De rechtbank heeft in haar vonnis van 3 september 2014 geoordeeld dat op de vorderingen van [geïntimeerden in de zaak 200.255.917/01] Duits recht van toepassing is. Voorts heeft zij toegestaan dat Hertz c.s. en [geintimeerde in de zaak 200.255.920/01] Huk-Coburg in (onder)vrijwaring zouden roepen. In haar vonnis van 15 april 2015 heeft de rechtbank geoordeeld dat op het geschil tussen [geintimeerde 2 in de zaak 200.255.917/01] en [geintimeerde in de zaak 200.255.920/01] Duits recht van toepassing is. In haar vonnis van 25 januari 2017, na comparitie, heeft de rechtbank geoordeeld dat:

- bij de comparitie is gebleken dat de vordering tegen Hertz Claim zowel stoelt op haar hoedanigheid van aansprakelijkheidsverzekeraar als op die van WAM-verzekeraar;

- de vorderingen van [geintimeerde 2 in de zaak 200.255.917/01] pro se niet toewijsbaar zijn;

- [geintimeerde in de zaak 200.255.920/01] erop had moeten toezien dat zijn dochter een autogordel droeg en zich niet kan beroepen op eigen schuld van haar;

- de vorderingen van [geintimeerde 2 in de zaak 200.255.917/01] tegen Hertz Automobielen en Hertz Claim in haar eerste hoedanigheid naar Duits recht zijn verjaard;

- de vorderingen in de vrijwaring jegens Hertz Automobielen worden afgewezen;

- op de vorderingen van Hertz c.s. tegen Huk-Coburg Duits recht van toepassing is;

- de vordering van Hertz Claim tegen Huk-Coburg wordt afgewezen;

- de vordering van Hertz Claim tegen [geintimeerde in de zaak 200.255.920/01] op de daartoe aangevoerde grond niet toewijsbaar is;

- de vordering van [geintimeerde in de zaak 200.255.920/01] tegen Huk-Coburg zal worden afgewezen.

De rechtbank heeft in haar eindvonnis van 5 september 2018 geoordeeld dat Hertz Claim ingevolge de WAM aansprakelijk is jegens [betrokkene] . Daartoe heeft de rechtbank in rov. 3.15 het volgende overwogen.

Naar het oordeel van het hof heeft de rechtbank hierbij uit het oog verloren (i) dat naar haar oordeel de aansprakelijkheid van [geintimeerde in de zaak 200.255.920/01] (uitsluitend) voortvloeide uit het feit dat hij er niet op heeft toegezien dat [betrokkene] een gordel droeg en (ii) dat de dekking van de WAM bedoeld is voor aansprakelijkheid die voortvloeit uit het foutief deelnemen aan het verkeer. Niet voldoende voor de toepasselijkheid van de WAM is dus dat er verband bestaat tussen de schade en het deelnemen aan het verkeer, doch er moet ook een aansprakelijkheid zijn van de bestuurder voor een verkeersfout. Ook bij een ruime uitleg van de Nederlandse WAM-dekking, waarvan de rechtbank terecht is uitgegaan, valt de oorzaak van de schade die [betrokkene] heeft geleden niet daaronder. De bestuurder van de auto waarin zij zich bevond, [geintimeerde in de zaak 200.255.920/01] , heeft immers geen verkeersfout gemaakt die grond voor aansprakelijkheid geeft jegens [betrokkene] . Nu aan [geintimeerde in de zaak 200.255.920/01] alleen wordt verweten dat hij nalatig is geweest bij het erop toezien dat [betrokkene] een gordel droeg, valt die aansprakelijkheid niet onder artikel 3 van de WAM, maar onder zijn persoonlijke aansprakelijkheid jegens [betrokkene] . Grief 1 slaagt dus. Hieruit volgt dat de vorderingen van [geintimeerde 2 in de zaak 200.255.917/01] tegen Hertz Claim moeten worden afgewezen.

Gelet op het slagen van grief 1, welke grief betrekking heeft op de afwijzing van de vrijwaringsvordering van Hertz Claim op [geintimeerde in de zaak 200.255.920/01] , heeft Hertz Claim geen belang bij behandeling van grief 2,. Het vonnis, voor zover inhoudende afwijzing van het door Hertz Claim van [geintimeerde in de zaak 200.255.920/01] in de vrijwaring gevorderde, zal dus vanwege het ontbreken van belang worden bekrachtigd.

Het hof oordeelt ten aanzien van grief 3 -welke ziet op de vrijwaringsvordering van Hertz Claim op HUK- dat Hertz Claim gezien het slagen van grief 1 geen belang heeft bij grief 3. De afwijzing van deze vrijwaringsvordering door de rechtbank zal daarom bij gebreke van belang worden bekrachtigd.

Het eindvonnis van de rechtbank in de hoofdzaak voor zover het betreft de toewijzing van de vorderingen van [geintimeerde 2 in de zaak 200.255.917/01] tegen Hertz Claim moet worden vernietigd. Daarmee ontvalt het belang aan de toewijzing van de vrijwaringsvorderingen.

Uit het voorgaande volgt dat aan bewijsaanbiedingen kan worden voorbijgegaan als niet ter zake dienende.

De kosten in de hoofdzaak worden begroot als volgt:

• eerste aanleg:

• griffierecht: € 3.715,00

• salaris advocaat € 11.238,50 (3,5 punten x tarief VIII 2018: €

 3.211,00)

• hoger beroep:

• dagvaarding € 81,--

• griffierecht € 5.382,--

• salaris € 5.705,00(1 punt tarief VIII 2021: € 5.705,00)

vernietigt het vonnis van de rechtbank Oost-Brabant van 5 september 2018 wat betreft de veroordelingen onder 4.1, 4.2, 4.5 en 4.7 voor zover betrekking hebbend op Hertz Claim;

wijst de desbetreffende vorderingen van [geïntimeerden in de zaak 200.255.917/01] jegens Hertz Claim alsnog af;

bekrachtigt het vonnis, voor zover in hoger beroep aan de orde, voor het overige;

veroordeelt [geïntimeerden in de zaak 200.255.917/01] in de kosten van de procedure in beide instanties, zoals begroot onder 3.11, en mitsdien tot betaling van het bedrag van € 26.121,50 aan Hertz Claim en verklaart deze veroordeling uitvoerbaar bij voorraad,;

veroordeelt Hertz c.s. in de kosten van de vrijwaringszaken in hoger beroep, zoals begroot onder 3.12 en mitsdien tot betaling van het bedrag van € 10.975,00 aan HUK en € 7.354,00 aan [geintimeerde in de zaak 200.255.920/01] ;

wijst af het meer of anders gevorderde.