [slachtoffer 2] inreed. Ik stond aan de ander kant van de weg. Ik zag dat dat de bestuurder van die andere auto mij zag, nadat hij nog een keer op de auto van [slachtoffer 2] had ingeramd. Ik zag dat hij de auto draaide en op mij afgereden kwam in volle vaart. Vlak voordat hij me zou kunnen raken, maakte ik een schijnbeweging met mijn lichaam naar rechts en sprong links omhoog. Ik voelde dat ik geraakt werd door zijn auto aan mijn rechterzijkant, hierdoor vloog ik ongeveer drie meter door de lucht. Ik schoof over de motorkap en kwam met mijn achterhoofd tegen de rechterstijl van de het rechterportier aan en viel uiteindelijk langs de rechterkant van de auto. De bestuurder van die auto was die [verdachte] .

’s Avonds voelde ik overal pijn. Ik heb blauwe plekken op mijn rechterbeen en rechterzijkant. Mijn linkerknie aan de onderkant. Mijn rechterknie is opgezwollen. Ik heb nog schaafwonden op mijn armen van de val.

V: Wat is er zondag 14 augustus 2016 gebeurd in Posterholt?

A: Omstreeks 14.30 uur die bewuste dag reed ik als bestuurder van een blauwe Volvo, over de Echterboschbaan in Posterholt, toen ik het volgende zag.

Ik zag een zwarte Saab aan komen rijden. Ik zag dat de Saab uit de berm kwam gereden en “overstak” en weer richting berm reed. Ik zag dat deze Saab achter een man aan reed die rende. Ik zag voor mij een blauwe personenauto staan met schade. Ik zag dat bij de felblauwe auto het linker portier flink in elkaar zat.

Ik had stellig de indruk dat die man met het witte T-shirt wegrende van die Saab. Hij vluchtte! Ik zag dat de Saab deze man aanreed. Ik zag dat deze man, die een wit

T-shirt droeg, over de motorkap van de Saab vloog. Ik zag duidelijk dat de man een buiteling maakte.

Het was een supergevaarlijke situatie. Er reed een dolle rond in een Saab om mensen te raken. De bestuurder van de Saab was echt door het dolle heen.

Iemand heeft zijn auto op de openbare weg gebruikt als wapen tegen personen.

V: Wat is er zondag 14 augustus 2016 gebeurd in Posterholt?

A: Tussen 14.00 uur en 15.00 uur reed ik als bestuurder van mijn personenauto over de Echterbosbaan (het hof begrijpt: Echterboschbaan) in Posterholt. Ik zag aan mijn linkerzijde een blauwe personenauto staan. Ik zag dat de personenauto met zijn voorzijde schuin in de richting van Koningsbosch stond. Ik zag dat de blauwe personenauto beschadigd was. Het linker achterportier was flink ontzet.

Op een gegeven moment ben ik de blauwe personenauto met schade voorbij gereden en moest ik stoppen. Op dat moment zie ik aan mijn rechter voorzijde een manspersoon in de berm staan. Het was een blanke jongere man gekleed in een licht shirt of hemd. Op datzelfde moment zie ik een voertuig van de rijbaan afreed.

Ik zie dat dit voertuig moedwillig op deze jongere man inrijdt. Ik zie dat dit voertuig de jongeman met zijn linker voorzijde schept waardoor de jonge man door de lucht vloog en een behoorlijke “smak” maakte. Ik zie de jongeman over het linker voorspatbord rollen. Daarna zie ik de jongeman op het gras vallen. Ik zie dat de jongeman moeilijk overeind komt.

V: Wat voor merk was de auto die de jongeman aanreed?

A: In mijn visie was het een Saab, kleur zwart.

V: Wat kunt u ons vertellen over de bestuurder van de Saab?

A: Ik vond deze man erg opgewonden. Ik had echt de indruk dat deze man door niks te stoppen was.

V: Heb je in het algemeen nog andere mannen over de weg zien lopen?

A: Ja. Een andere jongeman die constant “Help me” riep.

V: Hoe zag hij eruit?

A: Het was een jonge en lange blanke man met een rood T-shirt aan.

Op 14 augustus 2016 na de middag, reed ik met mijn VW Transporter in Posterholt.

Op de doorgaande weg te Posterholt zag ik dat een personenauto over de weg reed.

Ik zag dat die donkere auto een man aanreed. Ik zag dat die man omhoog vloog, ik zag dat die man witte kleding droeg. Dat gebeurde langs de weg, daar waar de berm omhoog gaat.

Deze donkere auto reed hard. Die bestuurder was volgens mij helemaal dol gedraaid.

Op 14 augustus 2016, omstreeks 14.35 uur, kregen wij de melding. Naar aanleiding van die melding reden wij in een opvallende politieauto naar de Echterboschbaan te Posterholt. Ter hoogte van de kruising Echterboschbaan, Haarenderweg en de Postertweg, zagen wij aan de linkerzijde van de weg, in de berm, een personenauto, in de kleur blauw, merk Hyundai, staan. Wij zagen dat de personenauto veel schade aan de bestuurderszijde had.

Wij hadden gesproken met de heer [slachtoffer 4] . De heer [slachtoffer 4] gaf te kennen dat [verdachte] hem met een bijl in zijn rug had geslagen. Vervolgens zagen wij dat de heer [slachtoffer 4] meerdere snijwonden op zijn rug had en er bloed op zijn rug aanwezig was.

Wij zagen dat er meerdere bandensporen op de weg en in de aldaar gelegen berm aanwezig waren. Wij zagen ook dat er verschillende voertuigonderdelen op de weg lagen. Wij zagen dat het hectometerpaaltje N24 19,0 omver was gereden. Ook zagen wij dat een reflectorpaaltje omver was gereden. Vervolgens zagen wij dat de blauwe Hyundai i10 aan bestuurderszijde helemaal ingedeukt was. Voor de rest zagen wij dat die Hyundai op meerdere plaatsen beschadigd was.

Ik woonde in [adres] . [slachtoffer 1] zat achter haar laptop. Ze deed de deur open. Ik ben achter ze aangegaan en heb ze met mijn Saab achtervolgd. Ik heb toen hun auto met mijn auto geramd. Ik wilde de auto onschadelijk maken. De chauffeur zat nog in de auto toen ik de auto ramde. Een Saab is net een tank. Ik zag [slachtoffer 1] met haar ex naar de boerderij vluchten. Ik ben er achteraan gereden. Ik ben uitgestapt. Ik heb op de rug van de man geslagen. Hij wilde wegvluchten en toen heb ik hem geslagen. Ik was zo boos. Ik ben in de Saab gestapt en weggereden. Toen ben ik richting Duitsland gevlucht.

Ten aanzien van de feiten 4 en 5

Het hof volstaat op de voet van het bepaalde in artikel 359 lid 3 Wetboek van Strafvordering met de opgave van de bewijsmiddelen, aangezien de verdachte het bewezenverklaarde heeft bekend en er geen vrijspraak is bepleit.

Ten aanzien van feit 7

In de volgende bewijsmiddelen wordt – tenzij anders vermeld – verwezen naar dossierpagina’s van het (met de hand) doorgenummerde procesdossier van de Politie Eenheid Limburg, District Noord- en Midden-Limburg, Basisteam Echt, registratienummer PL2300-2016076875, opgemaakt door [verbalisant 4] , sluitingsdatum 31 maart 2017, pagina’s 1 tot en met 24.

Het hof volstaat op de voet van het bepaalde in artikel 359 lid 3 Wetboek van Strafvordering met de opgave van de bewijsmiddelen, aangezien de verdachte het bewezenverklaarde heeft bekend en er geen vrijspraak is bepleit.

Bewijsoverwegingen

De beslissing dat het bewezenverklaarde door de verdachte is begaan, berust op de feiten en omstandigheden als vervat in de hierboven opgenomen bewijsmiddelen in onderlinge samenhang beschouwd.

Het onder 2 bewezenverklaarde levert op:

Het onder 3 bewezenverklaarde levert op:

Het onder 4 bewezenverklaarde levert op:

Het onder 5 bewezenverklaarde levert op:

opzettelijk en wederrechtelijk enig goed dat geheel of ten dele aan een ander toebehoort, beschadigen.

Het onder 7 bewezenverklaarde levert op:

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het bewezenverklaarde uitsluiten. De feiten zijn strafbaar.

Strafbaarheid van de verdachte

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluiten. De verdachte is daarom strafbaar voor het hiervoor bewezenverklaarde.

Op te leggen sanctie

De rechtbank heeft de verdachte veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat het hof de verdachte zal veroordelen tot een gevangenisstraf voor de duur van 4 jaren met aftrek van voorarrest en tot een ontzegging van de rijbevoegdheid voor de duur van 10 jaren.

De verdediging heeft het hof verzocht te volstaan met de oplegging van een lagere straf dan is opgelegd door de rechtbank. De verdediging heeft zich ten aanzien van een eventueel op te leggen ontzegging van de rijbevoegdheid, gerefereerd aan het oordeel van het hof.

Het hof overweegt als volgt.

Het hof heeft bij de bepaling van de op te leggen straf gelet op de aard en de ernst van hetgeen bewezen is verklaard, op de omstandigheden waaronder het bewezenverklaarde is begaan en op de persoon van de verdachte, zoals een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting naar voren is gekomen. Daarnaast heeft het hof gelet op de verhouding tot andere strafbare feiten, zoals onder meer tot uitdrukking komende in het hierop gestelde wettelijk strafmaximum en in de straffen die voor soortgelijke feiten worden opgelegd.

Vanwege een futiele aanleiding, te weten het feit dat de bij hem verblijvende [slachtoffer 1] bij hem wegging hierbij geholpen door [slachtoffer 4] , de man met wie zij verloofd was, en [slachtoffer 2] en [slachtoffer 3] , heeft de verdachte absurd gehandeld. Uit pure razernij heeft de verdachte meermalen en op allerlei verschillende wijzen getracht [slachtoffer 1] , [slachtoffer 4] , [slachtoffer 2] en [slachtoffer 3] iets aan te doen. Hierbij heeft de verdachte zijn auto als wapen gebruikt. Getuigen omschreven het als een dollemansrit en dat de bestuurder van de Saab als een dolle rondreed, zonder hierbij oog te hebben voor omstanders. Met zijn auto is de verdachte niet alleen meerdere malen tegen de auto waarin [slachtoffer 1] , [slachtoffer 4] , [slachtoffer 2] en [slachtoffer 3] zaten, gereden, maar heeft hij er ook niet voor geschuwd om met de auto op [slachtoffer 3] in te rijden. Alsof dat nog niet genoeg was, heeft de verdachte een hakbijl gepakt en heeft hiermee [slachtoffer 4] tot driemaal toe tegen zijn rug geslagen. Als gevolg van dit handelen van de verdachte hebben slachtoffers ook lichamelijk letsel opgelopen, waarbij het hof in ogenschouw neemt dat het nog vele malen erger had kunnen aflopen.

Dat de slachtoffers bijzonder bang moeten zijn geweest en hebben gevreesd voor hun leven, is evident. Op grond van de verklaringen gevoegd bij de vorderingen tot schadevergoeding blijkt dat [slachtoffer 1] , [slachtoffer 2] en [slachtoffer 3] twee jaren na de incidenten nog altijd kampten met psychische problemen. Zo hadden zij last van herbelevingen en slaapproblemen. Ook hadden [slachtoffer 2] en [slachtoffer 3] nog altijd ernstige pijnklachten, kennelijk als gevolg van de aanrijdingen. Al met al heeft het hele voorval een grote impact gehad op hun dagelijks leven.

Niet alleen voor de slachtoffers zijn het angstige momenten geweest, maar ook voor de omstanders die ongewild getuigen zijn geworden van de nietsontziende gedragingen van de verdachte. Dit blijkt ook uit de verklaring van de getuige [getuige 2] : “Ik was super bang. Het was een supergevaarlijke situatie. Er reed een dolle rond in een Saab om mensen te raken”. Die “dolle” was dus de verdachte. Niets en niemand ontziend, heeft hij zijn woede en frustratie botgevierd op met name [slachtoffer 4] , [slachtoffer 2] en [slachtoffer 3] .

Tot slot rekent het hof het de verdachte zwaar aan dat hij tot op heden kennelijk niet de ernst en het gevaarzettend karakter van zijn gedragingen inziet. Zo heeft hij ter terechtzitting in hoger beroep verklaard dat de slachtoffers en de getuigen niet zo moeten overdrijven en dat het letsel van de slachtoffers wel meeviel.

Door het inrijden met zijn auto op [slachtoffer 3] heeft de verdachte zich schuldig gemaakt aan een poging tot doodslag. Doodslag wordt algemeen beschouwd als één van de ernstigste commune delicten, nu het opzettelijk benemen van iemands leven dan wel de poging daartoe, de meest ernstige en onomkeerbare aantasting van het hoogste rechtsgoed, het recht op leven, is of kan zijn. Naar het oordeel van het hof kan ten aanzien van de strafsoort en strafmaat voor dit feit niet worden volstaan met een andere sanctie dan een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van aanzienlijke duur. Het hof heeft bij het bepalen van de duur van de gevangenisstraf acht geslagen op rechterlijke uitspraken met betrekking tot feiten die met het onderhavige geval vergelijkbaar zijn. Met name heeft het hof gekeken naar straffen die in soortgelijke gevallen worden opgelegd.

Naast voornoemde poging tot doodslag heeft de verdachte zich schuldig gemaakt aan de pogingen tot zware mishandeling van [slachtoffer 1] , [slachtoffer 4] en [slachtoffer 2] , doorrijden na een ongeval, beschadiging van een auto en het voorhanden hebben van een alarmpistool en munitie. Het hof houdt er evenwel bij de straftoemeting rekening mee dat er sprake is van één geweldsexplosie waarbinnen de verdachte, op laatstgenoemd feit na, de bewezenverklaarde feiten heeft gepleegd. Het hof ziet hierin aanleiding om aan de feiten afzonderlijk minder gewicht toekennen bij het bepalen van de hoogte van de straf dan wanneer deze geheel los van elkaar hadden plaatsgehad.

Al het vorenstaande afwegende is het hof van oordeel dat een gevangenisstraf voor de duur van 4 jaren passend is bij de persoon van de verdachte en de ernst van en de omstandigheden waaronder het bewezenverklaarde is begaan. Daarnaast zal het hof aan de verdachte een ontzegging van de rijbevoegdheid opleggen voor de duur van 10 jaren ten aanzien van het onder 2 bewezenverklaarde. Verdachte heeft zijn auto welbewust als wapen gebruikt. Een onvoorwaardelijke ontzegging van de rijbevoegdheid van deze omvang acht het hof noodzakelijk, enerzijds ter bescherming van de verkeersveiligheid en anderzijds om de verdachte het kwalijke van zijn handelen te doen inzien.

Het hof overweegt nog het volgende.

Het hof stelt voorop dat elke verdachte recht heeft op een openbare behandeling van zijn zaak binnen een redelijke termijn. Deze waarborg strekt er onder meer toe te voorkomen dat een verdachte langer dan redelijk is onder de dreiging van een strafvervolging zou moeten leven.

In beginsel heeft als redelijke termijn te gelden dat de rechtbank binnen 2 jaren nadat de termijn een aanvang heeft genomen – in casu de datum van de inverzekeringstelling van verdachte op 5 september 2016, waarbij voor feit 7 nog geldt dat de verdachte na binnentreden in zijn woning ter zake van dat feit op 30 april 2016 door de politie is gehoord – vonnis wijst. Het hof stelt vast dat in eerste aanleg de redelijke termijn met ruim 3 maanden is geschonden. De rechtbank heeft immers eerst op 14 december 2018 vonnis gewezen.

Voorts heeft als redelijke termijn in hoger beroep te gelden 2 jaren na het instellen van appel. Nu door de verdachte op 17 december 2018 appel is ingesteld en het hof meer dan

Zoals hiervoor overwogen zou zonder schending van de redelijke termijn een gevangenisstraf voor de duur van 4 jaren, met aftrek van voorarrest, en een ontzegging van de rijbevoegdheid voor de duur van 10 jaren passend zijn geweest. Nu de redelijke termijn zowel in eerste aanleg als in hoger beroep is geschonden, zal het hof volstaan met de oplegging van een gevangenisstraf voor de duur van 3 jaren en 10 maanden, met aftrek van voorarrest, en een ontzegging van de rijbevoegdheid voor de duur van 10 jaren.

Vordering van de benadeelde partij [slachtoffer 1]

De benadeelde partij [slachtoffer 1] heeft in eerste aanleg een vordering ingesteld, strekkende tot schadevergoeding tot een bedrag van € 1.023,92, te vermeerderen met de wettelijke rente.

Deze vordering is opgebouwd uit de navolgende posten:

De vordering is bij vonnis waarvan beroep toegewezen tot een bedrag van € 822,87

(bestaande uit de posten “eigen risico” ad € 22,87 en “immateriële schade” ad € 800,00) vermeerderd met de wettelijke rente.

De benadeelde partij heeft zich in hoger beroep niet opnieuw gevoegd ter zake van het niet toegewezen gedeelte van de vordering, zodat slechts het gedeelte van de vordering dat is toegewezen door de rechtbank aan het oordeel van het hof is onderworpen.

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat het hof de vordering voor zover nog aan het oordeel van het hof onderworpen, zal toewijzen, vermeerderd met de wettelijke rente en met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel.

De verdediging heeft – voor zover nog van belang – bepleit dat het hof de vordering zal afwijzen nu deze onvoldoende is onderbouwd.

Het hof overweegt als volgt.

Uit het onderzoek ter terechtzitting is het hof voldoende gebleken dat de benadeelde partij [slachtoffer 1] als gevolg van verdachtes onder 1 bewezenverklaarde handelen rechtstreeks schade heeft geleden.

Anders dan gesteld door de raadsman is het hof van oordeel dat de schadeposten “eigen risico” en “immateriële schade” voldoende zijn onderbouwd door de benadeelde partij. Het hof stelt voorop dat het evident is dat een persoon die het slachtoffer is geworden van zulke extreme gevaarzettende gedragingen zoals ten laste van de verdachte is bewezenverklaard, hieraan, naast lichamelijk letsel, ook geestelijk schade ondervindt. Dat dit ook het geval is, is voor het hof genoegzaam gebleken uit de onderbouwing van de vordering tot schadevergoeding. Dat de benadeelde partij reeds vanaf 1 januari 2016 de module POH-GGZ betaalde en dat zij pas op 11-11-2016 het gevorderde bedrag aan eigen risico voor de GGZ heeft moeten voldoen, maakt dit niet anders.

Gelet op de aard en de ernst van het onder 1 bewezenverklaarde feit en de gevolgen daarvan voor het slachtoffer, alsmede gelet op de bedragen die door Nederlandse rechter in vergelijkbare gevallen zijn toegekend, begroot het hof een deel van de immateriële schade die de benadeelde partij rechtstreeks door het bewezenverklaarde feit heeft geleden naar billijkheid op een bedrag van € 500,00. De benadeelde partij kan voor het overige niet in de vordering worden ontvangen; de benadeelde partij kan dit deel van de vordering bij de burgerlijke rechter aanbrengen.

Gelet op het vorenstaande is het hof van oordeel dat de vordering tot schadevergoeding kan worden toegewezen tot een bedrag van € 522,87 (bestaande uit € 22,87 aan materiële schade en € 500,00 aan immateriële schade).

Verdachte is tot vergoeding van die schade gehouden, zodat de vordering tot dat bedrag toewijsbaar is, met een beslissing omtrent de kosten als hierna zal worden vermeld.

Het hof zal het toe te wijzen bedrag, zoals gevorderd, vermeerderen met de wettelijke rente met ingang van 14 augustus 2016 tot aan de dag der voldoening.

Schadevergoedingsmaatregel

Op grond van het onderzoek ter terechtzitting heeft het hof in rechte vastgesteld dat door het onder 1 bewezenverklaarde handelen van de verdachte rechtstreeks schade aan het slachtoffer [slachtoffer 1] is toegebracht tot een bedrag van € 522,87, te vermeerderen met de wettelijke rente. De verdachte is daarvoor jegens het slachtoffer naar burgerlijk recht aansprakelijk.

Het hof ziet aanleiding om aan de verdachte de maatregel tot schadevergoeding op

te leggen ter hoogte van voormeld bedrag, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf

14 augustus 2016 tot aan de dag der algehele voldoening, nu het hof het wenselijk acht dat de Staat der Nederlanden schadevergoeding aan het slachtoffer bevordert. Het hof zal daarbij bepalen dat gijzeling voor na te melden duur kan worden toegepast indien verhaal niet mogelijk blijkt, met dien verstande dat de toepassing van die gijzeling de verschuldigdheid niet opheft.

Vordering van de benadeelde partij [slachtoffer 2]

De benadeelde partij [slachtoffer 2] heeft in eerste aanleg een vordering ingesteld, strekkende tot schadevergoeding tot een bedrag van € 12.533,00, te vermeerderen met de wettelijke rente.

Deze vordering is bij vonnis waarvan beroep toegewezen tot een bedrag van € 11.126,59 (bestaande uit € 6.126,59 aan materiële schade en € 5.000,00 aan immateriële schade), vermeerderd met de wettelijke rente.

De benadeelde partij heeft zich in hoger beroep opnieuw gevoegd ter zake van het niet toegewezen gedeelte van de vordering, zodat de vordering weer in de oorspronkelijke omvang aan het oordeel van het hof is onderworpen.

Op grond van het schrijven d.d. 25 januari 2021 van [vertegenwoordiger van de benadeelde partij] , zoals door [vertegenwoordiger van de benadeelde partij] ter terechtzitting in hoger beroep ook mondeling is toegelicht, is het hof gebleken dat de benadeelde partij inmiddels volledig schadeloos is gesteld. Gelet hierop zal het hof de vordering afwijzen.

Met betrekking tot de kosten zal worden beslist als in het dictum vermeld.

Vordering van de benadeelde partij [slachtoffer 3]

De benadeelde partij [slachtoffer 3] heeft in eerste aanleg een vordering ingesteld, strekkende tot schadevergoeding tot een bedrag van € 12.533,13, te vermeerderen met de wettelijke rente.

Deze vordering is opgebouwd uit de navolgende posten:

De vordering is bij vonnis waarvan beroep toegewezen tot een bedrag van € 5.234,13

(bestaande uit € 234,13 aan materiële schade (minus post “telefoon”) en € 5.000,00 aan immateriële schade), vermeerderd met de wettelijke rente, en is de benadeelde partij voor het overige niet-ontvankelijk in de vordering verklaard.

De benadeelde partij heeft zich in hoger beroep opnieuw gevoegd ter zake van het niet toegewezen gedeelte van de vordering, zodat de vordering weer in de oorspronkelijke omvang aan het oordeel van het hof is onderworpen.

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat het hof de vordering zal toewijzen tot een bedrag van € 5.234,13, vermeerderd met de wettelijke rente en oplegging van de schadevergoedingsmaateregel.

De verdediging heeft primair bepleit dat het hof de vordering zal afwijzen nu deze onvoldoende is onderbouwd. Subsidiair heeft de verdediging het hof verzocht de vordering tot vergoeding van de immateriële schade te matigen.

Het hof overweegt als volgt.

Ten aanzien van de posten trainingspak en schoenen

Met de rechtbank is het hof van oordeel dat deze posten kunnen worden aangemerkt als schade die rechtstreeks als gevolg van verdachtes onder 2 bewezenverklaarde handelen aan de benadeelde partij is toegebracht. Het is evident dat als gevolg van de door de aanrijding van verdachte ten val gekomen benadeelde partij, schade aan diens schoenen en trainingsbroek is ontstaan. De raadsman heeft ter zake nog aangevoerd dat niet kan worden vastgesteld dat de benadeelde partij ten tijde van het incident een Adidas trainingsbroek heeft gedragen, nu op de foto’s de kenmerkende strepen van Adidas niet waarneembaar zijn. Het hof moet de verdediging nageven dat op de zich in het dossier bevindende foto’s inderdaad niet de kenmerkende Adidas-strepen op de broek zichtbaar zijn. Dit wil echter niet zeggen dat het geen Adidas-broek kan zijn geweest, nu deze strepen vaker ontbreken of minder goed zichtbaar zijn op Adidas-kleding.

Het hof is wel van oordeel dat het gevorderde bedrag matiging behoeft. Het neemt daarbij in aanmerking dat uit het dossier niet gebleken is dat de verdachte tijdens het bewezenverklaarde, naast een trainingsbroek, ook een trainingsjas droeg, terwijl de kosten van een nieuw trainingspak zijn gevorderd.

Het hof zal naar redelijkheid de schade aan de kleding en schoenen vaststellen op € 100,00. Het overige gevorderde gedeelte van deze schadeposten zal het hof afwijzen.

Ten aanzien van de post telefoon

Het hof stelt voorop dat een belangrijk doel van de strafrechtspleging is dat zaken efficiënt en tijdig worden afgedaan en dat vorderingen van benadeelde partijen geen onevenredige belasting van het strafgeding mogen opleveren. Het hof is van oordeel dat voornoemde schadepost niet nader onderbouwd is en dat evenmin uit het dossier naar voren komt dat er schade zou zijn aan de telefoon van de benadeelde partij. Met de rechtbank, de advocaat-generaal en de verdediging is het hof van oordeel dat het nader uitzoeken van deze schadepost een onevenredige belasting van het strafgeding zou opleveren. De benadeelde partij kan derhalve voor deze schadepost niet in de vordering worden ontvangen; de benadeelde partij kan dit deel van de vordering bij de burgerlijke rechter aanbrengen.

Ten aanzien van de posten medicatie en reiskosten

Met de rechtbank is het hof van oordeel dat deze posten kunnen worden aangemerkt als schade die rechtstreeks als gevolg van verdachtes onder 2 bewezenverklaarde handelen aan de benadeelde partij is toegebracht. Het hof acht het gevorderde bedrag ter zake deze schadeposten van in totaal € 83,24 (€ 48,11 + € 35,13) billijk en zal dit bedrag toewijzen.

Ten aanzien van de post immateriële schade

Gelet op de aard en de ernst van het onder 1 en 2 bewezenverklaarde feit en de gevolgen daarvan voor het slachtoffer, alsmede gelet op de bedragen die door Nederlandse rechters in vergelijkbare gevallen zijn toegekend, begroot het hof een deel van de immateriële schade die de benadeelde partij rechtstreeks door het bewezenverklaarde feit heeft geleden naar billijkheid op een bedrag van € 5.000,00. De benadeelde partij kan voor het overige niet in de vordering worden ontvangen; de benadeelde partij kan dit deel van de vordering bij de burgerlijke rechter aanbrengen.

Conclusie

Gelet op het vorenstaande is het hof van oordeel dat de vordering tot schadevergoeding kan worden toegewezen tot een bedrag van € 5.183,24 (bestaande uit € 183,24 (€ 100,00 +

€ 83,24) aan materiële schade en € 5.000,00 aan immateriële schade).

Verdachte is tot vergoeding van die schade gehouden, zodat de vordering tot dat bedrag toewijsbaar is, met een beslissing omtrent de kosten als hierna zal worden vermeld.

Het hof zal het toe te wijzen bedrag, zoals gevorderd, vermeerderen met de wettelijke rente met ingang van 14 augustus 2016 tot aan de dag der voldoening.

Schadevergoedingsmaatregel

Op grond van het onderzoek ter terechtzitting heeft het hof in rechte vastgesteld dat door het bewezenverklaarde handelen van de verdachte rechtstreeks schade aan het slachtoffer [slachtoffer 3] is toegebracht tot een bedrag van € 5.183,24, te vermeerderen met de wettelijke rente. De verdachte is daarvoor jegens het slachtoffer naar burgerlijk recht aansprakelijk.

Het hof ziet aanleiding om aan de verdachte de maatregel tot schadevergoeding op

te leggen ter hoogte van voormeld bedrag, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 14 augustus 2016 tot aan de dag der algehele voldoening, nu het hof het wenselijk acht dat de Staat der Nederlanden schadevergoeding aan het slachtoffer bevordert. Het hof zal daarbij bepalen dat gijzeling voor na te melden duur kan worden toegepast indien verhaal niet mogelijk blijkt, met dien verstande dat de toepassing van die gijzeling de verschuldigdheid niet opheft.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

De beslissing is gegrond op de artikelen 36f, 45, 57, 63, 287, 302 en 350 van het Wetboek van Strafrecht, de artikelen 26 en 55 van de Wet wapens en munitie en de artikelen 7, 176 en 179 van de Wegenverkeerswet 1994, zoals deze ten tijde van het bewezenverklaarde rechtens golden dan wel ten tijde van het wijzen van dit arrest rechtens gelden.

BESLISSING

Het hof:

Vernietigt het vonnis waarvan beroep en doet opnieuw recht:

Verklaart niet bewezen dat de verdachte het onder 1 primair en 6 tenlastegelegde heeft begaan en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Verklaart zoals hiervoor overwogen bewezen dat de verdachte het onder 1 subsidiair, 2 primair, 3 primair, 4, 5 en 7 tenlastegelegde heeft begaan.

Verklaart niet bewezen hetgeen de verdachte meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven is bewezenverklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Verklaart het onder 1 subsidiair, 2 primair, 3 primair, 4, 5 en 7 bewezenverklaarde strafbaar, kwalificeert dit als hiervoor vermeld en verklaart de verdachte strafbaar.

Veroordeelt de verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 3 (drie) jaren en 10 (tien) maanden.

Beveelt dat de tijd die door de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in enige in artikel 27, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht bedoelde vorm van voorarrest is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde gevangenisstraf in mindering zal worden gebracht, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.

Ontzegt de verdachte ter zake van het onder 2 primair bewezenverklaarde de bevoegdheid motorrijtuigen te besturen voor de duur van 10 (tien) jaren.

Verklaart de benadeelde partij voor het overige niet-ontvankelijk in de vordering en bepaalt dat de benadeelde partij in zoverre de vordering slechts bij de burgerlijke rechter kan aanbrengen.

Veroordeelt de verdachte in de door de benadeelde partij gemaakte en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken kosten, tot aan de datum van deze uitspraak begroot op nihil.

Legt aan de verdachte de verplichting op om aan de Staat, ten behoeve van het slachtoffer, genaamd [slachtoffer 1] , ter zake van het onder 1 subsidiair bewezenverklaarde een bedrag te betalen van € 522,87 (vijfhonderdtweeëntwintig euro en zevenentachtig cent) bestaande uit € 22,87 (tweeëntwintig euro en zevenentachtig cent) materiële schade en € 500,00 (vijfhonderd euro) immateriële schade, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf de hierna te noemen aanvangsdatum tot aan de dag der voldoening.

Bepaalt de duur van de gijzeling op ten hoogste 10 (tien) dagen. Toepassing van die gijzeling heft de verplichting tot schadevergoeding aan de Staat ten behoeve van het slachtoffer niet op.

Bepaalt dat indien en voor zover de verdachte aan een van beide betalingsverplichtingen heeft voldaan, de andere vervalt.

Bepaalt de aanvangsdatum van de wettelijke rente voor de materiële en de immateriële schade op 14 augustus 2016.

Veroordeelt de benadeelde partij in de door verdachte gemaakte kosten, tot aan de datum van deze uitspraak begroot op nihil.

Wijst de vordering van de benadeelde partij tot schadevergoeding voor een bedrag van € 50,89 (vijftig euro en negenentachtig cent) aan materiële schade af.

Verklaart de benadeelde partij voor het overige niet-ontvankelijk in de vordering en bepaalt dat de benadeelde partij in zoverre de vordering slechts bij de burgerlijke rechter kan aanbrengen.

Veroordeelt de verdachte in de door de benadeelde partij gemaakte en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken kosten, tot aan de datum van deze uitspraak begroot op nihil.

Legt aan de verdachte de verplichting op om aan de Staat, ten behoeve van het slachtoffer, genaamd [slachtoffer 3] , ter zake van het onder 1 subsidiair, 2 primair bewezenverklaarde een bedrag te betalen van € 5.183,24 (vijfduizend honderddrieëntachtig euro en vierentwintig cent) bestaande uit € 183,24 (honderddrieëntachtig euro en vierentwintig cent) materiële schade en € 5.000,00 (vijfduizend euro) immateriële schade, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf de hierna te noemen aanvangsdatum tot aan de dag der voldoening.

Bepaalt de duur van de gijzeling op ten hoogste 60 (zestig) dagen. Toepassing van die gijzeling heft de verplichting tot schadevergoeding aan de Staat ten behoeve van het slachtoffer niet op.

Bepaalt dat indien en voor zover de verdachte aan een van beide betalingsverplichtingen heeft voldaan, de andere vervalt.

Bepaalt de aanvangsdatum van de wettelijke rente voor de materiële en de immateriële schade op 14 augustus 2016.

Aldus gewezen door:

mr. A.C. Bosch, voorzitter,

mr. M.L.P. van Cruchten en mr. R.G.A. Beaujean, raadsheren,

in tegenwoordigheid van mr. M.M. Tatters, griffier,

en op 18 februari 2021 ter openbare terechtzitting uitgesproken.