In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan.

(i) FCIB was tot oktober 2006 een kredietinstelling in de zin van de Landsverordening Toezicht Bank- en Kredietwezen 1994.

(ii) Vanaf medio 2006 is FCIB betrokken geraakt bij Brits strafrechtelijk onderzoek naar mogelijke BTW-belastingfraude, meer in het bijzonder zogenoemde MTIC-fraude (‘Missing Trader Intra Community Fraud’). De Britse opsporingsautoriteiten vermoedden dat veel rekeninghouders van FCIB betrokken waren bij deze belastingfraude.

(iii) Per 9 oktober 2006 heeft de Centrale Bank (van destijds de Nederlandse Antillen, thans van Curaçao en Sint Maarten) de bankvergunning van FCIB ingetrokken en heeft het gerecht de zogenoemde noodregeling uitgesproken.

(iv) Hangende het Britse strafrechtelijke onderzoek heeft FCIB uitbetaling van saldi op de rekeningen van een aantal rekeninghouders (onder wie verweerders 5 tot en met 89) opgeschort. FCIB hield deze rekeninghouders aansprakelijk voor de situatie waarin FCIB verzeild was geraakt, omdat zij zich schuldig gemaakt hebben aan de BTW-fraude en om die reden – in de visie van FCIB – misbruik hebben gemaakt van hun bankrekeningen bij FCIB. De desbetreffende rekeninghouders en hun ‘liquidators’ hielden op hun beurt FCIB aansprakelijk, stellende dat FCIB de fraude actief had mogelijk gemaakt.

(v) Vanaf eind 2013/begin 2014 heeft overleg plaatsgevonden tussen FCIB enerzijds en (in eerste instantie) [verweerder 1] en [verweerder 2] anderzijds in hun hoedanigheid van liquidators met het oog op het treffen van een minnelijke regeling. In dat kader heeft op 27 februari 2014 in Curaçao een overleg plaatsgevonden, waarbij [verweerder 1] aanwezig was. Daarna hebben enkele gesprekken in Londen plaatsgevonden.

(vi) Bij het hiervoor onder (v) bedoelde overleg was ook Her Majesty’s Revenue & Customs (hierna: HMRC), de Engelse fiscus, betrokken.

(vii) Op 26 september 2014 heeft de advocaat van FCIB een eerste concept voor een vaststellingsovereenkomst opgestuurd, te sluiten tussen FCIB en de verschillende liquidators. Op voorstel van [verweerder 1] maakte dit concept onderscheid tussen drie categorieën vennootschappen waarvoor [verweerder 1] en andere liquidators in hoedanigheid optraden. Categorie 1 betrof rekeninghouders bij FCIB die al 75% van hun rekeningsaldo uitgekeerd hadden gekregen. Categorie 2 betrof gevallen waarin de liquidator een titel had op tegoeden bij FCIB ten behoeve van (de boedel van) de desbetreffende vennootschap. Categorie 3 betrof die gevallen waarin er nog geen titel was en ook nog niet was uitgekeerd door FCIB.

(viii) In een e-mailbericht van 8 oktober 2014 heeft de advocaat van FCIB aan de advocaat van de liquidators onder andere het volgende geschreven:

“The entire point of entering into the settlement agreement is total peace. Therefore we have reversed your deletion of present and former officers, directors, employees, agents, etc.”

(ix) Partijen zijn vervolgens met elkaar in onderhandeling getreden over de voorwaarden voor de overeenkomst. In die onderhandelingen is ter sprake gekomen of na ondertekening van de overeenkomst nog nieuwe vennootschappen aangemeld zouden kunnen worden die een claim op FCIB onder de overeenkomst te gelde kunnen maken. In een telefoongesprek van 16 oktober 2014 tussen de beide advocaten heeft de advocaat van FCIB onder andere gezegd dat de mogelijkheid om ook na ondertekening van de overeenkomst nog nieuwe ‘Clients’ te kunnen aanmelden voor FCIB niet acceptabel was.

(x) Bij e-mailbericht van 21 oktober 2014 heeft de advocaat van FCIB een derde concept aan de advocaat van de liquidators gestuurd. Dat bericht luidt, voor zover relevant, als volgt:

“We are indeed not in agreement on these 2 issues. (…) Issue (2) [the waiver of claims/total peace] is not linked to issue (1) (…). Total peace is the entire reasoning for FCIB to settle. (…)

Some comments:

(…)

- I have not accepted the language you had proposed to add to the recitals (D). Such revision would allow the liquidators to add other account holders to category #3 after signing the agreement. That is not acceptable and has never been part of the discussions, and was not part in any of the previous drafts. At signing FCIB needs clarity on the accounts involved.”

(xi) Op 24 oktober 2014 is mondeling overeenstemming bereikt over de vaststellingsovereenkomst.

(xii) In de daarop volgende maanden heeft contact plaatsgevonden tussen partijen omtrent de bij de overeenkomst behorende lijsten van rekeninghouders in de diverse categorieën en hebben (eerst) de Centrale Bank en (later) HMRC de regeling goedgekeurd.

(xiii) Op 6 februari 2015 zijn de overeenkomsten tussen enerzijds FCIB en anderzijds [verweerder 1], [verweerder 2] en [verweerster 3] (hierna ook: ‘de IP Settlement Agreements’) ondertekend. De definitieve overeenkomsten regelen onder andere de volgende onderwerpen:

- de bedragen die FCIB zal uitkeren aan de in de bijlagen B en C genoemde vennootschappen (waarin vermeld de vennootschappen in de categorieën 1, 2 en 3) en de voorwaarden waaronder die uitkeringen zullen plaatsvinden;

- een kwijtingsbepaling ten aanzien van onder andere FCIB en door haar gecontroleerde corporaties (de zogenoemde ‘FCIB Entities’);

- de bepaling dat deze overeenkomst uitdrukking geeft aan de volledige wilsovereenstemming ‘with respect to the subject matter and supersedes any prior (…) agreements’;

- een forumkeuze voor het gerecht.

(xiv) Bij brief van 5 februari 2016 heeft de advocaat van [verweerder 1] aan FCIB geschreven dat [verweerder 1] optreedt als liquidator van TWPS, en heeft hij FCIB namens TWPS en/of namens [verweerder 1] als liquidator van TWPS aansprakelijk gesteld voor claims uit hoofde van ‘fraudulent trading under section 213 of the Insolvency Act 1986’ en ‘unlawful means conspiracy’.

(xv) Met betrekking tot de in deze brief genoemde vennootschap TWPS geldt het volgende.

- TWPS is via de (uiteindelijke) aandeelhouder en bestuurder verbonden met FCIB.

- TWPS verleende in het verleden marketingdiensten aan FCIB.

- TWPS is op 5 oktober 2010 op eigen initiatief geliquideerd.

- Op 27 juni 2014 heeft TCC een vordering op TWPS gekocht van Chubb Electronic Security Ltd. De vordering beloopt GBP 1.833,06. [verweerder 2] is liquidator van TCC.

- TCC is een van de vennootschappen in categorie 2 van de tussen FCIB en [verweerder 2] q.q. gesloten overeenkomst.

- Op verzoek van [verweerder 2] is TWPS op 6 augustus 2014 weer ingeschreven in de registers. Het verzoek is op 22 september 2014 ingewilligd, waarmee de liquidatie is heropend. [verweerder 1] is op die datum benoemd tot liquidator van TWPS.

- Namens de English Claimants hebben hun liquidators [verweerder 1], [verweerder 2] en [verweerder 1] vorderingen ten belope van in totaal ongeveer GBP 180 miljoen bij TWPS ingediend.

- Met de brief van 5 februari 2016 heeft [verweerder 1] als liquidator van TWPS FCIB aansprakelijk gesteld voor deze claim.

FCIB heeft, voor zover in cassatie van belang, gevorderd:

in de procedure met nummers 78075 / CUR2018H00113 (hierna: zaak 113):

I. primair (i) voor recht te verklaren dat FCIB uit hoofde van de zogenaamde TWPS-claim niets verschuldigd is aan TWPS en ook niet aan [verweerder 1] als liquidator van TWPS en (ii) om TWPS en [verweerder 1] als liquidator van TWPS te gebieden om binnen twee dagen na dagtekening van het vonnis aan FCIB schriftelijk te bevestigen dat de hiervoor in 2.1 onder (xiv) bedoelde brief van 5 februari 2016 is herroepen en dat zij geen enkele vordering op FCIB en/of FCIB entities hebben;

subsidiair de English Claimants, alsmede [verweerder 1], [verweerder 2] en [verweerster 3], zowel q.q. als in persoon, te veroordelen tot vrijwaring van FCIB ter zake van de TWPS-claim voor enig bedrag dat FCIB aan TWPS verschuldigd mocht blijken;

II. voor recht te verklaren dat de English Claimants, alsmede [verweerder 1], [verweerder 2] en [verweerster 3], zowel q.q. als in persoon, toerekenbaar zijn tekortgeschoten in de nakoming van hun verplichtingen jegens FCIB en/of onrechtmatig jegens FCIB hebben gehandeld;

III. [verweerders] te gebieden de vaststellingsovereenkomsten na te komen en hun te gebieden zich te onthouden van enige handeling jegens FCIB en FCIB entities in strijd met het bepaalde in art. SECOND (1) van die overeenkomsten;

in de procedure met nummers 79404 / CUR2018H00114 (hierna: zaak 114):

I. (i) voor recht te verklaren dat FCIB uit hoofde van de zogenaamde TWPS-claim niets verschuldigd is aan [verweerder 1] als liquidator van TWPS en (ii) om [verweerder 1] als liquidator van TWPS te gebieden om binnen twee dagen na dagtekening van het vonnis aan FCIB schriftelijk te bevestigen dat de hiervoor in 2.1 onder (xiv) bedoelde brief van 5 februari 2016 is herroepen en dat hij geen enkele vordering op FCIB en/of FCIB entities heeft;

II. [verweerder 1] q.q. te gebieden de vaststellingsovereenkomsten na te komen en hem te gebieden zich te onthouden van enige handeling jegens FCIB en FCIB entities in strijd met het bepaalde in art. SECOND (1) van die overeenkomsten.

Het hof heeft de Curaçaose rechter internationaal onbevoegd verklaard om kennis te nemen van:

in zaak 113:

in zaak 114:

de gehele vordering.

“2.14 Met grief 3 bestrijden [verweerders] het oordeel in rov. 5.12 tot en met 5.14 dat het Gerecht bevoegd is om te oordelen over de vordering onder II voor zover die strekt tot het verkrijgen van een verklaring voor recht dat de English Claimants en hun liquidators q.q. toerekenbaar zijn tekortgeschoten.

De klacht luidt dat ten aanzien van de English Claimants onvoldoende is gebleken van wilsovereenstemming gericht op het aanvaarden van het forumkeuzebeding.

Deze klacht is gegrond. In, onder meer, de aanhef van de drie IP Settlement Agreements zijn de bij de overeenkomst aangesloten partijen, waar het gaat om de door de desbetreffende liquidator vertegenwoordigde vennootschappen, steeds uitdrukkelijk omschreven als de op Exhibit A vermelde companies. Mede gelet op de aan die overeenkomsten voorafgaande communicatie, zoals die blijkt uit de overgelegde stukken, kan in dit bevoegheidsincident niet worden geconcludeerd dat ook de English Claimants (via hun liquidator) bij (forumkeuze)overeenkomst de Curaçaose rechter hebben aangewezen voor de kennisneming van uit de IP Settlement Agreemeents voortvloeiende geschillen. Dit geldt reeds wanneer toepassing wordt gegeven aan artikel 103a Rv en al helemaal ingeval (analogisch) zou worden aangesloten bij de strenge (vorm)vereisten die (de rechtspraak op) artikel 25 van de Brussel I bis-Verordening stelt. Omdat FCIB, naar het Hof begrijpt, haar vordering jegens de English Claimants steeds heeft willen baseren op schending van de verplichtingen uit de IP Settlement Agreements, kan de Curaçaose rechter ook geen bevoegdheid ontlenen aan de forumkeuze die FCIB heeft opgenomen in de algemene voorwaarden die zij met al haar rekeninghouders zegt overeen te komen bij aanvang van de bancaire relatie.

Volledigheidshalve zij nog opgemerkt dat de contractuele verbintenis die aan de vordering ten grondslag is gelegd verplicht tot een niet doen, zonder dat daarbij een wezenlijke geografische beperking is aangebracht; daarom schept ook (analogische toepassing van) de bepaling van artikel 7 lid 1 van de Brussel I bis-Verordening geen internationale bevoegdheid van de rechter hier te lande.

Ten aanzien van de door grief 3 bedoelde vorderingen zal het Hof de Curaçaose rechter dan ook alsnog onbevoegd verklaren.

(…)

De slotsom is dat de grieven grotendeels slagen. Het bestreden vonnis moet worden vernietigd, om de Curaçaose rechter alsnog onbevoegd te verklaren ten aanzien van de:

- de primaire vordering onder I in de zaak 78075/CUR2018H00113, met uitzondering van de op onrechtmatige daad gebaseerde vorderingen sub i en ii van TWPS op FCIB;

- de subsidiaire vordering onder II in de zaak 78075/CUR2018H00113;

- de vordering onder II in de zaak 78075/CUR2018H00113;

- de vordering onder III in de zaak 78075/CUR2018H00113 voor zover deze is gericht tegen de TWPS, de English Claimants, de Other Settlement Companies en hun liquidators;

- de vordering in de zaak 79404/CUR 2018H00114.

Voor het overige zal de incidentele vordering, in een omwille van de leesbaarheid volledig nieuw dictum, worden afgewezen.”