Uit het rapport van de Voogdijraad kan het volgende worden afgeleid.

De zaak is – op onbekende datum – via het Bureau Slachtofferhulp gemeld bij de Voogdijraad. De (thans wijlen) moeder van de moeder had daar te kennen gegeven dat de moeder drugsverslaafde is en niet goed voor de minderjarige zorgt.

Uit onderzoek van de Voogdijraad is gebleken dat de ouders constant ruzie maken en dat soms sprake is van huiselijk geweld, ook in bijzijn van de minderjarige, en dat de politie meermalen is gebeld om te bemiddelen.

De moeder is de primair verzorgende ouder en zij voorziet goed in de basale behoeftes van de minderjarige. Zij heeft zelf een beladen verleden en zit met onverwerkte trauma’s, waardoor zij emotioneel instabiel is. Zij krijgt onvoldoende steun van haar familie en heeft verder geen netwerk. Aan haar is hulp en begeleiding bij de Fundacion pa Hende Muhe den Dificultad aangeboden, maar zij houdt zich niet aan afspraken en heeft het daar slechts twee dagen volgehouden. Zij heeft een ‘knipperlicht’ relatie met de vader die gepaard gaat met huiselijk geweld, maar ze is niet gemotiveerd om enige verandering in de situatie te brengen omdat zij de ernst van de situatie niet inziet. Dit maakt de leefomgeving van de minderjarige onveilig. De moeder heeft hulp nodig, in de vorm van opvoedingsondersteuning en psychologische behandeling. De hulpverlening in het vrijwillige kader heeft niet geholpen omdat zij hier niet aan meewerkt.

De minderjarige is zich goed bewust van zijn omgeving, vertoont gemoedsveranderingen en kan heel emotioneel reageren op bepaalde voor hem minder prettige gebeurtenissen. Hij moet tot rust komen.

De Voogdijraad concludeert dat de minderjarige wordt bedreigd met zedelijke en lichamelijk ondergang en dat een ondertoezichtstelling in deze noodzakelijk is. De Voogdijraad acht de dagbehandeling bij Casa Cuna in deze tevens geïndiceerd, om de minderjarige rust, structuur en stabiliteit te bieden.